Przeszczepy skóry w chirurgii rekonstrukcyjnej

Przeszczep skóry to wymiana zdrowej skóry na obszar, w którym skóra została uszkodzona, utracona lub usunięta chirurgicznie. Zdrowa skóra jest zbierana z miejsca dawcy (zwanego także miejscem źródłowym) i przeszczepiana na miejsce docelowe.

Kto potrzebuje skóry?

Przeszczepy skóry wykonuje się w celu zapewnienia bariery ochronnej i promowania gojenia otwartych ran. Uraz może wynikać z urazu lub infekcji, oparzeń, wrzodów żylnych (żylaków), odleżyn (odleżyn) lub wrzodów cukrzycowych, które nie leczą się przy normalnym leczeniu. Często wykonuje się je również w ramach rekonstrukcji piersi po mastektomii i innych operacjach usunięcia komórek nowotworowych.

Skąd pochodzi skórka?

Najskuteczniejsze przeszczepy skóry to zazwyczaj te, które wykorzystują własną skórę pacjenta. Jest zbierany z innej części ciała i nazywa się autograft. Przeszczepy skórne mogą również odnieść sukces, gdy zostaną zebrane z identycznego bliźniaka pacjenta.

Kiedy osobny dawca nie jest identycznym bliźniakiem, istnieje większa szansa, że ​​ciało odrzuci nową skórę. Ciało postrzega to jako atakujące ciało obce i atakuje je poprzez układ odpornościowy. Jednak nawet jeśli skóra dawcy zostanie odrzucona, przeszczep może zakończyć się powodzeniem, dając organizmowi pacjentowi wystarczającą ilość czasu i ochronę, aby samodzielnie wyhodować nową skórę.

Alternatywne źródła przeszczepu są przeznaczone tylko do tymczasowego użytku, dopóki własna skóra pacjenta nie odrodzi się. Te alternatywy obejmują:

• Skóra pobrana ze zwłok (zwana Allograftem)
• Skóra pobrana od zwierzęcia (nazywana ksenoprzeszczepem)
• Tkanka syntetyczna

W przypadku autoprzeszczepu lub przeszczepu pobranego od bliźniaka, Twój lekarz będzie dbał o to, aby w miarę możliwości zebrać skórę dawcy z części ciała zwykle przykrytej ubraniami. Będą również starali się dopasować kolor skóry i fakturę tak blisko, jak to tylko możliwe, między miejscami dawcy i biorcy. Wewnętrzne udo i pośladki są najczęstszymi miejscami dawcy. Można również użyć ramienia, przedramienia, pleców i brzucha.

Techniki nakładkowe skóry

Istnieją trzy główne typy przeszczepów skóry:

• Przeszczep o podzielonej grubości jest najczęściej stosowanym typem przeszczepu skóry. Usuwa tylko naskórek (górna warstwa skóry) i część skóry właściwej (środkowa warstwa skóry). Dzięki temu strona źródłowa może szybciej się zagoić. Jednak ten rodzaj przeszczepu jest bardziej kruchy i może opuścić miejsce dawcy z nienormalną (jaśniejszą) pigmentacją.
• Przeszczep pełnej grubości usuwa w całości naskórek, skórę właściwą i warstwę podskórną (dolną warstwę skóry). Kosmetycznie, wynik jest zwykle lepszy, dlatego zwykle zaleca się stosowanie przeszczepów o pełnej grubości na twarzy.

• Zastosowanie przeszczepów pełnej grubości jest nieco ograniczone. Można je umieszczać tylko na obszarach ciała, które mają znaczące naczynia krwionośne, aby zapewnić przeżycie przeszczepu.
• Kompozytowy przeszczep może pociągać za sobą usunięcie skóry, tłuszczu, mięśni i chrząstki. Przeszczepy te są zwykle stosowane w obszarach wymagających trójwymiarowej rekonstrukcji, takich jak nos.

Zagrożenia i powikłania skórnych przeszczepów

Zagrożenia i potencjalne powikłania przeszczepów skóry obejmują:

• Krwawienie
• Krwiak
• Infekcja
• Odrzucenie / utrata / śmierć przeszczepu
• Niezadowalające wyniki estetyczne, takie jak blizny, nieregularności lub przebarwienia skóry
• Utrata lub zmniejszenie czucia w skórze
• Zwiększona czułość; przewlekły ból (rzadko)
• Ryzyko znieczulenia

Uwagi przed operacją

Przeszczepy skóry są bardziej ryzykowne dla młodych niemowląt lub osób powyżej 60 roku życia. Palacze i osoby z przewlekłą chorobą są również bardziej zagrożone. Ryzyko dotyczy osób, które przyjmują pewne leki, takie jak leki na nadciśnienie, środki zwiotczające mięśnie i insulinę.

W jaki sposób wykonuje się przeszczep skóry

1. Rana jest przygotowana do operacji. Rana jest oczyszczona i zmierzona. Następnie śledzony jest wzór do przeniesienia na stronę dawcy.
2. Podaje się znieczulenie. W zależności od wielkości, ciężkości i umiejscowienia rany, jak również typu przeszczepu, zabieg może wymagać znieczulenia miejscowego, znieczulenia miejscowego, iv sedacji, znieczulenia ogólnego lub ich połączenia.
3. Skórę dawcy zbiera się i przygotowuje. Skórę usuwa się skalpelem lub za pomocą specjalnej maszyny do zbioru zwanej dermatomem. Przeszczep może być również "zazębiony", przy czym w przeszczepie umieszcza się wiele kontrolowanych nacięć. Ta technika umożliwia wyciek płynu z leżącej poniżej tkanki i skóry dawcy w celu rozłożenia na znacznie większym obszarze.
4. Strona dawcy jest następnie zamknięta. Przy pełnej grubości lub zespolonym przeszczepie wykonuje się to za pomocą szwów. Przy przeszczepie o podzielonej grubości, szwy nie są potrzebne w miejscu dawcy.
5. Przeszczep umieszczany jest na stronie odbiorcy. Po umieszczeniu przeszczep jest mocowany do otaczających tkanek za pomocą szwów lub zszywek.
6. Bandaż ciśnieniowy jest nakładany na miejsce pobrania biorcy. Specjalny aparat próżniowy o nazwie Zraniony VAC mogą być umieszczane nad obszarem przez pierwsze 3 do 5 dni w celu kontrolowania drenażu i zwiększenia szans przeżycia przeszczepu.
7. Rozpoczyna się leczenie. Na początku przeszczep używa tlenu i składników odżywczych z tkanki w miejscu biorcy, aby przeżyć. Nowe naczynia krwionośne zaczynają rosnąć w ciągu pierwszych 36 godzin, a następnie nowe komórki skóry, które następnie zaczynają rosnąć z przeszczepu, aby pokryć obszar przyjmujący nową skórą.
8. Opieka po operacji: miejsca dawców i biorców powinny być wilgotne i dobrze chronione. Twój lekarz poinstruuje cię o prawidłowym stosowaniu leków i bandażowaniu.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Rao K, i in. Pełna grubość skóry Pokrywa przeszczepu wady dolnej kończyny Po usunięciu zmian skórnych. Dermatologia Online Journal. 2008; 14 (2): 4
• Landau AG, Hudson DA, Adams K, Geldenhuys S, Pienaar C. Przeszczepy skóry o pełnej grubości: maksymalizowanie przeszczepu Wykorzystaj opatrunki pod ciśnieniem ujemnym, aby przygotować łóżko przeszczepowe. Roczniki chirurgii plastycznej. 2008; 60 (6): 661-6.