Klaps jako odpowiednia forma dyscypliny

Jeśli jesteś rodzicem, wiesz, że każda decyzja, którą podejmiesz, jest przedmiotem debaty. (Oni nie nazywają ich wojnami mamusi za nic!) I żadna metoda wychowawcza nie wydaje się być pod ostrzałem bardziej niż klapsowanie dzieci jako forma dyscypliny. Niezależnie od tego, co myślisz o klapsach, czy otrzymałeś lanie jako dziecko, czy też klapsujesz własne dzieci, kiedy decydujesz, którą metodę dyscypliny zastosować, ważne jest, aby upewnić się, że jest najskuteczniejsza do wykonania.

A co z klapsami dla dzieci? Czy to działa? Zwolennicy mówią, że dawanie dziecku klapsa na dnie wysyła silny sygnał i ogranicza wszelkie przyszłe wykroczenia ze strony dziecka. Przeciwnicy twierdzą, że graniczy z wykorzystywaniem dzieci i że tak naprawdę nie działa. Który jest poprawny? Chociaż jest to decyzja osobista i taka, którą należy podjąć w zależności od tego, co najlepiej sprawdza się w przypadku Twojej rodziny, należy wziąć pod uwagę ważne czynniki.

Dlaczego rodzice zabijają swoje dzieci

Dla niektórych rodziców klapsy to naturalna forma dyscypliny - być może zostały one zadane jako dziecko. Inni postrzegają to jako dobrą karę, gdy dziecko ma zostać zranione lub znajduje się w niebezpiecznej sytuacji (może przebiegając przez parking lub na ulicę). Mimo to, inni używają klapsów w ostateczności - kiedy nie działają żadne inne metody dyscyplinujące.

Czasami klapsy mają miejsce, gdy rodzic po prostu się gniewa, reaguje na to, co dziecko właśnie zrobiło i spanks, aby wysłać silny komunikat w nadziei, że dziecko nie będzie ponownie angażować się w to zachowanie.

Problemy z klapsami

Podczas gdy zwolennicy klapsów twierdzą, że metoda działa dobrze, rzeczywistość jest taka, że ​​wszystko, czego uczy dziecko, to zachowanie i "bycie dobrym" - niekoniecznie zrozumienie czemu powinni postępować w określony sposób. Na przykład, jeśli dziecko poruszy się, aby dotknąć gorącego pieca i zostanie ukąszone, dziecko najprawdopodobniej nauczy się już nie dotykać pieca. Jednak tego się nie nauczą czemu nie powinni dotykać pieca. Kiedy dziecko otrzymuje klapsa w takiej sytuacji, traci się szansę na nauczanie - szansę na sprawdzenie bezpieczeństwa w kuchni. Klapsy powstrzymują zachowanie, ale nie zachęcają dziecka do podejmowania decyzji ani nie zastanawiają się, dlaczego dana decyzja nie jest dobra.

Klaps także modeluje agresywne zachowanie. Nawet jeśli dziecko jest uderzane w kontekście dyscypliny, to wciąż dzieje się, gdy dorosły jest zły, więc demonstruje dziecku, że można uderzyć kogoś, gdy jesteś szalony. Jako rodzic jesteś najlepszym wzorcem do naśladowania Twojego dziecka. Nawet jeśli powiesz swojemu dziecku, że nie powinno kogoś uderzyć, uderzając dziecko, demonstrujesz, że to działanie jest do przyjęcia.

Ważne jest również, aby uważać, że gdy dziecko się starzeje, najprawdopodobniej wpadnie w złość na rodzica za to, że je wylał. Zamiast myśleć o tym, co zrobili, aby uzasadnić klapsy, dziecko koncentruje się na karaniu, a nie na tym, za co są karani.

Amerykańska Akademia Pediatrii ma bardzo mocną opinię na temat klapsów dla dzieci - są przeciwni:

"Amerykańska Akademia Pediatrii zdecydowanie sprzeciwia się uderzeniu dziecka z jakiegokolwiek powodu.Jeśli klaps jest spontaniczny, rodzice powinni później spokojnie wyjaśnić, dlaczego to zrobili, konkretne zachowanie, które je sprowokowało i jak bardzo się wściekli. Mogą również przeprosić swoje dziecko za utratę kontroli. Zwykle pomaga to dziecku zrozumieć i zaakceptować klapsy, i modeluje dziecko, jak naprawić krzywdę. "Ostatnie badania przeprowadzone przez grupę wykazały, że trzylatki często bite są bardziej agresywne, gdy mają pięć lat, a te klapsy wiążą się z zaburzeniami zdrowia psychicznego w późniejszym życiu.

Alternatywy do klapsów

Istnieje wiele innych sposobów dyscyplinowania dziecka, poza laniem ich. Przerwa i zabranie czegoś, co jest cenne dla dziecka, są naprawdę skuteczne w uczeniu dziecka różnicy między dobrem a złem. Przekierowanie i nauczenie dziecka, aby naprawić to, co złe, jest również skuteczne, gdy uczymy dziecko, dlaczego jego zachowanie było niepożądane.

Kluczem do dyscyplinowania dziecka jest nie tylko powstrzymanie go od zrobienia czegoś (choć jest to z pewnością ważne). Dyscyplina powinna być również postrzegana jako szansa na naukę - szansa, aby dziecko uczyło się na jej błędach, rozwijając jednocześnie dobre umiejętności podejmowania decyzji, które może wykorzystać w przyszłości.