Czy lekarze kiedykolwiek błędnie diagnozują poronienie?

Naturalnie, większość kobiet chce być absolutnie pewna, że ​​naprawdę mają poronienie przed podjęciem decyzji o leczeniu, ale w rzadkich przypadkach lekarze błędnie diagnozują ciąże, które mogą być poronione.

Z tak ważnym i dewastującym procesem, jak diagnoza poronienia, normalne jest, że chcesz być w 100% pewnym diagnozy, zanim ruszysz dalej. Przy każdym problemie medycznym błędna diagnoza jest teoretyczną możliwością. Poronienie nie jest wyjątkiem. Z technicznego punktu widzenia błędy medyczne lub laboratoryjne mogą teoretycznie prowadzić do błędnego rozpoznania utraty ciąży w dowolnym momencie ciąży - ale nie jest to powszechne.

Większość lekarzy stosuje ustalone wytyczne przed rozpoznaniem poronienia. Oceniając te wytyczne, wyniki badań laboratoryjnych i obrazowania są uważane za wiarygodne i dokładne w diagnozowaniu utraty ciąży.

Od czasu do czasu jednak dochodzi do błędnego rozpoznania poronień. Kiedy tak się dzieje, sytuacja prawie zawsze wiąże się z kilkoma określonymi sytuacjami.

Dezorientacja daty z wynikami pierwszego ultrasonografu trymestru

We wczesnej ciąży zarodek powiększa się każdego dnia, a pozostawanie nawet po kilku dniach z datowaniem może mieć wpływ na pomiary i to, czy USG pierwszego mie- siącego w trzecim trymestrze wykryje tętno płodu. Kobiety, które mają nieregularne cykle miesiączkowe lub nie są pewne ich daty, mogą mieć normalne ciąże, które początkowo można by pomylić z poronieniami z powodu braku miesiączki, gdy ultradźwięki nie wykazują oczekiwanego rozwoju liczonego od ostatniej miesiączki.

Większość lekarzy unika możliwości błędnego rozpoznania poronienia, zamawiając kolejną ultrasonografię w celu sprawdzenia, czy nie nastąpił dalszy rozwój, gdy nie ma pewności co do dat we wczesnej ciąży. Gdy ciąża jest żywotna, ciężar ciążowy i zarodek będą znacznie większe po tygodniu (zwykły odstęp dla kolejnego badania), ale nieżyjąca ciąża nie wykazuje wzrostu ani minimalnego wzrostu.

Niewłaściwe rozpoznanie utraty ciąży spowodowane pomyłkami w datach wpływających na wyniki USG jest charakterystyczne dla wczesnej ciąży. Ultradźwięki są coraz bardziej wiarygodne w diagnozowaniu utraty ciąży w miarę postępu ciąży. Po osiągnięciu znacznego rozmiaru worka ciążowego i niemowlęcia, USG może definitywnie zdiagnozować poronienie.

Błędna diagnoza z rosnących lub spadających poziomów hCG

Lekarze uważają, że wolno rosnące poziomy hCG są sygnałem ostrzegawczym możliwej ciąży ektopowej, chociaż poziomy hCG czasami wzrastają powoli w żywotnych ciążach. Jeśli postawiono diagnozę opartą wyłącznie na wolno rosnących poziomach hCG, istnieje możliwość, że byłoby to nieprawidłowe.

Spadające poziomy hCG prawie zawsze oznaczają poronienie, ale bardzo rzadko mogą odzwierciedlać stan, taki jak heterotopowa ciąża. Ciąża heterotopijna to ciąża, która obejmuje dwie koncepcje - jedną żywotną ciążę w macicy i jedną nieżywą ciążę pozamaciczną. U par, które poczęły bez rozmnażania wspomaganego, ciąży heterotopowej występuje w mniej niż 1 na 30 000 ciąż. Częstość występowania ciąży heterotopowej może wynosić nawet 1 na 100, gdy pary stosują leczenie niepłodności.

Inną możliwością obniżenia poziomu hCG w żywotnej ciąży byłby zanikający syndrom bliźniaka, bliźniaczą ciążę, w której jedno dziecko poroniło, podczas gdy drugie było zdolne do życia. Ten stan występuje również rzadko, gdy pary nie używają wspomaganego rozrodu i jest to bardzo nieczęste wyjaśnienie spadających poziomów hCG.

Pamiętaj także, że hCG zaczyna naturalnie zmniejszać się w późniejszym okresie ciąży - poziomy hCG nie rosną w czasie ciąży. Powolny wzrost lub spadek poziomu hCG może być normalnym stwierdzeniem pod koniec pierwszego trymestru. Poziomy hCG zaczynają rosnąć wolniej około ósmego tygodnia ciąży i zaczynają spadać po osiągnięciu maksimum około 100 000 IU / L, więc spadające lub wolniej rosnące hCG po pierwszych dwóch lub trzech miesiącach ciąży niekoniecznie jest znakiem poronienia.