Adaptacyjne zachowania behawioralne dla studentów o specjalnych potrzebach

Uczniowie z trudnościami w uczeniu się i innymi wyzwaniami odnoszą korzyści dzięki ćwiczeniu umiejętności adaptacyjnego zachowania. Zachowania adaptacyjne odnoszą się do zachowań odpowiednich dla wieku, które ludzie z niepełnosprawnością intelektualną i bez niej muszą żyć niezależnie i dobrze funkcjonować w codziennym życiu. Zachowania adaptacyjne obejmują umiejętności w życiu codziennym, takie jak uwodzenie, ubieranie się, unikanie niebezpieczeństw, bezpieczne obchodzenie się z żywnością, przestrzeganie zasad obowiązujących w szkole, zarządzanie pieniędzmi, sprzątanie i nawiązywanie przyjaźni. Zachowania adaptacyjne obejmują także umiejętność pracy, ćwiczenie umiejętności społecznych i przyjmowanie osobistej odpowiedzialności.

Takie zachowanie jest również znane jako kompetencje społeczne, samodzielne życie, adaptacyjne funkcjonowanie behawioralne, niezależność lub umiejętności życiowe. Wszystkie dzieci muszą przyjąć te zachowania, aby być produktywnymi członkami społeczeństwa jako dorośli.

Zachowania adaptacyjne i trudności w uczeniu się

Oceny zachowania adaptacyjnego są często stosowane w ocenianiu uczniów z trudnościami w uczeniu się. Oceny te mogą pomóc w określeniu, jakie słabe i silne strony w zachowaniu muszą być adresowane do tych uczniów, aby zwiększyć ich szanse na sukces zarówno w szkole, jak iw życiu.

Zachowania adaptacyjne są zazwyczaj oceniane za pomocą ankiet wypełnianych przez rodziców, nauczycieli, pracowników socjalnych, studentów (o ile to możliwe i odpowiednie) lub dorosłych uczących się. Zachowania adaptacyjne można również ocenić na podstawie obserwacji rzeczywistego wykonywania przez dziecko określonej umiejętności.

Często zdarza się, że uczniowie z trudnościami w uczeniu wymagają specjalnie zaprojektowanych instrukcji do nauki zachowań adaptacyjnych. Ta instrukcja skupi się na pomocy uczniom w rozwijaniu planowania, umiejętności organizacyjnych i umiejętności uczenia się, które są ważnymi zachowaniami adaptacyjnymi.

Kiedy twoje dziecko nie przystosowuje się

Wraz z wiekiem dzieci powinny być w stanie angażować się w coraz bardziej złożone zachowania adaptacyjne. Podczas gdy przedszkolak może ćwiczyć sztukę wiązania butów gimnastycznych, czwarta równiarka może nauczyć się umiejętności adaptacyjnych przynoszących jej pieniądze na obiad do szkoły.

Siódma równiarka może wykonywać prace domowe, takie jak pranie lub mycie podłogi w kuchni. Uczeń szkoły średniej może przygotować posiłki, prowadzić samochód lub korzystać z transportu publicznego.

Jeśli twoje dziecko wydaje się pozostawać w tyle za swoimi rówieśnikami, jeśli chodzi o zachowania adaptacyjne, ważne jest, abyś zbadał, aby znaleźć źródło problemu. Czy Twoje dziecko wydaje się mieć niepełnosprawność intelektualną lub czy Twoje dziecko nie miało możliwości opanowania zachowań adaptacyjnych? Innymi słowy, czy ty i inni dorośli w życiu dziecka robicie za dużo dla dziecka?

Jeden z rodziców wyznał na przykład, że jej syn w wyższej klasie szkoły podstawowej nie wiedział, jak zawiązać buty, ponieważ nigdy go nie uczyła. Zamiast tego kupiła mu buty na rzep, żeby nie wpadł w zakłopotanie przed swoimi rówieśnikami za to, że nigdy się nie nauczył. Zdając sobie sprawę z tego, że popełniła błąd i że jej dziecko zbytnio polegało na niej, by wykonać podstawowe zadania, matka dała jej dziecko więcej obowiązków. Przestała mu przypominać, żeby przyniósł lunch do szkoły i nie zapomniał o odrabianiu zadań domowych, a on był znakomity. Był zdolny do wykonywania tych zadań przez cały czas.

Słowo od DipHealth

Większość dzieci ma dzisiaj mniej obowiązków niż dzieci 100 lat temu, kiedy dzieci pracowały w fabrykach, zajmowały się farmami i miały inne trudne obowiązki. Podczas gdy społeczeństwo jest dziś bardziej opiekuńcze wobec dzieci, rozwiązaniem nie jest pozbawienie młodych ludzi wszelkiej odpowiedzialności.Zapewniając dzieciom odpowiednie do wieku obowiązki, rodzice i opiekunowie mogą zwiększyć szanse, że dzieci będą w stanie angażować się w zachowania adaptacyjne, bez względu na to, czy mają niepełnosprawność intelektualną, czy też nie.