Dawca ACL vs. Twoja własna tkanka

Uraz z przednim więzadłem krzyżowym jest niszczącym urazem dla sportowców w każdym wieku. Leczenie zwykle obejmuje zabieg chirurgiczny. Jeśli poddasz się chirurgicznej rekonstrukcji, być może będziesz musiał wybrać między używaniem własnej tkanki lub za pomocą dawcy przeszczepu.

Opis łez ACL

Więzadło krzyżowe przednie (ACL) jest jednym z czterech głównych więzadeł stawu kolanowego.

Te więzadła działają wspólnie, aby kolano mogło normalnie się zginać, ale także by było stabilne podczas tego ruchu.

W przypadku rozerwania więzadła krzyżowego przedniego mogą wystąpić doznania niestabilności, które mogą wystąpić w wyniku wyboczenia lub kolana. Łzy ACL często prowadzą do niezdolności do uprawiania sportu, które wymagają stabilnego stawu kolanowego. Te sporty obejmują działania obejmujące ruchy boczne, cięcia i ruchy obrotowe. Sport, który stawia wysokie wymagania na ACL to piłka nożna, koszykówka i tenis.

Zazwyczaj, gdy zawodnik dozna kontuzji ACL, leczenie obejmuje zabieg chirurgiczny. Standardową procedurą chirurgiczną jest rekonstrukcja więzadła z nową tkanką.

Naprawa ACL nie działa dobrze historycznie, a nowsze procedury próbujące naprawić ACL nie wykazały konsekwentnie dobrych wyników w dłuższej perspektywie. Chociaż może to być przyszłość leczenia, obecnym standardem jest rekonstrukcja więzadła za pomocą tkanki z dowolnego miejsca w ciele.

Opcje rekonstrukcji

Pierwszym pytaniem przy podejmowaniu decyzji o rekonstrukcji listy ACL jest decyzja, czy chcesz użyć własnej tkanki lub tkanki od dawcy.

Używanie własnej tkanki

Używanie własnej tkanki oznacza, że ​​Twój chirurg będzie musiał zebrać więzadło lub ścięgno z dowolnego miejsca w ciele, zazwyczaj taką samą nogę, jak uraz, i użyć go do odtworzenia nowego więzadła.

Najczęstszymi tkankami używanymi do rekonstrukcji ACL są ścięgno rzepki i ścięgno ścięgna. Wśród chirurgów ortopedów toczy się wielka dyskusja, który z nich jest lepszy i nie ma jednoznacznych dowodów na to, że jeden jest znacznie lepszy od drugiego. Najważniejsze jest to, że obie działają bardzo dobrze.

Używanie tkanki od dawcy

Inną opcją w przypadku zabiegu chirurgicznego jest posiadanie tkanki od dawcy stosowanej do rekonstrukcji ACL. Wszczepy dawców pochodzą od osób, które zmarły, i oddały tkanki w swoim ciele. Tkanki są zbierane krótko po śmierci osoby, są sterylizowane i przetwarzane i zamrażane do czasu użycia w chirurgii. Opcje dla tkanki dawcy są podobne i zwykle chirurdzy wykorzystują ścięgna rzepki lub ścięgna ścięgna od dawcy będącego dawcą.

Po wybraniu rodzaju tkanki, twój chirurg usunie resztki twojej rozdartej listewki ACL, utworzy tunele w kości i przepuści nową tkankę przez te tunele, aby utworzyć nowe więzadło krzyżowe przednie w prawidłowej pozycji w centrum kolana. Chirurgicznie wszczepiony ACL jest utrzymywany w pozycji za pomocą śrub lub jakiegoś innego urządzenia mocującego i z czasem twoje ciało będzie leczyć przeszczep solidnie na miejscu.

Procedura chirurgiczna rekonstrukcji ACL trwa około 60-90 minut, ale wydaje się być szybsza w przypadku stosowania tkanki dawcy. Po operacji ludzie wracają do domu, zazwyczaj za pomocą kul.

Dlaczego warto korzystać z tkanki dawcy

Tkanka dawcy zyskała duże zainteresowanie kilka dekad temu, ponieważ znacznie ułatwiła wczesne etapy zdrowienia po operacji ACL. Procedura chirurgiczna przy użyciu tkanki dawcy jest znacznie szybsza (nie ma potrzeby uzyskania przeszczepu tkanki), a ból po operacji jest znacznie mniejszy (brak zabiegu chirurgicznego w celu pobrania przeszczepu).

Oferując szybszą operację z mniejszym dyskomfortem, wielu chirurgów zaczęło faworyzować wykorzystanie tkanki dawcy.

Zaletą było to, że zawodnicy mogli rozpocząć rehabilitację nieco szybciej i mieli lepszy ruch we wczesnych fazach rehabilitacji z dużo mniejszym dyskomfortem.

Ze względu na te zalety wielu chirurgów zaczęło wykonywać zabiegi ACL przy użyciu przeszczepów dawców. Jednak wraz ze wzrostem liczby operacji ACL od dawców przeszczepów, chirurdzy zaczęli dostrzegać wzrost liczby niepowodzeń, które spowodowały potrzebę dodatkowej operacji.

Powszechnie wiadomo, że nie każda operacja ACL działa doskonale. Nawet przy standardowym zabiegu ACL przy użyciu czyjejś własnej tkanki, istnieje około 5-10 procent szansy na ponowne leczyć ACL prowadzące do potrzeby rewizji chirurgii ACL.

Wady tkanek dawcy

Chirurdzy stali się o wiele bardziej ostrożni w ostatniej dekadzie przy użyciu tkanek dawcy. W porównaniu z 5-10 procentową szansą na niepowodzenie przeszczepu przy stosowaniu własnej tkanki osobnika, przeszczepy dawcy wykazały wskaźniki niepowodzenia wynoszące 25-33 procent.

To z pewnością nie jest gwarancją porażki, a wielu sportowców o wysokim poziomie zaawansowania miało udaną rekonstrukcję ACL z normalnym powrotem do aktywności po chirurgii tkanek dawcy. Prawdopodobieństwo ponowienia urazu wydaje się jednak dramatycznie wzrosnąć, gdy stosuje się tkankę dawcy.

Dokładny powód tego wyższego wskaźnika niepowodzenia nie jest całkowicie jasny. Było kilka teorii, które można wykorzystać do wyjaśnienia tego wyższego wskaźnika niepowodzeń. Jednym z bardziej uzasadnionych powodów, dla których te przeszczepy mogą nie być tak trwałe, jest fakt, że przetwarzanie oddanej tkanki może prowadzić do osłabienia tej tkanki. Podczas tego procesu sterylizacji żywe komórki są usuwane z pobranej tkanki. Proces sterylizacji, po którym następuje konserwacja tkanki, może osłabić ogólną strukturę tkanki, powodując jej większą podatność na uszkodzenie.

Innym możliwym wytłumaczeniem jest to, że ponieważ twoja własna tkanka jest już wypełniona żywymi komórkami, tkanka przeszczepu włącza się do twojego ciała szybciej, kiedy używasz własnej tkanki. Podczas korzystania z tkanki dawcy proces ten może trwać dłużej, prowadząc do większej podatności na ponowne leczenie.

Z tego powodu większość chirurgów opóźnia czas powrotu do zdrowia dla osób z przeszczepionymi tkankami dawcy. Jednak nie jest jasne, jakie mogą być optymalne ramy czasowe dla włączenia przeszczepu, i być może wielu chirurgów jest nadal zbyt agresywnych w odzyskiwaniu po rekonstrukcji ACL tkanki dawcy.

We wczesnych latach rekonstrukcji ACL przy użyciu tkanki dawcy, głównym problemem była transmisja choroby. Wiele osób było zaniepokojonych możliwością przeniesienia wirusów, takich jak HIV lub zapalenie wątroby. Dzięki poprawie testów i sterylizacji prawdopodobieństwo przeniesienia choroby jest bliskie zeru.

Istnieje znacznie większa teoretyczna szansa na zanieczyszczenie przeszczepu niż na przenoszenie choroby. Jednak nawet to jest wyjątkowo mało prawdopodobne. Dzisiaj, znacznie większym problemem jest to, czy te przeszczepy tkanki dawcy są wystarczająco silne. Jak już wspomniano, odsetek niepowodzeń przeszczepów tkanek dawcy wydaje się być wyższy niż w przypadku korzystania z własnej tkanki, ale dla wielu osób jest to nadal udana operacja.

Wybieralność

Kto powinien mieć dawcę przeszczepu? To jest pytanie otwarte na wielką debatę. Są chirurdzy, którzy uważają, że przeszczepy dawcy nie powinny być używane do rekonstrukcji ACL, i są inni chirurdzy, którzy wciąż używają dawców przeszczepów u sportowców wyczynowych.

Większość chirurgów zgadza się, że dla uczestników zorganizowanej lekkiej atletyki, takiej jak szkoła średnia, kolegiata lub sport zawodowy, najlepszym przeszczepem jest wykorzystanie własnej tkanki. Dla osób w wieku 30, 40 lub więcej lat i nieuczestniczących w sportach o wysokiej intensywności, które powodują znaczne obciążenie ACL, przeszczepy dawcy mogą być równie skuteczne, a operacja znacznie łatwiejsza do zniesienia. Osoby te powinny rozumieć, że rehabilitacja może trwać dłużej, nawet jeśli poziom bólu i ruchliwość są lepsze we wczesnych fazach po operacji. Całkowite włączenie przeszczepu do ich ciała prawdopodobnie trwa co najmniej kilka miesięcy dłużej niż przy użyciu własnej tkanki.

Typowe protokoły rehabilitacji ACL po rekonstrukcji chirurgicznej wymagają około siedmiu miesięcy na odzyskanie i powrót do sportu. Jest kilku chirurgów, którzy przyspieszają ten protokół i inni, którzy mogą go opóźnić, a także zmiany w schematach obrażeń, które mogą zmienić ten protokół.

Gdy stosuje się przeszczepy dawcy, większość chirurgów przedłuży protokół rehabilitacji z siedmiu miesięcy do 9-12 miesięcy. Ponownie, istnieje znaczna zmienność i brak wyraźnego konsensusu co do optymalnego czasu od operacji do powrotu do aktywności sportowej, ale ogólnie protokoły rehabilitacji dawców trwają o kilka miesięcy dłużej.

Słowo od Bardzo dobrze

Operacja przeszczepu ACL była dość popularna, ale w ostatnim dziesięcioleciu stała się mniej powszechna ze względu na obawy dotyczące ponownego urazu stawu kolanowego. W wielu badaniach donorowe przeszczepy wykazały wyraźnie większą awaryjność, która jest prawdopodobnie wynikiem osłabienia tkanki podczas przetwarzania i sterylizacji. Z tego powodu większość chirurgów zaleca młodszym sportowcom i osobom uczestniczącym w regularnych zajęciach sportowych rozważenie posiadania własnej tkanki stosowanej do rekonstrukcji ACL.

Wszczepy dawcy prawdopodobnie mają miejsce, które powinno być najczęściej stosowane u sportowców, którzy uczestniczą w sportach o niższej intensywności i mogą poświęcić dłuższy czas na regenerację, aby umożliwić przeszczepowi dawcy do organizmu.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Bottoni CR, i in. "Rekonstrukcja przeszczepu wszczepu krzyżowego przedniego z przeszczepem krzyżowym przeszczepu autograftowego: prospektywne, randomizowane badanie kliniczne z minimum 10-letnim okresem obserwacji" Am J Sports Med. 2015 Październik; 43 (10): 2501-9.
• Lamblin CJ, Waterman BR, Lubowitz JH. "Rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego z użyciem autoprzeszczepów w porównaniu z nie napromieniowanymi, niechemicznymi alloprzeszczepami" Arthroscopy 2013; 29 (6): 1113-1122.
• Foster TE, Wolfe BL, Ryan S, Silvestri L, Kaye EK."Czy źródło przeszczepu ma znaczenie w wynikach pacjentów poddanych rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego? Ocena wyników przeszczepu autograftu w porównaniu z przeszczepem allograficznym: Systematyczny przegląd" Am J Sports Med 2010; 38 (1): 189-199.