Odporność na Clomid i poprawa odpowiedzi na owulację

Około jedna na cztery kobiety nie będzie jajeczkować podczas przyjmowania Clomidu. Czasami przyczyną braku owulacji na Clomid jest zbyt mała dawka. Powszechne jest rozpoczęcie leczenia Clomidem w dawce 50 mg, a następnie zwiększenie do 100 mg, jeśli pacjent nie odpowiada. W niektórych przypadkach lekarze będą próbować dawek do 250 mg. Jeśli jednak nadal nie dochodzi do jajeczkowania nawet przy wyższych dawkach, określa się to mianem oporności na Clomid.

Odporność na Clomid nie jest taka sama jak wtedy, gdy nie myślisz o przyjmowaniu leku na płodność. W takim przypadku możesz owulować, ale nie zajść w ciążę. W takim przypadku nie dochodzi nawet do jajeczkowania.

Czy jeśli owulacja się nie stanie, będziesz musiał przejść na silniejsze leki lub bardziej złożone zabiegi? Niekoniecznie.

Przyczyny oporności na Clomid

Podejście twojego lekarza do leczenia oporności na Clomid zależy częściowo od tego, dlaczego uważa, że ​​nie reagujesz. Oto kilka znanych, możliwych przyczyn oporności na Clomid:

PCOS: Kobiety z PCOS często mają problem z opornością na Clomid, szczególnie u tych, u których rozpoznano oporność na insulinę lub hiperandrogenię (wysoki poziom DHEA i męski poziom hormonów).

BMI powyżej 25: Wskaźnik masy ciała (BMI) powyżej 25 może zmniejszyć szanse pomyślnego funkcjonowania Clomidu.

Hiperprolaktynemia: Kobiety z hiperprolaktynemią mogą nie reagować dobrze na Clomid, nie lecząc również hiperprolaktynemii.

Oczywiście są chwile, kiedy nie jest jasne, dlaczego Clomid nie pomaga w indukowaniu owulacji.

Leczenie

W przypadku kobiet z PCOS pomocne może być leczenie metforminą o oporności na insulinę, znaną również jako Glucophage. Idealnie byłoby, gdyby Metformin był zwykle przepisywany przez okres od trzech do sześciu miesięcy przed ponownym wypróbowaniem Clomidu. Niektóre badania wykazały, że oprócz poprawy wskaźników owulacji, jednoczesne przyjmowanie metforminy i Clomidu może również zwiększać częstość występowania ciąż i zmniejszać ryzyko poronienia.

Możliwą alternatywą dla metforminy jest N-acetylocysteina (NAC), aminokwas i przeciwutleniacz, który działa jako środek uwrażliwiający na insulinę. Niektóre badania wykazały, że łączenie Clomidu i NAC może pomóc w leczeniu oporności na Clomid.

Jeśli Twoje BMI wynosi powyżej 25 lat, lekarz może zasugerować, że stracisz trochę na wadze przed ponownym zastosowaniem Clomidu. Utrata zaledwie 10 procent obecnej masy ciała może poprawić działanie Clomidu.

W przypadku pacjentów z hiperprolaktynemią, stosowanie leku Bromokryptyna w monoterapii lub w skojarzeniu z Clomidem może poprawić częstość owulacji.

Wiercenie jajników jest starszą metodą leczenia oporności na Clomid u kobiet z PCOS, ale obecnie nie jest powszechnie stosowana z powodu ryzyka. Jeśli twój lekarz sugeruje odwierty jajników, możesz zastanowić się nad przyczyną tego wyboru, kiedy są inne opcje, które mogą i powinny być wypróbowane w pierwszej kolejności.

Tabletki antykoncepcyjne na niepłodność?

Jednym z interesujących sposobów radzenia sobie z opornością na Clomid jest przyjmowanie tabletek antykoncepcyjnych na okres od jednego do dwóch miesięcy przed kolejnym cyklem Clomidu. Jest to zalecane dla kobiet z wysokim poziomem hormonów DHEA.

Wydaje się, że trochę sprzeczne z intuicją pigułki antykoncepcyjne pomogą ci zajść w ciążę? Jednak badania naukowe wykazały dobre wyniki. W jednym z badań dotyczących stosowania pigułek antykoncepcyjnych owulowano nieco ponad 65 procent kobiet opornych na Clomid, po zażyciu doustnych pigułek antykoncepcyjnych przez dwa miesiące poprzedzające cykl leczenia.

Co się stanie, jeśli Clomid nadal nie działa?

Czasami ultradźwięki pokażą pęcherzyki rosnące w odpowiedzi na Clomid, ale średni skok LH nie jest wystarczająco silny, aby wywołać owulację. W takim przypadku lekarz może przepisać Clomid razem z zastrzykiem hCG, podobnie jak lek Ovidrel, aby wywołać owulację i zwiększyć średni wzrost LH.

Jeśli po wypróbowaniu tych opcji nadal nie masz jajeczkowania na Clomidzie, Twój lekarz może zasugerować wypróbowanie różnych leków stymulujących działanie jajników.

Letrozol (znany również jako Femera) jest inną opcją dla kobiet, które nie mają owulacji z Clomidem. Badania wykazały, że letrozol może indukować owulację u niektórych kobiet z PCOS, które nie reagują na Clomid, a także u niektórych kobiet z niewyjaśnioną bezpłodnością i opornością na Clomid.

W jednym z badań kobiety z opornością na Clomid i PCOS były bardziej narażone na owulację podczas przyjmowania leku Letrozol (79,3 procent owulowanego), niż podczas przyjmowania Clomidu w skojarzeniu z dwoma, niskodawkowymi wstrzyknięciami terapii FSH (56,59 procent owulacji). Wskaźniki ciążowe również uległy poprawie, przy czym 23% kobiet przyjmujących Letrozol osiąga ciążę, a 14% osiąga ciążę z Clomidem i dwiema wstrzyknięciami niskodawkowej kombinacji FSH.

Letrozol nie jest jednak sprzedawany jako lek na płodność. Istnieje pewne kontrowersje związane z bezpieczeństwem jego stosowania. Letrozol może powodować wady wrodzone w przypadku ciąży. Wielu twierdzi, że lek jest bezpieczny i mówi, że lek powinien być poza twoim układem do czasu zajścia w ciążę, chociaż potrzeba więcej badań.

Inne opcje leczenia oporności na Clomid obejmują niską dawkę gonadotropiny, z lub bez leczenia IUI. Obejmuje to leki takie jak Gonal-F, Follistim i Ovidrel. (Innymi słowy, poziomy laktacji FSH i LH). Leki te są droższe i mają więcej skutków ubocznych niż Clomid, ale mogą wywoływać owulację, gdy Clomid ulegnie uszkodzeniu.

Słowo od DipHealth

Clomid jest często pierwszym lekiem na płodność próbowanym po diagnozie niepłodności. Być może próbowaliście wyobrazić sobie przez ponad rok, zanim rozpocznie się ten cykl leczenia. Kiedy to nie zadziała, możesz się martwić, że jest to znak nadchodzących rzeczy. Możesz się martwić, oznacza to, że jesteś przeznaczony do droższych terapii, takich jak zapłodnienie in vitro.

Prawda jest taka, że ​​Clomid stanowi jedynie początek leczenia niepłodności. Jeśli nie masz owulacji w pierwszym lub drugim cyklu lub nie zajdziesz w ciążę, staraj się nie wpadać w panikę. Jest wiele kroków po drodze, zanim zostaniesz poproszony o rozważenie leczenia wyższego poziomu zaawansowania.