Odkrywanie małego jelita

Jelito cienkie / Części ciała #10 (Listopad 2024)

Jelito cienkie jest 20-metrową rurką, która jest częścią przewodu pokarmowego i łączy żołądek i jelito grube. Ponieważ jest tak długi, musi przekręcić się i odwrócić brzuch. Jelito cienkie jest miejscem, gdzie odbywa się większość trawienia: większość witamin i minerałów, a także tłuszcze i trochę wody są wchłaniane w jelicie cienkim.

Skurcze mięśni, zwane perystaltyką, przenoszą pokarm przez jelito cienkie podczas jego trawienia. Enzymy w jelicie cienkim pracują, aby rozbić żywność na poziom składników odżywczych. Enzymy te są tworzone przez inne narządy, a następnie przenoszone do jelita cienkiego lub są wydzielane przez ścianę jelita. Po zepsuciu jedzenia można go wchłonąć i dostać się do krwiobiegu.

Odcinki jelita cienkiego

Jelito cienkie dzieli się na trzy główne sekcje, aw każdym z nich zachodzą różne procesy. Części jelita cienkiego to:

Dwunastnica: pierwsza i najkrótsza sekcja, która ma z grubsza kształt litery "C" Jedzenie przechodzi z żołądka do dwunastnicy przez mięsień zwany zwieraczem odźwiernika. Żelazo jest wchłaniane w dwunastnicy.
Jejunum: Cukry, aminokwasy i kwasy tłuszczowe są wchłaniane w tej części jelita cienkiego.
Kość: Ta ostatnia część jelita cienkiego to miejsce, w którym wchłania się witaminę B12, kwasy żółciowe i inne składniki odżywcze.

Jak pokarm jest wchłaniany przez małe jelito

Trzustka tworzy enzymy trawienne i przechodzi przez przewód do jelita cienkiego. Enzymy te rozkładają żywność, dzięki czemu mogą być wchłaniane i wykorzystywane przez organizm. Białka, tłuszcze i węglowodany są rozkładane na ich części składowe i wchłaniane przez kosmki znajdujące się w jelicie czczym i jelicie krętym. Kosmki są strukturami, które wystają z wewnętrznej ściany jelita cienkiego jak palce lub włosy i pobierają składniki odżywcze.

Choroba Crohna w jelicie cienkim

Gdy choroba Leśniowskiego-Crohna (jedna z postaci zapalnych chorób jelit lub IBD) wpływa na jelito cienkie, może to wpływać na wchłanianie witamin i minerałów.

Ileocolitis jest najczęstszą postacią choroby Leśniowskiego-Crohna i występuje w przypadku ostatniej części jelita cienkiego i jelita grubego. Ileitis jest chorobą Leśniowskiego-Crohna, która atakuje krętnicę i jest drugą najczęściej występującą postacią choroby Leśniowskiego-Crohna. U osób z zapaleniem jelita krętego lub zapaleniem jelita krętego może występować niedobór witaminy B12, ponieważ stan zapalny może uniemożliwić jego wchłanianie w jelicie krętym. Te rodzaje choroby Leśniowskiego-Crohna mogą również powodować niedobór witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E i K), ponieważ sole żółciowe, które ułatwiają przyjmowanie tych witamin, są również wchłaniane w jelicie krętym.

Jejunoileitis jest mniej powszechnym typem choroby Leśniowskiego-Crohna, która atakuje jelita czcze. Ponieważ większość wchłaniania witamin, minerałów, białek, tłuszczów i węglowodanów ma miejsce w jelicie czczym, zapalenie w tym odcinku jelita cienkiego może prowadzić do kilku niedoborów żywieniowych.

Gastroduodenalna choroba Leśniowskiego-Crohna jest kolejną nietypową postacią choroby, która dotyka dwunastnicy (a także żołądka). Do minerałów, na które można wpływać, należą żelazo, wapń i magnez, ponieważ wszystkie one są wchłaniane w dwunastnicy.

Małe jelito i J-Pouch

Operacja torebki typu J (zwana również torebką torbielową lub anastomozą odbytu (IPAA)) jest stosowana w leczeniu wrzodziejącego zapalenia okrężnicy lub rodzinnej polipowatości gruczolakowatej (FAP). W tej operacji okrężnica jest usuwana, a jelita krętego używa się do utworzenia torebki, która ma kształt litery "J" (czasami "S" lub "W" może również zostać utworzona). Ponieważ j-woreczek jest tworzony z jelita krętego, jeśli później stanie się stan zapalny (na przykład z powodu zapalenia poubojowego), mogą wystąpić niedobory witamin i składników mineralnych.