Stwardnienie rozsiane i utrata propriocepcji

Osoby ze stwardnieniem rozsianym (MS) będą zaznajomione z różnymi badaniami, których lekarz użyje do oceny neurologicznych objawów choroby. W jednym możesz zostać poproszony o dotknięcie nosa naprzemiennymi palcami. W innym musielibyście chodzić od pięty do palca w idealnie prostej linii.

Jeden z testów, które czasami zawodzą, wymaga złożenia stóp, wyciągnięcia przed sobą ramion i zamknięcia oczu. Choć może to zabrzmieć bardzo prymitywnie, ludzie często będą się prawie obalać, gdy ich oczy się zamkną. To, czego doświadczyli, nie jest niezdarnością ani nagłym atakiem zawrotów głowy. Jest to efekt zmysłowy znany jako znak Romberga lub utrata propriocepcji.

Zrozumienie propriocepcji

Propriocepcja to zdolność do określenia miejsca w przestrzeni kosmicznej w przypadku braku wzroku. Opiera się na czuciowej reakcji ze stawów i mięśni. To twoja świadomość twojej postawy, wagi, ruchu i pozycji twoich kończyn, zarówno w odniesieniu do twojego środowiska, jak i do innych części twojego ciała.

Propriocepcja, którą niektórzy ludzie określają jako "szósty zmysł", jest umiejętnością, którą często przyjmujemy za pewnik. Większość z nas nie zdaje sobie sprawy, jak ważna jest nasza mobilność i świadomość przestrzenna, prawdopodobnie tak samo jak wzrok, dotyk czy słuch.

W jaki sposób propriocepcja wpływa na SM

MS zaburza komunikację między ośrodkowym układem nerwowym (obejmującym mózg i rdzeń kręgowy) a obwodowym układem nerwowym (obejmując resztę ciała) w procesie zwanym demielinizacją. Dzieje się tak, gdy osłona ochronna komórek nerwowych jest stopniowo usuwana, co prowadzi do rozwoju blizny (uszkodzeń).

Ponieważ propriocepcja wymaga natychmiastowej i skoordynowanej komunikacji między tymi systemami, MS może pozostawić nas nieco mniej "w kontakcie" z naszymi reakcjami sensorycznymi. Często utrata równowagi jest spowodowana zakłóceniem impulsów nerwowych z naszych kostek, naszym głównym źródłem czuciowych informacji zwrotnych dla równowagi, do mózgu.

Oprócz równowagi używamy propriocepcji do chodzenia, jedzenia i zbierania przedmiotów. W przypadku upośledzenia możemy stracić zdolność do poruszania się po pomieszczeniach, uprawiania sportu, a nawet jazdy.

Sensacja i ruch są nierozerwalnie związane. Podczas gdy całkowita utrata propriocepcji jest praktycznie niemożliwa (biorąc pod uwagę, że otrzymujemy informacje zmysłowe od wszystkich naszych mięśni i nerwów), jakiekolwiek upośledzenie może być denerwujące, a czasem nawet wyniszczające.

Leczenie utraty propriocepcji

Trening równowagi jest często stosowany u osób ze stwardnieniem rozsianym w celu wzmocnienia trzech systemów sensorycznych odpowiedzialnych za równowagę: proprioceptywną, wzrokową i przedsionkową (ucho wewnętrzne). Ponieważ stwardnienie rozsiane może wpływać na jeden lub więcej z tych systemów indywidualnie, terapeuci muszą określić, jaka, jeśli w ogóle, rolę, którą odgrywa każda część.

Jednym z frustrujących aspektów interwencji jest to, że niektórzy ludzie poprawiają swoją równowagę, a inni nie, często dlatego, że przyczyny mogą być tak dalekosiężne i zróżnicowane.

Lokalizacja zmian MS jest zwykle kluczem do zrozumienia problemu. Na przykład utrata subtelnego dotyku i propriocepcji (określana jako dysocjacyjna utrata czucia) jest zwykle spowodowana uszkodzeniem pojedynczego odcinka rdzenia kręgowego. Wszelkie upośledzenie wzroku jest zwykle związane z rozwojem zmian w móżdżku lub pniu mózgu. Podobne problemy z kontrolą postawy (zdolność do utrzymywania wyprostowanej postawy) są zwykle związane ze zmianami na pniu mózgu wpływającymi na układ przedsionkowy.

Uwzględniając i integrując wszystkie te czynniki sensoryczne w treningu równowagi, terapeuci są bardziej skłonni do osiągnięcia pozytywnych wyników u osób ze stwardnieniem rozsianym.