Zablokowane jajowody: objawy i leczenie

Rurki jajowate są dwiema cienkimi rurkami, po jednej z każdej strony macicy, które pomagają doprowadzić dojrzałe jajo z jajników do macicy. Kiedy przeszkoda uniemożliwia jajowi poruszanie się w dół rury, kobieta ma zablokowaną jajowód, znany również jako niepłodność czynnik tubalny.Może to wystąpić po jednej lub obu stronach i jest przyczyną niepłodności u 40 procent niepłodnych kobiet.

Nietypowe dla kobiet z zablokowanymi jajowodami mogą być objawy. Wiele kobiet zakłada, że ​​jeśli mają regularne miesiączki, ich płodność jest w porządku. Nie zawsze tak jest.

Przegląd

Każdego miesiąca, gdy następuje owulacja, jajo jest uwalniane z jednego z jajników. Jajko podróżuje z jajnika, przez rurki i do macicy. Plemniki również muszą przepłynąć z szyjki macicy, przez macicę i przez jajowody, aby dostać się do jaja. Zapłodnienie zwykle ma miejsce, gdy jajo podróżuje przez rurkę.

Jeśli jedna lub obie jajowody są zablokowane, jajo nie może dotrzeć do macicy, a plemniki nie mogą dotrzeć do jaja, zapobiegając zapłodnieniu i ciąży.

Możliwe jest również, że rura nie zostanie całkowicie zablokowana, ale tylko częściowo. Może to zwiększać ryzyko ciąży jajowodowej lub ciąży pozamacicznej.

Objawy

W przeciwieństwie do braku owulacji, gdzie nieregularne cykle miesiączkowe mogą wskazywać na problem, zablokowane jajowody rzadko powodują objawy. Pierwszym "objawem" zablokowanych jajowodów jest często niepłodność. Jeśli nie zajdziesz w ciążę po roku próbowania (lub po sześciu miesiącach, jeśli masz 35 lat lub więcej), lekarz zleci specjalistyczny aparat rentgenowski, aby sprawdzić jajowody, a także inne podstawowe badania płodności.

Specyficzny rodzaj zablokowanej jajowodu zwany hydrosalpinx może powodować ból w dole brzucha i niezwykłe wydzieliny z pochwy, ale nie każda kobieta będzie miała te objawy. Hydrosalpinx występuje wtedy, gdy zablokowanie powoduje poszerzenie rurki (zwiększenie średnicy) i wypełnienie płynem. Płyn blokuje komórki jajowe i plemniki, zapobiegając zapłodnieniu i ciąży.

Jednak niektóre przyczyny zablokowania jajowodów mogą prowadzić do innych problemów. Na przykład endometrioza i choroba zapalna miednicy mogą powodować bolesne miesiączki i bolesne stosunki seksualne, ale te objawy niekoniecznie wskazują na zatkanie rurek.

Przyczyny

Najczęstszą przyczyną zablokowanych jajowodów jest choroba zapalna miednicy mniejszej (PID). PID jest wynikiem choroby przenoszonej drogą płciową, ale nie wszystkie infekcje miednicy są związane z chorobami przenoszonymi drogą płciową. Ponadto, nawet jeśli PID nie jest już obecny, historia PID lub infekcji miednicy zwiększa ryzyko zablokowania probówek.

Inne potencjalne przyczyny zablokowanych jajowodów obejmują:

• Obecna lub historia zakażenia STD, w szczególności chlamydia lub rzeżączka
• Historia zakażenia macicy spowodowana aborcją lub poronieniem
• Historia pękniętego wyrostka robaczkowego
• Historia chirurgii jamy brzusznej
• Poprzednia ciąża pozamaciczna
• Wcześniejsza operacja z użyciem jajowodów
• Endometrioza

Diagnoza

Zablokowane probówki są zwykle diagnozowane specjalistycznym prześwietleniem rentgenowskim zwanym hysterosalpingogramem lub HSG. Ten test polega na umieszczeniu barwnika w szyjce macicy za pomocą małej rurki. Po podaniu barwnika lekarz wykona prześwietlenie obszaru miednicy. HSG jest uważana za jeden z podstawowych testów płodności zalecanych dla każdej pary, która zmaga się z poczęciem. Wraz z HSG, będziesz prawdopodobnie mieć pracę krwi, a twój męski partner będzie miał analizę nasienia.

Jeśli wszystko jest w porządku, barwnik przejdzie przez macicę, przez rurki i rozleje się wokół jajników i do jamy miednicy. Jeśli barwnik nie przedostanie się przez rurki, możesz mieć zablokowaną jajowód.

Ważne jest, aby wiedzieć, że 15 procent kobiet ma "fałszywie pozytywny", gdzie barwnik nie przedostaje się przez macicę do rurki. Blokada wydaje się znajdować dokładnie tam, gdzie spotyka się jajowód i macica. W takim przypadku lekarz może powtórzyć test w innym czasie lub zamówić inny test w celu potwierdzenia.

Inne testy, które można zamówić, obejmują badanie ultrasonograficzne, badanie laparoskopowe lub histeroskopię (gdzie pobiera się cienką kamerę i umieszcza się ją przez szyjkę macicy, aby spojrzeć na macicę). Można również zlecić badanie krwi w celu wykrycia obecności przeciwciał przeciw chlamydii (co oznaczałoby wcześniejsze lub obecne zakażenie).

Leczenie

Jeśli masz jedną otwartą rurkę i jesteś w inny sposób zdrowy, możesz być w stanie zajść w ciążę bez zbytniej pomocy. Lekarz może podać leki zwiększające płodność w celu zwiększenia szans na owulację po stronie z otwartą rurką. Nie jest to jednak możliwe, jeśli obie lampy są zablokowane.

Chirurgia laparoskopowa dla zablokowanych jajowodów

W niektórych przypadkach zabieg laparoskopowy może otworzyć zablokowane rurki lub usunąć bliznę, która powoduje problemy. Niestety, takie leczenie nie zawsze działa. Szansa na sukces zależy od tego, ile masz lat (młodszy, tym lepiej), jak źle i gdzie jest blokada oraz co jest przyczyną blokady.

Jeśli pomiędzy rurkami i jajnikami występuje tylko kilka zrostów, szanse na zajście w ciążę po operacji są dobre.

Jeśli masz zablokowaną rurkę, która jest zdrowa, masz 20 do 40 procent szans na zajście w ciążę po operacji.

Ryzyko ciąży pozamacicznej jest większe po zabiegu chirurgicznym w leczeniu blokady jajowodów. Lekarz powinien dokładnie monitorować pacjenta, jeśli zajdzie w ciążę i być dostępny, aby pomóc Ci zdecydować, co jest dla ciebie najlepsze.

Chirurgia nie jest odpowiednia dla wszystkich. Jeśli grube, wielokrotne zrosty i bliznowacenia znajdują się między twoimi rurkami a jajnikami, lub jeśli zdiagnozowano u ciebie hydrosalpinx, operacja może nie być dobrym rozwiązaniem dla ciebie.

Ponadto, jeśli istnieją problemy z płcią męską, możesz pominąć operację. Inne powody do rezygnacji z operacji obejmują dodatkowe czynniki płodności oprócz zablokowanych jajowodów (jak poważne problemy z owulacją) lub zaawansowany wiek matki. W takich przypadkach leczenie metodą IVF jest najlepszym rozwiązaniem.

IVF dla zablokowanych jajowodów

Przed wynalezieniem zapłodnienia in vitro, jeśli operacja naprawcza nie działała lub nie była możliwa, kobiety z zablokowanymi rurkami nie miały możliwości zajścia w ciążę. IVF umożliwia koncepcję.

Leczenie IVF polega na przyjmowaniu leków na płodność w celu stymulacji jajników. Następnie za pomocą nakierowanej ultrasonograficznie igły przez ścianę pochwy, lekarz pobiera jaja bezpośrednio z jajników. W laboratorium jajka są łączone z nasieniem partnera płci męskiej lub dawcy nasienia. Mam nadzieję, że niektóre jaja zapładniają się, a niektóre zdrowe zarodki. Jeden lub dwa zdrowe zarodki są wybierane i przenoszone do macicy.

IVF całkowicie unika jajowodów, więc blokady nie mają znaczenia. To powiedziawszy, badania wykazały, że stan zapalny rurek może znacznie zmniejszyć szanse powodzenia IVF. Jeśli masz hydrosalpinx (rurkę wypełnioną płynem), lekarz może zalecić operację usunięcia rurki. Następnie, po wyzdrowieniu po operacji, można wypróbować IVF.

Odwrócenie podwiązania jajowodów

Operacja podwiązania jajowodów jest "stałą" formą kontroli urodzeń. Istnieją różne rodzaje ligacji jajowodów. Możliwości obejmują chirurga przecinającego rury, "opasującego je", mocującego je lub umieszczającego w nich specjalistyczne cewki. Chodzi o celowe blokowanie jajowodów, aby plemniki nie mogły dotrzeć do jaja.

Znaczna liczba kobiet później żałuje "związania swoich rurek" - gdziekolwiek od 20 do 30 procent. Dobrą wiadomością jest to, że nawet jeśli ten rodzaj kontroli urodzeń jest uważany za stały, może on być odwrócony dla wielu kobiet. Chirurgiczna naprawa podwiązania jajowodów jest bardziej skuteczna niż u kobiet operowanych jajowodem w celu naprawy blokad związanych z chorobą. Naprawa mikrooperacyjna jest często tańsza niż metoda IVF, kosztująca nawet połowę jednej dostawy.

Wskaźniki powodzenia są na ogół doskonałe w przypadku odwracania jajowodów w mikrochirurgii. W przypadku kobiet w wieku poniżej 40 lat wskaźnik ciąż po dwóch latach wynosi 90 procent. W przypadku kobiet powyżej 40. roku życia odsetek powodzeń wynosi od 40 do 70 procent.

Jednak naprawa chirurgiczna nie zawsze jest najlepszą opcją. Sytuacje, które mogą być lepsze w przypadku zapłodnienia pozaustrojowego, obejmują obecność znaczącej straszenia, umiarkowaną lub ciężką endometriozę lub umiarkowaną lub ciężką niepłodność czynnika męskiego. Twój lekarz może ci pomóc w sprawdzeniu, czy chirurgiczna naprawa lub przejście od razu do IVF byłyby najlepsze w twojej sytuacji.

Zapobieganie

Większość zablokowanych jajowodów jest spowodowana infekcją miednicy. Większość, ale nie wszystkie z tych infekcji są spowodowane zakażeniem przenoszonym drogą płciową. Inne możliwe przyczyny (i ryzyka) zakażenia miednicy obejmują operację miednicy, rozszerzenie i łyżeczkowanie (D & C) lub powikłania po poronieniu, aborcji lub porodzie.

Regularne badania przesiewowe chorób przenoszonych drogą płciową, jak również niepokojące objawy od razu sprawdzane, są ważnym krokiem w zapobieganiu niepłodności jajowodów. Jeśli infekcja STI lub miednicy zostanie złapana odpowiednio wcześnie, leczenie infekcji może pomóc w zapobieganiu rozwojowi tkanki bliznowatej.

Objawy, o których należy pamiętać to …

• ogólny ból miednicy
• ból podczas stosunku płciowego
• cuchnący zapach wydzieliny z pochwy
• gorączka powyżej 101 (w ostrych przypadkach)
• nudności i wymioty (w ostrych przypadkach)
• ciężki ból w dole brzucha lub miednicy (w ostrych przypadkach)

Ostre infekcje miednicy mogą zagrażać życiu. Jeśli masz wysoką gorączkę lub silny ból, natychmiast skontaktuj się z lekarzem lub udaj się do najbliższej izby przyjęć.

Jednak często kobieta nie ma żadnych objawów infekcji. Większość infekcji nie jest ostra. "Cichy" nie oznacza nieszkodliwy. Im dłużej infekcja występuje, tym większe ryzyko tworzenia się blizny i tworzenia zapalnych rurek.

Po wykryciu zakażenia ważne jest szybkie leczenie antybiotykami. Leczenie infekcji nie gwarantuje, że probówki będą jasne. Antybiotyki mogą zabijać tylko bakterie. Uszkodzeniu lub powstaniu tkanki bliznowatej nie pomoże antybiotykoterapia. To powiedziawszy, leczenie choroby może pomóc zapobiec dalszemu uszkodzeniu i może sprawić, że leczenie płodności lub późniejsza chirurgiczna naprawa będzie bardziej skuteczna.

Zaleca się stosowanie prezerwatyw i regularne testowanie STI (szczególnie w przypadku ryzykownych zachowań seksualnych), aby zapobiec uszkodzeniu jajowodów przez STI.

Słowo od DipHealth

Gdy tylko jedna jajowód jest zablokowana, możliwe jest zajście w ciążę na własną rękę lub za pomocą terapii o niskim poziomie zaawansowania. Jednakże, gdy obie rurki są zablokowane, zabieg chirurgiczny lub leczenie in vitro może być jedyną opcją. Chirurgia może być objęta ubezpieczeniem, ale leczenie IVF rzadko jest. Wysokie koszty zapłodnienia in vitro uniemożliwiają wielu parom z tą przyczyną niepłodności możliwość posiadania dziecka.

Porozmawiaj ze swoim lekarzem o wszystkich opcjach. Jeśli nie można przeprowadzić IVF lub operacji, możesz rozważyć adopcję, opiekę zastępczą lub wybór życia bez dziecka. Upewnij się, że masz również wsparcie emocjonalne podczas nawigacji w tej sytuacji.