Pomaganie ludziom z autyzmem Zarządzanie lękiem

Około 40 procent osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu również odczuwa znaczny niepokój. Jest tak nawet w przypadku, gdy lęk nie jest częścią kryteriów diagnozowania autyzmu - ani nie jest jedną z opisowych opcji dostępnych klinicystom przy opisywaniu autyzmu danej osoby. Lęk może odgrywać ogromną rolę w życiu ludzi na widmie, kontrolując sposób, w jaki wchodzą w interakcje ze światem i ograniczając sposoby interakcji z nimi.

Niestety, może być trudno znaleźć przyczynę (lub w niektórych przypadkach istnienie) lęku u osoby z autyzmem. Jednak po jego zidentyfikowaniu często można opracować zestaw narzędzi, które mogą zredukować lęk do możliwego do opanowania poziomu. Otwiera to świat możliwości, w tym tworzenie nowych relacji interpersonalnych, opcji zatrudnienia i doświadczeń społeczności.

Definiowanie lęku

Lęk to stan emocjonalny charakteryzujący się strachem, obawą i obawą. Niepokój jest zupełnie normalny, ale zaburzenia lękowe mogą stać się poważną przeszkodą w codziennym życiu. Często zaburzenia lękowe są wynikiem nieuporządkowanego myślenia. Wiele osób z zaburzeniami lękowymi ma nieuzasadnione obawy lub spostrzeżenia, które są dalekie od rzeczywistości. Niezależnie od tego, czy źródło lęku jest realistyczne, lęk jest bardzo realny i może powodować objawy, takie jak ataki paniki, załamania emocjonalne i samookaleczenia.

Istnieje wiele form lęku, w tym:

• Fobia społeczna
• Uogólnione zaburzenie lękowe
• Zaburzenie lękowe
• Fobie
• Lęk w separacji

Wszystkie te mogą być wyzwaniem dla osób z autyzmem, chociaż najczęściej zdarza się zaburzenie lękowe. Jednak ważne jest, aby rozpoznać różnicę między osobą w spektrum a lękiem społecznym a osobą na widmie, która po prostu cieszy się samotnością, jak to czyni wiele osób z autyzmem. Podobnie, może być trudno wiedzieć, czy zachowania związane z stymowaniem (zachowania samobójcze), takie jak trzepotanie czy stymulacja, są w rzeczywistości oznaką lęku, czy też objawem autyzmu.

Potrzeba czasu i cierpliwości, aby poznać autystyczną osobę na tyle dobrze, by oddzielić autystyczne zachowania, osobliwe dziwactwa i oznaki niepokoju. Często rodzice i rodzeństwo lepiej niż ktokolwiek inny zauważają niepokój u osoby z autyzmem.

Dlaczego lęk jest wspólny

Nikt nie wie na pewno, dlaczego lęk jest tak powszechny w autyzmie. Istnieją dwie powszechne teorie, obie opierają się na badaniach i logicznych wnioskach wyciągniętych z niepokoju w autyzmie:

1. Lęk jest częstym objawem autyzmu, który może być spowodowany tą samą kombinacją genów i czynników środowiskowych, jak sam autyzm. Nie ma wątpliwości, że lęk występuje często u osób z autyzmem. Istnieją również dowody korelacji pomiędzy wyższym ilorazem inteligencji i większym wiekiem a wzrostem lęku u osób z widma. Osoby z autyzmem często zachowują się tak, jakby były zaniepokojone, nawet jeśli są w znajomym otoczeniu. W wielu przypadkach może to sugerować, że lęk jest po prostu częścią zaburzeń ze spektrum autyzmu.
2. Osoby z autyzmem mogą odczuwać lęk z powodu wspólnych wyzwań, przed którymi stoją. Ta teoria ma sens, biorąc pod uwagę różne stresy, z jakimi borykają się osoby z autyzmem, szczególnie jeśli poruszają się w szkole, pracy i różnych interakcjach społecznych.

Wspólne wyzwania osób autystycznych

• Ataki zmysłów. Dla wielu osób z autyzmem jasne światło, głośny hałas i duży tłum mogą być fizycznie bolesne. Bodźce te można znaleźć praktycznie w każdej publicznej szkole, autobusie szkolnym, ulicy miejskiej, kinie, piłce nożnej i imprezie. Innymi słowy, prawdopodobieństwo jest bardzo wysokie, że osoba z autyzmem będzie doświadczać bolesnych ataków sensorycznych przez cały dzień, każdego dnia. To z pewnością wystarczający powód do niepokoju.
• Zastraszanie i nietolerancja. Osoby autystyczne różnią się od wielu swoich rówieśników, a różnice prawie nieuchronnie prowadzą do pewnego stopnia znęcania się i nietolerancji. Ponadto wielu osobom z autyzmem trudno jest odróżnić dobroduszne dokuczanie od zastraszania, co powoduje, że osoby z autyzmem częściej czują się celem tego typu nękania częściej niż ich rówieśnicy.
• Wyzwania komunikacyjne. Język mówiony może być trudny dla osób z autyzmem. Ton głosu i niewerbalny język ciała są trudne do odróżnienia, a idiomy i slang mogą być niezrozumiałe. Oznacza to, że wiele osób na tym spektrum spędza większość swojego dnia zastanawiając się, czy rozumieją to, co się mówi, i mając nadzieję, że inni je zrozumieją. Z pewnością może to powodować wiele niepokoju.
• Wyzwania społeczne. Niewiele osób na spektrum autyzmu potrafi dokładnie ocenić złożoną sytuację społeczną i odpowiednio zareagować. Stosowanie skryptów w formalnych warunkach (cześć, drżenie rąk) jest względnie łatwe, ale o wiele trudniej jest wiedzieć, czy jesteś lub nie chcesz dołączyć do rozmowy, czy przyjazne powitanie jest oznaką romantycznego zainteresowania. Bardzo niepokojące jest wiedzieć, że nie można interpretować tych sytuacji społecznych; możesz pomylić się i skończyć obrażając kogoś nieumyślnie lub być zabawionym przez twoich rówieśników.

Objawy

Jednym z najtrudniejszych aspektów diagnozowania lęku u osób z autyzmem jest fakt, że częste objawy autyzmu przypominają objawy lęku. Kołysanie, trzepanie, stymulacja, mówienie lub robienie tego samego w kółko, naleganie na rutynę i unikanie interakcji społecznych to działania, które wyglądałyby na poważne lęki u typowo rozwijającej się osoby. W niektórych przypadkach zachowania te są samospalającymi się technikami, które odzwierciedlają reakcję na lęk. Jednak w innych przypadkach zachowania nie wydają się odnosić do lęku i są po prostu częścią autyzmu.

Inną kwestią jest to, że wiele osób z autyzmem ma trudności z komunikowaniem swojego stanu emocjonalnego innym. Znaczna liczba osób w tym spektrum jest niewerbalna, podczas gdy inne mają minimalne użycie języka. Nawet osoby werbalne i dobrze funkcjonujące mogą mieć problem z rozpoznaniem i opisaniem swojego stanu emocjonalnego jako "lękliwego".

Podczas gdy nie zawsze łatwo jest rozpoznać niepokój w autyzmie, wiesz, jakie zachowania można oczekiwać od autystycznego dziecka lub dorosłego, jeśli jesteś opiekunem. Zwróć szczególną uwagę na zachowania i oznaki, że mogą doświadczać niepokoju.

Oznaki niepokoju w autyzmie

Jeśli twój ukochany z autyzmem przeżywa lęk, ta osoba może:

• Pojawiają się przestraszone lub pełne obaw
• Nie bądź gotowy do opuszczenia domu
• Pot lub wstrząs
• Mieć więcej emocjonalnych załamań niż zwykle lub być wyjątkowo zdenerwowanym
• Zaczynaj zachowywać się agresywnie lub w sposób obrażający
• Odmówić wejścia w określone miejsca lub pokoje
• Umieść ręce na oczach lub uszach
• Wydają się niezwykle skąpe (chwyty, ruchy, skały lub mruczenia bardziej niż zwykle)

Przybory

Istnieje wiele technik unikania, zmniejszania i radzenia sobie z lękami u osób z autyzmem. Pierwszym krokiem w procesie jest określenie przyczyn lęku; osoba w spektrum może doświadczać frustracji, dyskomfortu fizycznego, dyskomfortu społecznego, strachu przed zmianami lub obaw o przyszłość.

Gdy już wiesz, jak wyglądają przyczyny lęku, możesz podjąć produktywne działania, takie jak:

• Usunięcie tego, co wywołuje niepokój (lub usunięcie osoby z sytuacji powodującej lęk). Jeśli jasne światło lub hałas powoduje dyskomfort i związany z nim niepokój, znajdź sposób na zmniejszenie świateł lub dźwięków. Jeśli przebywanie w zatłoczonym teatrze wywołuje niepokój, opuść teatr tak szybko, jak to możliwe.
• Dokonywanie zakwaterowania lub zapewnianie wsparcia. Na przykład wiele osób z autyzmem używa słuchawek lub okularów przeciwsłonecznych redukujących hałas, aby zredukować zmysłowe wyzwania. Grupy "Lunch Bunch", "Best Buddies" i inne programy społecznościowe typu peer-to-peer mogą pomóc w zmniejszeniu społecznego niepokoju.
• Nauczaj techniki radzenia sobie z lękiem. Kiedy nie da się uniknąć sytuacji powodujących lęk, pomocne jest nauczenie kogoś z technikami autyzmu w radzeniu sobie z lękiem. Wyciskanie kulek stresowych, liczenie do dziesięciu, medytacja i ćwiczenia to wszystkie przydatne metody radzenia sobie ze stresem i lękiem.

Terapie i leki

Te same terapie i leki, które pomagają zmniejszyć lęk u typowo rozwijających się ludzi, mogą być pomocne dla osób z autyzmem. Zwykle idealnym rozwiązaniem jest rozpoczęcie od podejścia niemedycznego przed dodaniem leku.Dla osób z autyzmem ważne jest uczenie się rozpoznawania lęku, ale równie ważne jest, aby nauczyć się umiejętności skutecznego funkcjonowania w złożonych środowiskach społecznych.

1. Cognitive Behavioral Therapy (CBT) może być bardzo przydatne dla osób z dobrze funkcjonującymi formami autyzmu. Rozmawiając przez lęki i problemy z wizerunkiem własnym, niektóre osoby z autyzmem mogą przezwyciężyć swoje obawy. Takie podejście, w połączeniu ze szkoleniem umiejętności społecznych, może mieć znaczący pozytywny wpływ.
2. Leki może być bardzo pomocne w lęku w autyzmie, jednak ważne jest, aby pracować z doświadczonym praktykiem. Osoby z autyzmem mogą być niezwykle podatne na działania niepożądane, więc zwykle preferowane są małe dawki. Niektóre z najbardziej skutecznych leków to antydepresanty SSRI, sertralina (Zoloft), Prozac, Celexa lub escitalopram (Lexapro).

Zabiegi na autyzm

Słowo od DipHealth

Trudno stwierdzić, czy osoba z autyzmem doświadcza niepokoju. W rezultacie niepokój jest podejmowany wśród osób spektrum. Ważne jest, aby zachować czujność na znaki, że twoja ukochana z autyzmem nie zachowuje się w sposób, który jest dla niej normalny. Osoby z autyzmem mają niewiele elementów obronnych i mogą być bardzo podatne na znęcanie się, nietolerancję lub negatywne zachowania innych. Ponadto wiele rzeczy, które denerwują ludzi na widmie, może być niewidoczne dla ich typowych rówieśników. To od Ciebie, od opiekuna, może zależeć zauważenie i złagodzenie niepokoju w życiu Twojej ukochanej osoby.

Wyzwania i terapie dla ciężkiego autyzmu