Co-Sleeping With Toddler może mieć wpływ na zdrowie mamy

Istnieje wiele różnych powodów, dla których rodzina może zdecydować się na wspólne spanie ze swoimi dziećmi. Niektóre rodziny uważają, że wspólne spanie to bardziej zdrowe i naturalne podejście do snu. Inni mogą uważać, że wspólne spanie sprawia, że ​​ciężar karmienia w nocy jest trochę łatwiejszy, a jeszcze inni mogą przypadkowo wpaść w przypadkowe współsypianie, ponieważ łatwiej jest zaakceptować nocną wizytę małego dziecka, zamiast walczyć z nim.

Bez względu na powody wspólnego spania efekty wspólnego spania dla rodziny mogą być różne. Rodzina może uważać wspólne spanie za pozytywne doświadczenie lub być sfrustrowana dzieleniem się rodzinnym łóżkiem. Wiele badań, które zostały zrobione, skupiło się na bezpieczeństwie wspólnego spania dla dziecka, ale nie ma wielu badań na temat tego, jak współpanie wpływa na rodziców. Jedno z badań sugeruje jednak, że wspólne spanie z małym dzieckiem może negatywnie wpływać na zdrowie psychiczne matki.

Co to jest spanie?

Wspólne spanie to sytuacja, w której rodzic lub opiekun dzieli część sypialną na część lub całą noc. Rodzina może spać w tym samym łóżku, lub jeden rodzic może spać z dzieckiem, podczas gdy inny partner bierze inny pokój lub powierzchnię do spania. Może to nastąpić przez całą noc lub może się zdarzyć przez część nocy, kiedy maluch zakrada się do łóżka mamy i spędza tam resztę nocy. Istnieje wiele różnych sposobów wspólnego snu, ale zasadniczo sprowadza się to do rodziców i dzieci zajmujących część sypialną razem przez całą noc lub w jej części.

Wiele rodzin, które wspólnie śpią, rozpoczynają praktykę wspólnego spania podczas niemowlęcego wieku dziecka, więc wiele uwagi poświęcono bezpieczeństwu wspólnego spania podczas niemowlęctwa. Amerykańska Akademia Pediatrii (AAP) obecnie zaleca przeciwstawianie się spaniu podczas pierwszego roku życia dziecka. AAP nie ma jednak żadnych specjalnych wytycznych dotyczących spania dla małych dzieci po pierwszym roku życia, przede wszystkim dlatego, że ryzyko SIDS zazwyczaj spada po 12 miesiącu życia.

Jak działa współczucie matek?

Badanie w 2017 r. W Journal of Developmental and Behavioral Pediatrics jest jednym z pierwszych tego rodzaju, które skupia się szczególnie na skutkach, jakie wspólne spanie może mieć na zdrowie psychiczne matki. W badaniu wyjaśniono, że gdy dzieci mają problemy ze snem, często rodzice mają problem z niewystarczającą ilością snu, a nawet bardziej powszechne u matek. Wcześniejsze badania powiązały również słaby sen u dzieci z negatywnymi skutkami zdrowia psychicznego matki. Dlatego naukowcy chcieli dokładnie zbadać, co się dzieje, gdy matki śpią razem z dziećmi, a jeśli wspólne spanie mogłoby pogorszyć te problemy ze zdrowiem psychicznym.

W badaniu przyjrzano się matkom o niskich dochodach w wieku od 12 do 32 miesięcy, które pochodziły z biur WIC i klinik pediatrycznych. Matki zostały poproszone o wypełnienie kwestionariuszy dotyczących nawyków związanych ze snem, własnego snu i objawów psychicznych, w tym depresji, lęku i stresu.

A wyniki? Być może nie jest zaskakujące, że kiedy matki zgłosiły swoim maluchom problemy ze snem, zgłosiły również przerwę we własnym śnie. A kiedy matki spały razem ze swoimi maluchami, zgłosiły jeszcze więcej zakłóceń snu. Przeciętnie, matki z postrzeganymi problemami ze snem miały średnio 51 minut snu podczas wspólnego spania z maluchami.Zgłaszali takie sytuacje jak przerwanie snu przez dziecko poruszające się w łóżku lub podczas snu i budzenie ich. Matki, które spały razem, zgłosiły również więcej objawów depresji, lęku i stresu. Matki, które nie spały razem ze swoimi maluchami, nie zgłosiły tylu negatywnych objawów psychicznych.

Ogólnie rzecz biorąc, badania pokazały, że matki, które widziały, że ich małe dzieci mają problemy ze snem lub problemy z zasypianiem przez noc, częściej kołysały się z maluchami, starając się, aby ich maluchy lepiej spały. Oczywiście, nie ma sposobu, aby udowodnić, że wspólne spanie naprawdę pomaga małym dzieciom z postrzeganymi problemami ze snem lepiej spać. Jest więc możliwe, że rodzice, którzy niekoniecznie muszą spać razem, zostają przerwani - a ich zdrowie psychiczne jest zaburzone - bez żadnego pozytywnego wpływu na sen ich dziecka.

Dlaczego rodziny śpią razem?

Więc jeśli wspólne spanie psuje sen matek i wpływa na ich zdrowie psychiczne, dlaczego to robią? Cóż, jak wynika z badania, istnieje wiele różnych powodów - nie wszystkie są oczywiste na pierwszy rzut oka - które mogą doprowadzić do decyzji o wspólnym śnie.

Wszystko, od sytuacji życiowych, brak miejsc do spania, a także kulturowe wierzenia i tradycje, może przyczynić się do wspólnego spania. Niektóre rodziny mogą na przykład pracować na nocną zmianę i spędzać wspólnie czas, aby spędzać więcej czasu razem. A inne rodziny, podobnie jak wiele osób w tym badaniu, mogą nie chcieć spać razem, ale nie są pewne, w jaki sposób pomóc dziecku w lepszym śnie.

Jak zachęcić dziecko do samodzielnego spania

Jeśli jesteś rodziną, która spała razem z małym dzieckiem i masz nadzieję zachęcić malucha do snu bardziej niezależnie, możesz być spokojny, że badania są po twojej stronie. Wspólne spanie niekoniecznie pomoże lepiej spać malucha, a nawet może być szkodliwe dla zdrowia i zdrowia dziecka. Ale jak dokładnie sprawić, by maluch spał sam? Istnieje kilka strategii, które możesz wypróbować:

• Popracuj z pediatrą, aby opracować plan snu. Nie ma wstydu prosić o pomoc profesjonalisty. Sen jest ważny dla całej rodziny i w rzeczywistości może być jednym z najważniejszych czynników ogólnego stanu zdrowia, więc warto włączyć pediatrę twojego dziecka w każdą walkę, z którą możesz się zmagać ze snem, abyś mógł popracować nad planem. razem na przyszłość.
• Rozważmy trenera snu. Jeśli masz środki finansowe, trener snu może być właściwym wyborem dla Twojej rodziny. Rodziny, które korzystały z trenera snu, osiągnęły wyniki zaledwie od jednej do dwóch sesji, więc może nie być tak drogie, jak początkowo sądziłeś.
• Przyprowadź osobę trzecią. Łamanie nawyku współżycia może być trudne. Rodzice są wyczerpani, dzieci są wyczerpane, wszyscy są zrzędzeni i może być niezwykle trudno dokonać niezbędnych zmian, aby pomóc wprowadzić nowy nawyk. Tam może się przydać zmiana scenerii - lub ludzi. Możesz rozważyć skorzystanie z pomocy osoby trzeciej, takiej jak dziadek, członek rodziny lub przyjaciel, który może pomóc przez kilka dni, gdy wszyscy dostosują się do nowej rutyny. Trzeci członek rodziny może pomóc dziecku ułożyć się w łóżku, więc jest on mniej skłonny poprosić o pójście do łóżka mamy i / lub być dostępnym przez całą noc, gdy maluch czuje się swobodnie w swoim nowym środowisku do spania.

Słowo od DipHealth

Spanie w okresie niemowlęcym nie jest zalecane przez amerykańską akademię pediatrii jako część bieżących praktyk bezpiecznego snu, ale nie ma wiele badań dotyczących wspólnego spania w okresie malucha. Jedno z badań sugeruje jednak, że wspólne spanie z maluchem regularnie może negatywnie wpłynąć na zdrowie psychiczne matki i spowodować, że będzie ona miała mniej snu.

Ponadto przerywane schematy snu są związane z negatywnymi skutkami zdrowotnymi u dzieci, zarówno u małych dzieci, jak i u nich wzrastających. Najważniejsze jest to, że dobranoc snu jest ważna dla wszystkich i ma wpływ zarówno na zdrowie fizyczne, jak i psychiczne. Jeśli wspólne spanie nie działa dla Twojej rodziny, warto porozmawiać z pediatrą Twojego dziecka, aby stworzyć plan działania, aby zachęcić dziecko do samodzielnego snu.