Przyczyny, dla których może upłynąć czas pracy dla Twojego dziecka

Jest powód, dla którego limity czasu są używane przez tak wielu rodziców - kiedy to działa, to naprawdę działa. Ale to nie znaczy, że działa za każdym razem, nawet dla tych rodziców, którzy widzą, że przerwy w pracy wpływają na zachowanie ich dzieci. Faktem jest, że w przypadku niektórych rodzin przerwy na czas mogą nie być skuteczne dla ich dzieci lub mogą pracować dla jednego dziecka, ale nie dla jego rodzeństwa. Innymi słowy, limit czasu nie jest rozwiązaniem uniwersalnym, które koryguje złe zachowanie dzieci.

Niektóre dzieci nie chcą siedzieć na czas lub spędzać cały czas krzycząc, płacząc i denerwując. Inni mogą nie przejmować siedzieć spokojnie i są doskonale szczęśliwi grając w swoim pokoju. Lub twoje dziecko może wyjść z czasu gniewu niż wcześniej i gotowe, aby wrócić do trybu złego zachowania.

Niektóre powody, dla których Time-Out może nie działać teraz dla Ciebie

1. Twoje dziecko wie, że to puste zagrożenie.Możesz zagrozić czasowi dla swojego dziecka, ale nie możesz tego zrobić. Podobnie jak chłopiec, który płakał wilkiem, groził, że położy swoje dziecko na czas, a potem nie zrobi tego lub będzie brzydko wyprany, a od czasu do czasu tylko odkłada go na czas i cofa się, gdy dziecko się rozstroi, z czasem osłabnie jego skuteczność.Kiedy twoje dziecko robi coś, co wymaga konsekwencji, odłóż go na czas i bądź konsekwentny. (Dotyczy to wszystkich strategii dyscyplin dotyczących dzieci, a nie tylko limitów czasu).

1. Twoje dziecko bawi się zabawkami w swoim pokoju zamiast myśleć o swoim zachowaniu w czasie przerwy. A jeśli pozwalasz dziecku oglądać telewizję lub grać na telefonie, komputerze lub tablecie, to nie jest to czas na zabawę.
2. Porozmawiaj ze swoim dzieckiem, gdy jest na czas. W jaki sposób Twoje dziecko ma czas i przestrzeń, aby pomyśleć o swoim złym zachowaniu i dlaczego jest w czasie, kiedy rozmawiasz z nim przez cały czas? Przerwa powinna być właśnie taka - przerwa - a nie moment, w którym można besztać swoje dziecko, mówić o tym, co zrobił źle, zbytnio tłumaczyć, dlaczego jest na czas, lub angażować się w niego w jakikolwiek sposób. To powinna być szansa, aby Twoje dziecko (i Ty) uspokoiło się, a Twoje dziecko zrobiło sobie przerwę od konfliktu lub problemu, który doprowadził do złego zachowania, przekierowania jego energii i zastanowienia się nad tym, co powinien i czego nie powinien zrobić. Nie jest to czas, kiedy rodzice rozmawiają z dzieckiem, krzyczą lub wyrażają frustrację. Możesz spokojnie porozmawiać o tym, co Twoje dziecko zrobiło źle i co może zrobić lepiej następnym razem po zakończeniu czasu.

1. Twoje dziecko czuje się niepewnie na czas. Jeśli twoje dziecko krzyczy i denerwuje się, że jest na czas, prawdopodobnie czuje się niepewnie. Mówiąc uspokajająco, wytłumacz jej, że poświęcasz jej czas, aby znaleźć się w spokojnym miejscu, aby się uspokoiła i pomyśleć o tym, co zrobiła źle. Zapewnij swoje dziecko, że ją kochasz i porozmawiasz z nią po upływie czasu. Z małymi dziećmi, możesz usiąść w pobliżu (ale nie angażować się z nią), podczas gdy ona pozostaje na czas.
2. Limit czasu jest zbyt długi. Dla 5-latka 15 minut przerwy jest zbyt długie. Zgodnie z ogólną zasadą limity czasowe powinny być krótsze w przypadku młodszych dzieci. Liczy się jakość, a nie ilość: chcesz, aby Twoje dziecko znajdowało się w spokojnym miejscu, gdzie może myśleć o tym, co zrobił, aby znaleźć się na czas i co może zrobić następnym razem, aby nie skończyć tam ponownie.

1. To zbyt zabawne. Jeśli wyślesz dziecko do swojego pokoju, w którym będzie mogła bawić się zabawkami lub postawić przed telewizorem lub podarować jej tablet lub komputer do zabawy, to nie jest limit czasu. Potrzebuje cichej, wolnej od zakłóceń przestrzeni, aby myśleć o swoim zachowaniu.
2. Jesteś zły, krzyczysz lub obie, kiedy mówisz mu, żeby wyszedł na czas. Jeśli odczuwasz emocje, kiedy oddajesz swoje dziecko na czas, możesz wysłać dziecku wiadomość, że go odrzucasz, zamiast dawać mu konsekwencje z powodu jego zachowania. Podobnie jak spokój może być zaraźliwy, więc może być zdenerwowany i zły. Aby uniknąć bitwy woli i wielu łez i zamieszania, ważne jest, abyś wyjaśnił dziecku, że go kochasz, ale nie zaakceptujesz jego złego zachowania. Bądź spokojny i kochający, gdy mówisz mu, że czas jest konsekwencją jego zachowania i że jest to czas na spokojne myślenie, aby następnym razem dokonać lepszych wyborów, a nie kary, ponieważ jesteś zły.

1. Po kilku próbach poddajesz się. Jeśli limit czasu nie działa (dziecko się denerwuje, nie widzisz poprawy zachowania itp.), Daj mu trochę czasu. Twoje dziecko może po prostu dostosować się do idei myślenia w spokojnej przestrzeni i nauczyć się uspokajać. Bądź konsekwentny i spokojny i korzystaj z limitów czasu przez co najmniej kilka tygodni, zanim wrzucisz ręcznik. A gdy twoje dziecko dojrzewa, możesz spróbować ponownie spędzić czas, aby nauczyć się, jak odpoczywać i uspokoić się, gdy się zdenerwuje - to bardzo ważna umiejętność dla dzieci w wieku szkolnym.
2. Nadużywasz limitu czasu. Czy twoje dziecko spędza więcej czasu poza chwilą, gdy jest w pozytywnej interakcji z tobą? Jeśli twoje dziecko jest na co dzień na wyczerpaniu, możesz rzucić okiem na to, co powoduje złe zachowanie i znaleźć sposoby, aby zatrzymać zachowanie, zanim się zacznie. Możesz również rozważyć inne sposoby dyscyplinowania dziecka, takie jak przywracanie sobie przywilejów. A co najważniejsze, upewnij się, że Ty i Twoje dziecko budujecie silną więź, korzystajcie z wielu pozytywnych interakcji, bawcie się, śmiejcie i bawcie się razem oraz regularnie komunikujcie (np. Przez rodzinne obiady tak często, jak to tylko możliwe).
3. Nie rozmawiasz ze swoim dzieckiem po upływie wyznaczonego czasu. Jednym z najważniejszych elementów limitu czasu jest rozmowa z dzieckiem po rozmowie o tym, co się stało, dlaczego musiała być konsekwencja i co może zrobić inaczej, kiedy następnym razem. Łącząc się z dzieckiem, gdy ma szansę uspokoić się i pomyśleć w czasie przerwy, pokazujesz dziecku, że ją kochasz i jesteś po to, aby poprowadzić ją w kierunku lepszego zachowania w przyszłości.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy?