Fizjoterapia dla choroby Osgooda-Schlattera

Choroba Osgood-Schlattera jest bolesnym stanem, który dotyka kolana lub kolana rosnących dzieci. Fizjoterapia w chorobie Osgooda-Schlattera może być skutecznym sposobem na poprawę mobilności i zmniejszenie tego bolesnego stanu.

Jeśli twoje dziecko ma ból z przodu jednego lub obu kolan, może cierpieć na schorzenie znane jako choroba Osgooda-Schlattera. Ten stan dotyczy dzieci przechodzących przez tryby wzrostu i jest uważany głównie za "bóle stawu kolanowego". Objawy mogą uniemożliwić dziecku korzystanie z normalnych czynności, takich jak biegi, skoki lub przysiady.

Objawy choroby Osgooda-Schlattera

Typowe objawy choroby Osgood-Schlattera mogą obejmować:

• Ból tuż poniżej rzepki w jednym lub obu kolanach u dziecka
• Trudności w kucaniu i skakaniu z powodu bólu kolana
• Zauważalne kościste guzy z przodu jednego lub obu kolan
• Ból w palpacji (dotyk) z przodu jednego lub obu kolan

Jeśli twoje dziecko skarży się na którykolwiek z tych objawów, powinieneś zabrać go do lekarza. Twój lekarz może potwierdzić (lub wykluczyć) diagnozę choroby Osgooda-Schlattera. Twoje dziecko może wtedy zacząć właściwe leczenie dla tego stanu. Fizjoterapia jest często zalecana, aby pomóc dziecku w złagodzeniu bólu kolana spowodowanego chorobą Osgood-Schlattera.

Co powoduje chorobę Osgood-Schlattera?

Choroba Osgood-Schlattera jest spowodowana podrażnieniem plemiennego gruźlicy, obszaru w pobliżu wierzchołka kości piszczelowej, do której przylega ścięgno rzepki. W tym miejscu znajduje się płytka wzrostowa, w której następuje gwałtowny wzrost kości wraz z wiekiem dziecka. Ścięgno rzepki powstaje z mięśni czworogłowych jako część rzepki. Kiedy dziecko przechodzi przez szybką fazę wzrostu - około 10 lat do 15 lat - to ścięgno może nieprawidłowo pociągnąć za punkt wejścia na kości piszczelowej. Może to prowadzić do bólu i zauważalnego uderzenia tuż poniżej rzepki.

Dzieci z Osgood-Schlatter zwykle mają ból kolana, a także mogą wykazywać wiele innych objawów, w tym:

• Szczelność to mięśnie czworogłowe przedniej części uda
• Ścięgno ścięgniste
• Napięcie cielęce
• Problemy z równowagą lub koordynacją

Twoje dziecko może mieć jeden lub wiele z tych znaków. Jeśli podejrzewasz, że twoje dziecko cierpi na chorobę Osgood-Schlattera, jest to dobry pierwszy krok do uzyskania właściwego leczenia.

Fizjoterapia dla choroby Osgooda-Schlattera.

Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano chorobę Osgood-Schlattera, może on czerpać korzyści z pracy z fizjoterapeutą. Twój fizjoterapeuta przeprowadzi ocenę, aby ocenić stan twojego dziecka. Może on następnie wydać zalecenia, aby odpowiednio leczyć stan.

Szczegółowe testy i środki, które mogą być podjęte podczas badania fizykalnego choroby Osgooda-Schlattera, mogą obejmować:

• Miary zakresu ruchów stawu kolanowego, biodrowego i kostnego (ROM)
• Ocena palpacji
• Miara siły kończyn dolnych
• Testy funkcjonalne dla kończyny dolnej
• Ocena elastyczności

Twój fizjoterapeuta wykorzysta informacje zebrane podczas wstępnej ewaluacji, aby opracować program leczenia Twojego dziecka. Pamiętaj o zadawaniu pytań na temat kondycji Twojego dziecka i upewnij się, że rozumiesz, czego oczekuje się od Ciebie i Twojego dziecka podczas PT.

Leczenie choroby Osgooda-Schlattera może obejmować różne składniki. Najważniejszym elementem leczenia PT u dziecka jest solidny program ćwiczeń dla choroby Osgooda-Schlattera. Różne zabiegi PT mogą obejmować:

• Ćwiczenia rozciągające. Wiele dzieci z chorobą Osgood-Schlattera ma ucisk w jednej lub kilku grupach mięśni kończyn dolnych. Rozciągnięcia ścięgien podkolanowych mogą być przepisane, aby kolano dziecka w pełni się rozłożyło. Badania pokazują, że pacjenci z chorobą Osgooda-Schlattera mogą mieć obniżony ROM zgięcia kolana, prawdopodobnie ze względu na ucisk w mięśniach czworogłowych. Rozciąganie quadów może być kolejnym ćwiczeniem, które można wykonać. Ciasne mięśnie łydek mogą również zapobiegać normalnemu ruchowi wokół kolana dziecka podczas biegania, tak więc łydki mogą być przepisywane przez fizjoterapeutę.
• Ćwiczenia wzmacniające. Twoje PT może zalecić ćwiczenie, które pomoże poprawić sposób, w jaki mięśnie dziecka wspierają jego staw kolanowy. Można zalecić wzmocnienie mięśnia czworogłowego, ścięgien podkolanowych i mięśni biodrowych.
• Ćwiczenia równowagi i koordynacji. Niektóre dzieci z chorobą Osgood-Schlattera wykazują zaburzenia równowagi lub koordynacji. Twoje PT może polecić ćwiczenia równowagi - takie jak T-Stance - w celu poprawy równowagi i zmniejszenia stresu i napięcia w kolanach podczas ćwiczeń na wysokim poziomie, takich jak biegi i skoki.
• Sposoby leczenia bólu. Fizjoterapeuta dziecka może używać fizycznych metod, takich jak ciepło lub lód, aby kontrolować ból odczuwany przez dziecko. Może on również używać ciepła przed ćwiczeniami rozciągającymi, aby poprawić ogólną rozciągliwość mięśni, które mają być rozciągnięte.Można stosować techniki tapingowania, takie jak użycie taśmy McConnell lub kinezjologii, ale jej skuteczność nie została udowodniona. Najlepszym sposobem leczenia choroby Osgood-Schlattera jest aktywny program ćwiczeń obejmujący rozciąganie, wzmacnianie i ruchliwość. Leczenie pasywne, takie jak ciepło, taping lub lód, może być przyjemne, ale nie pomoże to w zmianie ogólnej kondycji. Aktywne ćwiczenia Twojego dziecka i uczestnictwo w jego leczeniu mogą pomóc skutecznie leczyć chorobę Osgooda-Schlattera.

Wiele osób zastanawia się, jak długo powinien być program rehabilitacji dla choroby Osgood-Schlattera. Każdy jest inny, a każda osoba będzie miała inny program rehabilitacji dla ich konkretnego stanu. Ogólnie rzecz biorąc, twój program PT powinien być stosunkowo krótki i może zawierać tylko kilka sesji, aby upewnić się, że ćwiczenia są wykonywane i wykonywane prawidłowo.

Większość przypadków choroby Osgooda-Schlattera jest samoograniczająca. Oznacza to, że ból kolana zostanie ostatecznie usunięty, jeśli w ogóle go nie traktuje. Niektóre przypadki trwają około 12 do 24 miesięcy, ale może być krótszy, jeśli odpowiedni program ćwiczeń zostanie rozpoczęty, gdy dziecko zostanie po raz pierwszy zdiagnozowane. Ten mały guzek z przodu kolana dziecka prawdopodobnie pozostanie na stałe, ale nie powinien powodować bólu ani ograniczeń funkcjonalnych w miarę starzenia się Twojego dziecka.

Pierwsze kroki do podjęcia

Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano chorobę Osgood-Schlattera, musisz zrobić kilka rzeczy, aby rozpocząć właściwe leczenie. Po pierwsze, nie panikuj. Chociaż Twoje dziecko może skarżyć się na ból kolana, objaw ten jest zazwyczaj krótkotrwały i niekoniecznie oznacza znaczące zagrożenie lub krzywdę dla twojego dziecka lub jego kolan.

Gdy zdiagnozuje się chorobę Osgood-Schlattera, twoje dziecko może przez kilka tygodni unikać czynności obciążających. Może to obejmować unikanie sportu i innych aktywności o wysokiej intensywności. Krótki okres odpoczynku może pomóc w zmniejszeniu bólu kolana spowodowanego powtarzalnym obciążeniem kości piszczelowej i płytki wzrostu.

Jeśli dziecko ma zdiagnozowaną chorobę Osgood-Schlattera, należy natychmiast rozpocząć aktywny program terapii fizycznej, dlaczego? Ponieważ może to pomóc dziecku uzyskać kontrolę nad jego stanem. Program terapii fizycznej może pomóc dziecku w szybkim rozwiązaniu dolegliwości bólowych i może zapobiec przyszłym epizodom bólu kolana.

Słowo od DipHealth

Jeśli twoje dziecko skarży się na ból kolana i zdiagnozowano chorobę Osgood-Schlattera, może on skorzystać z pracy z fizjoterapeutą, aby nauczyć się jak najlepiej radzić sobie z chorobą. Twoje PT może pokazać dziecku odpowiednie ćwiczenia, aby poprawić mobilność i zmniejszyć ból wokół kolan. W ten sposób dziecko może szybko i bezpiecznie powrócić do normalnej aktywności.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Scaron; arčević, Z. Limitowana kostka grzbietowa: czynnik predysponujący do Morbus Osgood-Schlatter? Operacja kolana, traumatologia sportowa, artroskopia. 16 (726) Sierpień 2008.Tzalach, A i in. Korelacja między zgięciem stawu kolanowego, niższym zakresem ruchu a zespołem Osgooda-Schlattera u młodzieńczych piłkarzy. BJMMR. 11 (2), 2016.