Jak angioplastyka traktuje zablokowane tętnice

Angioplastyka - nazywana również "przezskórną angioplastyką wieńcową" lub PTCA - jest procedurą cewnikowania mającą na celu złagodzenie blokady w tętnicach, najczęściej w tętnicach wieńcowych.

Angioplastyka polega na nadmuchaniu małego balonu w tętnicy w miejscu blaszki miażdżycowej, spłaszczeniu płytki i zmniejszeniu zwężenia w tętnicy. Niemal w każdym przypadku angioplastyce towarzyszy wstawienie stentu.

Jak wykonuje się angioplastykę

Aby wykonać angioplastykę, lekarz używa cewnika (długiej, cienkiej, elastycznej rurki), do której przymocowany jest balon z deflacją. Cewnik przechodzi przez płytkę, która wytwarza blokadę, a balon jest napompowany pod ciśnieniem. Ekspansja balonu ściska tablicę na ścianie tętnicy. Gdy balon zostanie opróżniony i usunięty, płytka pozostaje co najmniej częściowo ściśnięta, więc blokada jest zmniejszona.

Podczas gdy angioplastyka była pierwotnie wykonywana jako samodzielna procedura, dzisiaj stent jest również wstawiany, gdy angioplastyka jest wykonywana na tętnicy wieńcowej. Stent jest rozszerzalnym "rusztowaniem", które pomaga podtrzymywać ścianę tętnicy w miejscu angioplastyki, aby utrzymać ściśnięcie płytki nazębnej. Zwinięty stent umieszcza się nad balonem przed jego włożeniem. Następnie, gdy balonik jest nadmuchany, płytka zostaje ściśnięta, a stent jest jednocześnie rozprężany. Kiedy balon jest następnie opróżniany i usuwany, stent pozostaje na miejscu, pomagając utrzymać ściśniętą blaszkę i otworzyć tętnicę.

Kiedy jest to pomocne

Angioplastyka jest dość skuteczna w zmniejszaniu objawów stabilnej dławicy piersiowej. Główną przyczyną wykonania zabiegu angioplastyki w tętnicy wieńcowej jest leczenie dusznicy bolesnej, która utrzymuje się pomimo prób leczenia farmakologicznego. Chociaż może wydawać się to zaskakujące dla wielu osób, nie udowodniono, aby angioplastyka (nawet gdy wstawiono stent) była skuteczniejsza niż terapia medyczna w zmniejszaniu ryzyka zawału mięśnia sercowego (atak serca) lub w celu poprawy przeżycia. Główną przyczyną wykonania angioplastyki jest zwolnienie stabilnej dławicy, która utrzymuje się mimo prób leczenia medycznego.

Drugi powód, dla którego angioplastyka (i stentowanie) jest często stosowane w leczeniu choroby wieńcowej, występuje u osób z ostrym zespołem wieńcowym (ACS). W ACS wystąpiła ostra blokada tętnicy wieńcowej, ponieważ płytka pękła, a skrzep utworzył się w tętnicy. W przypadku wystąpienia ACS atak serca jest bardzo prawdopodobny, chyba że tętnica zostanie otwarta. Podczas ACS dostępne dane wskazują, że angioplastyka i stentowanie mogą znacznie pomóc w ogólnej poprawie wyników leczenia.

Tętnice wieńcowe nie są jedynymi tętnicami, w których angioplastyka jest rutynowo stosowana w leczeniu obturacyjnych blaszek miażdżycowych. Angioplastykę stosuje się także do tętnic szyjnych (które dostarczają mózg), tętnic nerkowych (które dostarczają nerki) i tętnic kończyn dolnych.

Komplikacje

Najczęstszym powikłaniem związanym z samą angioplastyką jest restenoza - tworzenie nowej blokady w miejscu ściśniętej płytki nazębnej. Restenoza to względnie stopniowy proces spowodowany nowym wzrostem tkanki - prawdopodobnie w odpowiedzi na uraz wywołany w ścianie naczynia i wokół niej przez samą angioplastykę. Zapadalność na restenozę została znacznie zmniejszona przez zastosowanie stentów, zwłaszcza stentów uwalniających lek (DES), które są powlekane lekami, które hamują wzrost tkanki, zmniejszając w ten sposób restenozę.

Przed erą stentów późne nawrót zwężenia występowało u prawie 30% pacjentów, u których zastosowano tylko angioplastykę. Zastosowanie gołych metalowych stentów zmniejszyło to ryzyko do mniej niż 15%, a stenty uwalniające lek zmniejszyły go dalej do mniej niż 10%.

Mniej powszechnym problemem, ale bardziej wyniszczającym, jest zakrzepica (krzepnięcie krwi) w miejscu angioplastyki / stentowania. Zakrzepica w stencie jest nagłym i często katastroficznym zdarzeniem, które zazwyczaj powoduje ostry i całkowity niedrożność zajętej tętnicy. Zakrzepica jest najczęściej obserwowana wkrótce po zabiegu angioplastyki (to jest w ciągu kilku dni lub tygodni). Jednakże, gdy stent został wprowadzony podczas plastyki naczyń (co prawie zawsze ma miejsce dzisiaj), niskie ryzyko zakrzepicy utrzymuje się przez kilka miesięcy do kilku lat po zabiegu. Ryzyko zakrzepicy jest znacznie zmniejszone przez stosowanie leków przeciwpłytkowych, które jednak wiążą się z pewnym ryzykiem.

Inne powikłania, które mogą wystąpić podczas angioplastyki, obejmują uszkodzenie narządów dostarczanych przez leczone naczynie krwionośne (w tym zawał serca, uszkodzenie nerek lub udar), arytmie serca lub krwawienie.

Przeczytaj więcej o wszystkich opcjach leczenia choroby wieńcowej.