Wczesne czynniki ryzyka związane z terapią zajęciową

Sześć osób spotkało się w marcu 1917 r. W celu utworzenia Narodowego Towarzystwa Promocji Terapii Zajęciowej. Tych sześciu uważa się za założycieli terapii zajęciowej.

Ale dynamika i entuzjazm związany z wykorzystaniem zawodów jako leczenia leczniczego nie zostały wygenerowane wyłącznie przez sześć osób. Ścieżka między spotkaniem sześciu podobnie myślących mężczyzn i kobiet a kwitnącym zawodem 100 lat później ma wiele oddanych osób po drodze.

Ze szczególnym szacunkiem, Susan Elizabeth Tracy, Herbert J. Hall, M.D. i Adolf Meyer wywarli głęboki wpływ we wczesnych latach terapii zajęciowej. Wszyscy trzej mieli regularną interakcję z sześcioma założycielami i dziś ich wkład jest łatwo prześledzić, ponieważ wszyscy oni napisali znaczące prace, które przyczyniły się do napędzenia terapii zajęciowej.

Zapoznanie się z ich pracami, jak również tymi trzema osobami, jest niezbędne do zrozumienia wzrostu terapii zajęciowej.

Susan Elizabeth Tracy

Susan Tracy została zaproszona do wzięcia udziału w grupie założycielskiej, ale uczyła się zawodu i nie mogła uczęszczać. Susan jest zatem wymieniona jako założyciel, a nie założyciel.

Tracy uczyła się jako pielęgniarka i korzystała z zajęć z pacjentami, aby przyspieszyć proces leczenia (i szkolenie innych pielęgniarek, aby zrobili to samo) już w 1905 roku.

Kilku z założycieli skupiło swoje wysiłki na zbadaniu zastosowania terapii zajęciowej dla osób z chorobami psychicznymi. Tracy dostrzegła jeszcze szerszą aplikację. W 1910 opublikowała książkę Studia w nieważnym zawodzie. Tytuły rozdziałów jej książki sugerują, w słowach Tracy, którzy mogą skorzystać z użytkowania zawodów: typowe dzieci, ograniczone pozycje, w kwarantannie, jednoosobowe lekcje, szpitalny chłopiec, w szpitalu, babcia, biznesmen, z ubywa mocy, w czasie oczekiwania, bez wzroku, w zachmurzonym umyśle.

Herbert J. Hall, M.D.

Herbert Hall ukończył w 1885 r. Dyplom z Harvardu. Hall był zainteresowany integracją ruchu Arts and Crafts do medycyny.Jego praca kliniczna skupiała się na przepisywaniu i stosowaniu "terapii pracy" jako leczenia pacjentów z zaburzeniami układu nerwowego. Otworzył warsztat w Massachusetts, gdzie zatrudnił rzemieślników do nauczania ręcznego tkania, garncarstwa, obróbki metali i obróbki drewna. W 1905 i 1909 roku Hall otrzymał dotacje w wysokości 1000 $ z Harvardu, aby pomóc w badaniu leczenia neurastenii poprzez zawód.

Z powodów, które chciałbym wiedzieć, jego kandydatura do włączenia do Narodowego Towarzystwa Promocji Terapii Zajęciowej została odrzucona przez Williama Rusha Duntona.

Hall pełnił funkcję prezesa Amerykańskiego Towarzystwa Terapii Zajęciowej w latach 1920-1922.

Hall jest autorem trzech książek, które są nadal dostępne dla czytelników: Nieporuszony umysł, dzieło naszych rąk: studium zawodów dla inwalidów, i Rękodzieło dla osób niepełnosprawnych.

Adolf Meyer

Meyer był wybitnym psychiatrą w pierwszej połowie 20^th stulecie. Pełnił funkcję psychiatry i szefa szpitala Johna Hopkinsa przez ponad 30 lat i był prezesem Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego w latach 1927-1928.

Ekspozycja i zainteresowanie Meyera zajęciami pacjentów rozpoczęły się na początku 1892 r. I omówiono je w jednym z pierwszych artykułów, które przedstawił w USA.

W firmie John Hopkins zatrudnił Eleanor Clarke Slagle na stanowisko Dyrektora Terapii Zajęciowej. Slagle, obecnie uważana za matkę terapii zajęciowej, powołuje się na Meyera jako istotny wpływ na jej pracę.

Meyer napisał Filozofię Terapii Zajęciowej i przedstawił ją na piątym dorocznym spotkaniu Narodowego Towarzystwa Promocji Terapii Zajęciowej. Poniższy fragment pokazuje, że Meyer rozumiał psychobiologię - koncepcję, którą propagował - w której psychiatra wziął pod uwagę biologiczne, społeczne i psychologiczne czynniki osoby przepisującej leczenie. To całościowe zrozumienie jego pacjentów było ściśle powiązane z jego zainteresowaniem terapią zajęciową.

Nasze ciało to nie tylko tyle funtów ciała i kości, co maszyna, z dodatkiem abstrakcyjnego umysłu lub duszy. Jest to żywe organizmy pulsujące rytmem odpoczynku i aktywności, bijące czas (jak można powiedzieć) na wiele sposobów, najłatwiej zrozumiałe iw pełnym rozkwicie jego natury, gdy czuje się jako jedna z tych wielkich jaźni. -prowadzące transformatory energii, które stanowią rzeczywisty świat żywych istot.