Wścieklizna: oznaki, objawy i komplikacje

Pomimo rzadkości w Stanach Zjednoczonych, wścieklizna pozostaje przerażającą perspektywą ze względu na szybkość, z jaką objawy neurologiczne mogą się rozwijać i rozwijać. Wczesne zakażenie może być oznaczone jedynie łagodną gorączką i bólem głowy. Objawy rozwijające się po okresie inkubacji (20 do 90 dni) będą niezmiennie ciężkie i będą obejmować dezorientację, nadmierne ślinienie się, drgawki, porażenie, majaczenie i śpiączkę. Po pojawieniu się objawów śmierć jest, niestety, prawie nieunikniona.

Ten rodzaj wirusa, znany z lyssawirus, przechodzi przez sieć komórek nerwowych, powodując progresywne objawy, które stopniowo przenikają do mózgu i centralnego układu nerwowego. Dlatego, w przeciwieństwie do niektórych chorób zakaźnych, nie można czekać na pojawienie się objawów choroby. Musisz zgłosić się na leczenie w momencie, gdy zostaniesz ugryziony lub porysowany przez zwierzę, które ma lub podejrzewa, że ​​ma wściekliznę.

Objawy wścieklizny można scharakteryzować etapami zakażenia, szeroko opisanymi jako okres inkubacji, okres prodromalny i ostry okres neurologiczny.

Okres inkubacji

Okres inkubacji to czas pomiędzy wystawieniem na działanie wirusa a pojawieniem się pierwszych objawów. Okres ten może trwać przeciętnie od 20 do 90 dni, ale może być krótszy lub dłuższy w zależności od stopnia narażenia. Na przykład objawy u osoby z łagodnym ukąszeniem mogą zająć miesiące. Ci z głębokimi lub wielorakimi ranami szyi lub głowy mogą zauważyć progres w ciągu kilku tygodni.

Objawy wścieklizny w okresie inkubacji mogą obejmować:

• Gorączka
• Ból głowy
• Mrowienie lub pieczenie w miejscu ekspozycji (znane jako parestezje)

Okres prodromalny

Okres prodromalny jest opisany przez pierwsze pojawienie się objawów. Wtedy wirus najpierw wchodzi do centralnego układu nerwowego i zaczyna powodować uszkodzenia.

Faza prodromalna ma średnio przeciętnie od 2 do 10 dni i może powodować takie objawy, jak:

• Zmęczenie
• Ogólne poczucie złego samopoczucia (złe samopoczucie)
• Utrata apetytu (anoreksja)
• Ból, obrzęk gardła (zapalenie gardła)
• Nudności
• Wymioty
• Biegunka
• Podniecenie
• Bezsenność
• Niepokój i depresja

Ostry okres neurologiczny

Ostry okres neurologiczny trwa od dwóch do siedmiu dni i prawie zawsze kończy się śmiercią. Rodzaje i cechy objawów mogą się różnić w zależności od tego, jak ciężkie lub łagodne było początkowe narażenie.

Wściekłe wścieklizny jest typem większości ludzi z doświadczeniem. Jak sama nazwa wskazuje, ta forma wścieklizny charakteryzuje się gwałtownymi objawami fizycznymi i neurologicznymi. Objawy mogą przychodzić i odchodzić, i często przeplatają się z chwilami spokoju i jasności. Śmierć najczęściej jest spowodowana zatrzymaniem krążeniowo-oddechowym.

Wścieklizna paralityczna dotyka do 30 procent ludzi i powoduje osłabienie mięśni, zaczynając od miejsca ekspozycji i rozszerzając się na zewnątrz. W końcu dojdzie do paraliżu i śmierci (zwykle z powodu niewydolności oddechowej). Uważa się, że większość przypadków paralityka jest spowodowana niewielkim urazem, takim jak chwyt, który został niezauważony.

Nietypowe wścieklizny to typ najczęściej kojarzony z ukąszeniami nietoperzy. Może obejmować objawy zarówno wściekłych, jak i sparaliżowanych postaci choroby. Różnice w symptomach i nasileniu mogą często utrudniać rozpoznanie przypadku jako wścieklizny.

Objawy wścieklizny występujące w ostrym okresie neurologicznym mogą obejmować:

• Nadpobudliwość
• Nadmierne ślinienie
• Hydrofobia (niepokojący objaw charakteryzujący się nieugaszonym pragnieniem, niezdolnością do przełknięcia i paniką, gdy jest podawany z płynami do picia)
• Priapizm (trwały i bolesny wzwód penisa)
• Ekstremalna wrażliwość na światło (światłowstręt)
• Paranoja
• Zamieszanie i niespójność
• Agresja (w tym wyrywanie i gryzienie)
• Halucynacje
• Napady padaczkowe
• Częściowy paraliż
• Delirium

Objawy te wkrótce doprowadzą do śpiączki, ponieważ infekcja wścieklizny powoduje masywne zapalenie mózgu. Bez intensywnej opieki podtrzymującej śmierć zwykle następuje w ciągu kilku godzin lub dni.

Kiedy zobaczyć lekarza

Po pojawieniu się objawów wścieklizny infekcja prawie zawsze kończy się śmiercią. W tym celu musisz starać się o opiekę w momencie, gdy zostaniesz ugryziony przez dzikie zwierzę - lub nawet domowe.

Zacznij od umycia rany dokładnie mydłem i ciepłą wodą. Podczas gdy lekarz powinien być postrzegany jako kwestia pilna, na tym etapie nie uważa się, że stan jest naglący. Po prostu ważne jest, aby zobaczyć się z lekarzem, najlepiej w tym samym dniu, i dostarczyć jak najwięcej informacji o ataku. Nawet jeśli wcześniej zaszczepiono Cię na wściekliznę, powinieneś wciąż mieć na sobie rany, ponieważ szczepionka zapewnia tylko około 10 lat ochrony.

Jeśli zwierzę zostało schwytane (lub podejrzewane jest poddanie zwierząt kwarantannie), można przeprowadzić testy w celu ustalenia, czy ma wścieklizny. Ale nawet wtedy leczenie nie musi być opóźnione w oczekiwaniu na wyniki. Jest tak dlatego, że jedynym pewnym sposobem potwierdzenia wścieklizny jest eutanazja zwierzęcia i pobranie dwóch próbek tkanki z mózgu. Oczywiście, w przypadku zwierząt domowych może to być mniej korzystne, jeśli objawy są niejasne, niespecyficzne lub nieistniejące.

Niezależnie od okoliczności, jeśli istnieje rzeczywiste podejrzenie narażenia, leczenie należy rozpocząć bezzwłocznie.

Z drugiej strony, jeśli zostałeś podrapany przez podejrzane zwierzę lub miałeś styczność z płynami ustrojowymi od chorego lub martwego zwierzęcia, powinieneś wciąż widzieć się z lekarzem, jeśli tylko dla twojego spokoju ducha. Jest to szczególnie ważne, jeśli mieszkasz w miejscu, gdzie zidentyfikowano wścieklizny zwierzęce.

Podczas gdy wścieklizna może być przenoszona jedynie przez ślinę lub tkanki mózgu / nerwu, wszelkie potencjalne narażenia, nawet niewielkie, należy traktować poważnie. Jeśli już, to może dać ci impuls, aby uzyskać szczepionkę przeciw wściekliźnie i zmniejszyć ryzyko w przyszłości.

Wścieklizna: przyczyny i czynniki ryzyka Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Centers for Disease Control and Prevention (CDC). "Wścieklizna ludzka". Atlanta, Georgia; zaktualizowano 23 sierpnia 2017 r.
• CDC. "Wścieklizna: Kiedy powinienem szukać pomocy lekarskiej?" Wydano 22 kwietnia 2011 r.
• Yousaf, M.; Qasim, M.; Zia, S. i in. "Wirusowa wirusologia molekularna, diagnoza, profilaktyka i leczenie". Virol J. 2012; 9: 50. DOI 10,1186 / 1743-422X-9-50.