Ospa: objawy, przyczyny, diagnoza i leczenie
Spisu treści:
Jak leczyć ospę rybią? # 35. AkwaGadka (Grudzień 2024)
Ospa jest wysoce zaraźliwą chorobą wywoływaną przez wirus variola. Został on wyeliminowany przez światowe szczepienia w 1980 r., Co oznacza, że nie występuje już naturalnie. Ostatni wybuch naturalnej epidemii w Stanach Zjednoczonych nastąpił w 1949 roku.
Wcześniej ospa była jedną z najniebezpieczniejszych chorób od tysięcy lat, zabijając trzy na dziesięć osób, które ją skurczyły, a pozostawiając wielu innym trwałe blizny lub ślepotę. Wczesne objawy są podobne do grypy i wysypka rozwija się w ciągu kilku dni, powodując głębokie pęcherze, które parcha i odpadają.
Historia
Pochodzenie ospy jest niepewne, ale uważa się, że pochodzi ona z Egiptu lub Indii. Ospa dotarła do Europy między piątym a siódmym wiekiem i była obecna w dużych miastach europejskich do XVIII wieku. Epidemie wystąpiły w koloniach północnoamerykańskich w XVII i XVIII wieku.
W pewnym momencie ospa była ważną chorobą w każdym kraju na świecie, z wyjątkiem Australii i kilku izolowanych wysp. Miliony ludzi zmarło na całym świecie, szczególnie w Europie i Meksyku, w wyniku epidemii epidemii ospy.
WariacjeUpadek ospy rozpoczął się wraz z uświadomieniem sobie, że osoby, które przeżyły chorobę, były odporne na resztę życia. Doprowadziło to do praktyki wariowania - procesu eksponowania zdrowej osoby na zainfekowany materiał od osoby z ospą prawdziwą w nadziei na wytworzenie ospy o łagodniejszej postaci, która zapewniała odporność na dalsze infekcje.
Pierwsze pisemne sprawozdanie o różnicy opisuje buddyjską mniszkę praktykującą ją około 1022 do 1063 rne.Miała zmiażdżone strupy pobrane od osoby zarażonej ospą na proszek, a następnie wdmuchnęła go do nozdrzy osoby nieodpornej. Do 1700 r. Ta metoda różnicowania była powszechną praktyką w Chinach, Indiach i Turcji. Pod koniec XVIII wieku europejscy lekarze zastosowali tę i inne metody leczenia zmian. Niektóre osoby, które zostały zmienione, nadal zmarły na ospę, ale ta praktyka drastycznie zmniejszyła całkowitą liczbę zgonów osób chorych na ospę. Szczepienie ochronneNastępnym krokiem w kierunku eradykacji ospy prawdziwej był obserwowany przez angielskiego lekarza, Edwarda Jennera, że mleczaki, które rozwinęły ospę krowią (choroba mniej poważna) nie rozwinęły objawów ospy, gdy były narażone na rozrost. Po tym odkryciu, w 1796 roku, Jenner wziął płyn z ospy krowiej osieroconej na rękę i zaszczepił 9-letniego chłopca.
Sześć tygodni później wystawił chłopca na ospę i chłopiec nie miał żadnych objawów. Jenner ukuł termin "szczepionka" ze słowa "vaca", co oznacza "krowa" po łacinie. Jego praca została początkowo skrytykowana, ale wkrótce została szybko przyjęta i przyjęta. Około roku 1800 na świecie zaszczepiono około 100 000 osób. Nowoczesna szczepionka, która była licencjonowana przez Food and Drug Administration (FDA) pochodziła ze słabego szczepu wirusa o nazwie "New York City Board of Health". Został wyprodukowany przez Wyeth Laboratories i licencjonowany pod nazwą Dryvax. Ostatni wybuch ospy w Stanach Zjednoczonych miał miejsce w Teksasie w 1949 r., Kiedy odnotowano osiem przypadków i jedną śmierć. Chociaż do tej pory większość Ameryki Północnej, Europy Zachodniej, Australii i Nowej Zelandii była wolna od ospy, inne kraje, takie jak Afryka i Indie, nadal cierpiały z powodu epidemii. LikwidacjaW 1967 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) rozpoczęła ogólnoświatową kampanię mającą na celu zwalczenie ospy. Cel ten został osiągnięty za 10 lat, w dużej mierze dzięki ogromnym wysiłkom szczepień. Ostatni endemiczny przypadek ospy wystąpił w Somalii w 1977 r. 8 maja 1980 r. Światowe Zgromadzenie Zdrowia ogłosiło świat wolnym od ospy prawdziwym osiągnięciem.
Stany Zjednoczone zaprzestały szczepień w populacji ogólnej w 1972 r., Ale nadal szczepiły personel wojskowy. Zalecono, aby szczepienia personelu wojskowego zostały wstrzymane w 1986 r., A szczepienia zostały oficjalnie zatrzymane w rekrutach wojskowych w 1990 r. Kiedy po raz pierwszy jesteś narażony na wirusa ospy prawdziwej, jesteś w tak zwanym okresie inkubacji. Nie jesteś zakaźny i nie będziesz mieć objawów przez kolejne 7 do 19 dni. Objawy ospy rozpoczynają się wysoką gorączką, bólem głowy, zmęczeniem, bólami ciała i czasami wymiotami, z których wszystkie mogą trwać od dwóch do czterech dni. W tym momencie możesz być zakaźny. Kilka dni później, rozwiniesz płaską wysypkę, która zaczyna się w twoich ustach i rozprzestrzenia się, zmieniając się w wypukłe guzy i wypełnione ropą pęcherze, które skorupą, strupem i odpadają po około trzech tygodniach, pozostawiając bliznę w jamie ustnej. Możesz również rozwinąć pęcherze w nosie i ustach. Po pojawieniu się wysypki jesteś najbardziej zakaźny i zachowujesz zakaźność aż do momentu, gdy spadnie ostatni strup ospy. Ospa jest infekcją wywołaną przez wirus variola. Może być kontaktowany z inną osobą, przez powietrze w zamkniętym budynku (rzadko) lub w kontakcie ze skażonymi przedmiotami, takimi jak koce i ubrania. Nie ma dowodów na to, że ospa jest przenoszona przez zwierzęta lub owady. Ponieważ ospa została wyeliminowana przez pewien czas, większość lekarzy nie byłaby w stanie stwierdzić, że jest to ospa natychmiast, co oznacza, że może rozprzestrzenić się szybko, zanim zostanie ustalona diagnoza. Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) będzie musiało przetestować tkankę zainfekowanej osoby, aby potwierdzić ospę. Tylko jeden potwierdzony przypadek, w dowolnym miejscu na świecie, doprowadziłby do międzynarodowego zagrożenia zdrowia. Nie ma leczenia per se dla ospy. Szczepionka przeciwko ospie wietrznej zapobiega ospie wietrznej i może być użyta w przypadku wybuchu epidemii. Jeśli dostaniesz szczepionkę przeciwko ospie prawdziwej w ciągu trzech dni od ekspozycji na wirusa, szczepionka może powstrzymać cię przed ospą. Jeśli nadal rozwijasz infekcję, prawdopodobnie będzie to znacznie mniej poważne. Jeśli dostaniesz szczepionkę w ciągu czterech do siedmiu dni po ekspozycji, prawdopodobnie zapewnimy ci pewną ochronę i ponownie, prawdopodobnie spowoduje, że infekcja stanie się mniej poważna. Gdy wysypka rozwinie się, szczepionka nie pomoże. Środki przeciwwirusowe mogą również mieć miejsce w leczeniu ospy, ale to pozostaje niejasne jak na razie. Leczenie najprawdopodobniej polegałoby na zapewnieniu ci komfortu, upewniając się, że pozostajesz nawodniony i leczysz wszelkie objawy lub komplikacje, które mogą się pojawić, takie jak podawanie antybiotyków w celu zakażenia bakteryjnego. Historia wzrostu i upadku ospy to historia sukcesu współczesnej medycyny i zdrowia publicznego. Chociaż prawie wszystkie znane zapasy wirusa variola zostały zniszczone po ogłoszeniu zlikwidowania ospy, wirus variola jest przechowywany w dwóch miejscach w celach badawczych - jeden w CDC w Atlancie w stanie Georgia i jeden w rosyjskim Państwowym Centrum Badań nad Wirusologią i Biotechnologia w Federacji Rosyjskiej. Według CDC możliwe jest, ale mało prawdopodobne, aby wirus variola mógł zostać użyty w ataku bioterrorystycznym, więc istnieje plan na wypadek wystąpienia epidemii ospy. Na przykład, istnieje wystarczająca ilość szczepionki przeciwko ospie prawdziwej, aby zaszczepić każdą pojedynczą osobę w Stanach Zjednoczonych w przypadku epidemii lub ataku ospy. Objawy
Przyczyny
Diagnoza
Leczenie
Słowo od DipHealth
Wścieklizna: objawy, przyczyny, diagnoza, leczenie i zapobieganie
Wściekliźnie można zapobiegać za pomocą szczepionek lub leków, jeśli ukąsiło cię wściekłe zwierzę. Dowiedz się więcej o objawach i rozprzestrzenianiu się wścieklizny.
Ospa: objawy, objawy i komplikacje
Objawy ospy są podobne do grypy, począwszy od gorączki, zmęczenia, bólu głowy, bólu pleców i wymiotów, prowadząc do głębokiej, bolesnej wysypki.
Ospa wietrzna: objawy, przyczyny, diagnoza i leczenie
Ospa wietrzna, infekcja spowodowana wirusem ospy wietrznej, jest wysoce zaraźliwa. Dowiedz się o objawach, leczeniu i szczepionce, które jej zapobiegają.
