6 realistycznych wskazówek, dzięki którym Twój dom będzie przyjazny dla autyzmu

Dla wielu osób z autyzmem świat jest polem minowym. Szkoła, praca, place zabaw, wydarzenia społeczne i kulturalne, a nawet przyjęcia urodzinowe są obciążone możliwościami przeładowania sensorycznego, znęcania się, frustracji, zamieszania lub zwykłej nieprzyjemności. Z minimalną ilością zamieszania i pieniędzy możesz zmienić dom dziecka w przyjazne autystom schronienie, w którym w końcu może się zrelaksować.

Dlaczego zwykłe czynności mogą być przytłaczające

Wiele osób na spektrum autyzmu jest niezwykle wrażliwych na wszelkiego rodzaju "atak" zmysłowy - od głośnych hałasów po jaskrawe światła i tłumy. Są także bardziej prawdopodobne niż typowe rówieśnicy, aby znaleźć zmiany w rutynowych, nowych produktach żywnościowych, nowych ludziach i nowych ustawieniach, które będą przytłaczające lub niepokojące. Nawet wycieczka do sklepu spożywczego może być wyjątkowo trudna.

Bariery w domu przyjaznym autyzmowi

Biorąc pod uwagę trudności życia codziennego osoby ze spektrum autyzmu, ma sens, że dom powinien być, przynajmniej przez pewien czas, prawdziwym sanktuarium. Niestety, nie zawsze jest to możliwe lub praktyczne. Oto tylko kilka problemów stojących na drodze:

• Rodzeństwo i rodzice również mają potrzeby i mogą zdecydować o zaproszeniu znajomych, hałasowaniu, wybieraniu nowych produktów lub w inny sposób zmieniają i komplikują życie domowe.
• Wiele terapii zalecanych dzieciom z autyzmem jest w domu, co oznacza, że ​​po godzinach spędzonych w szkole (przy pomocy terapii szkolnej) dzieci mogą wrócić do domu na jeszcze więcej godzin terapii świadczonej przez rodziców i / lub terapeutów mobilnych.
• Życie rodzinne nie zawsze jest przewidywalne lub spokojne.Nagłe wypadki i wydarzenia zmieniające życie często oznaczają co najmniej krótki okres zamieszania. Rodzeństwo jest ranne, dziadek zachoruje - a rzeczy muszą się zmienić.

Zwiększenie autyzmu w domu

Biorąc pod uwagę fakt, że żaden dom w prawdziwym świecie nie będzie idealnie spokojną oazą w świecie walki, co rodziny mogą zrobić, aby wypocząć zrelaksowanego członka rodziny z autyzmem? Oto kilka praktycznych rekomendacji:

1. Podaj realistyczny harmonogram, który Ty i twój autystyczny członek rodziny możecie oczekiwać, przynajmniej przez większość czasu. Może to być tak proste, jak "Przyjdź do domu, zmień ubrania, oglądaj telewizję przez godzinę, zjedz obiad, weź prysznic, odrabiaj lekcje, idź do łóżka". Umieść harmonogram w formacie wizualnym i upewnij się, że wszyscy rozumieją, co jest oczekiwane. Ten typ harmonogramu jest zwykle odpowiedni dla rodzeństwa, podobnie jak dla dzieci ze spektrum autyzmu.
2. Daj dziecku przestrzeń i czas na relaks w spokoju. Dla wielu osób z (i bez!) Autyzmem, przestoje i samotny czas są absolutnie niezbędne.
3. Zachowaj preferowane produkty w domu, aby Twój autystyczny członek rodziny mógł zjeść co najmniej jeden przedmiot, który on aktywnie lubi. Nie oznacza to, że "nigdy nie jesz niczego nowego", ale oznacza to, że Twój autystyczny członek rodziny może oczekiwać zjedzenia czegoś, co jest oczekiwane, smaczne i pocieszające.
4. Zbadaj i usuń zapachy, dźwięki i światła, które są naprawdę uciążliwe. Tak, musisz użyć środków czyszczących - ale możesz znaleźć niektóre o minimalnym zapachu. Tak, pozostałe dzieci mogą słuchać muzyki - ale mogą korzystać ze słuchawek. Tak, potrzebujesz światła w domu - ale świetlówki mogą być naprawdę niewygodne dla kogoś, kto ma zmysłowe wyzwania.

1. Ogranicz terapie w domu do tego, co jest naprawdę przydatne, konieczne i względnie przyjemne dla Twojego dziecka. Żadne dziecko nie powinno wrócić do domu w stanie lęku, wiedząc, że godziny nieprzyjemnej terapii leżą w magazynie! Często rodzice i terapeuci mogą oferować terapie oparte na zabawie lub relaksujące terapie czuciowe lub zawodowe w domu. Tego typu terapie najprawdopodobniej będą dla dziecka zabawą - i pomogą budować, a nie obciążać więzi rodzinne.
2. Obserwuj oko pogodowe pod kątem oznak stresu u twojego autystycznego członka rodziny. Mogą nie być w stanie przekazać dokładnie tego, co im przeszkadza, więc możesz potrzebować trochę pracy detektywistycznej, aby stwierdzić, że na przykład zapach kapusty gotuje im orzechy, albo ciągle bucząca komórka ich młodszej siostry robi oni są szaleni. Po rozwiązaniu problemu możesz wymyślić proste rozwiązania (pomiń kapustę, włącz wyciszenie telefonu).