Wytyczne do zarządzania polimialgią reumatyczną

Wytyczne dotyczące leczenia polimialgii reumatycznej (PMR) zostały opublikowane we wrześniu 2015 r. W ramach współpracy między American College of Rheumatology (ACR) a European League Against Rheumatism (EULAR). Wytyczne są pierwszym zbiorem międzynarodowych zaleceń dotyczących leczenia i leczenia pacjentów z polimialgią reumatyczną.

Co to jest Polymyalgia Rheumatica?

Szacuje się, że około 711,000 dorosłych Amerykanów ma polimialgię reumatyczną - stan, który zwykle rozwija się stopniowo. Podczas gdy objawy mogą pojawić się nagle, nie jest to typowe dla polimialgii reumatycznej. Objawy obejmują rozległą sztywność mięśniowo-szkieletową, z typowo zaangażowanymi biodrami i barkami, jak również górnymi ramionami, szyją i dolnym grzbietem. Zwykle nie ma obrzęku stawów. Możliwe jest występowanie polimialgii reumatycznej wraz z inną chorobą reumatyczną. W leczeniu reumato- wicy polimialgii istnieje wiele różnic, np. Kiedy stosować glukokortykoidy lub modyfikujące przebieg choroby leki przeciwreumatyczne (DMARD) i jak długo.

Zasady i rekomendacje dotyczące zarządzania PMR

Wytyczne z 2015 roku wydane przez ACR i EULAR obejmują ogólne zasady i szczegółowe zalecenia dotyczące dostępu do opieki medycznej, skierowania do specjalistów, obserwacji pacjentów i konkretnych strategii leczenia. Konkretne zalecenia zostały sklasyfikowane jako:

• "zdecydowanie zalecane", gdy dowody wskazują na znaczące korzyści przy niewielkim lub zerowym ryzyku
• "warunkowe", gdy istniały niewielkie lub skromne dowody świadczące o korzyści lub gdy korzyści nie przeważały nad ryzykiem

The nadrzędne zasady zawierać:

• Przyjęcie podejścia do stwierdzenia polimalgii reumatycznej z oceną kliniczną ukierunkowaną na wykluczenie chorób naśladujących polimialgię reumatyczną.
• Przed przepisaniem leczenia każdy przypadek powinien zawierać udokumentowane wyniki badań laboratoryjnych.
• W zależności od objawów przedmiotowych i podmiotowych należy zlecić dodatkowe badania w celu wykluczenia warunków naśladujących. Należy ustalić współwystępowanie. Należy rozważyć czynniki ryzyka nawrotu lub długotrwałego leczenia.
• Należy rozważyć skierowanie specjalistyczne.
• Decyzje dotyczące leczenia powinny być podejmowane wspólnie przez pacjenta i lekarza.
• Pacjenci powinni mieć zindywidualizowany plan leczenia polimialgii reumatycznej.
• Pacjenci powinni mieć dostęp do edukacji dotyczącej leczenia i leczenia polimialgii reumatycznej.
• Każdy pacjent leczony z powodu polimialgii reumatycznej powinien być monitorowany za pomocą konkretnych ocen. W pierwszym roku pacjenci powinni być widziani co 4 do 8 tygodni. W drugim roku wizyty powinny być zaplanowane co 8-12 tygodni. Monitorowanie powinno być konieczne w przypadku nawracania lub zmniejszania stężenia prednizonu.

• Pacjenci powinni mieć bezpośredni dostęp do pracowników służby zdrowia w celu zgłaszania zmian, takich jak rozbłyski lub zdarzenia niepożądane.

Szczegółowe zalecenia do leczenia polimialgii reumatycznej należą:

• Silne zalecenie dotyczące stosowania glikokortykosteroidów zamiast NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych), z wyjątkiem krótkiego przebiegu NLPZ lub leków przeciwbólowych u pacjentów z bólem związanym z innymi stanami.
• Silne zalecenie minimalnego skutecznego zindywidualizowanego czasu trwania leczenia glikokortykosteroidami (tj. Stosowanie leku przez jak najkrótszy czas wymagany do uzyskania skutecznej odpowiedzi).
• Zalecenia warunkowe dotyczące minimalnej skutecznej początkowej dawki glikokortykosteroidów w dawce równoważnej codziennie od 12,5 do 25 mg prednizonu. Większą dawkę można rozważyć u osób z wysokim ryzykiem nawrotu i niskiego ryzyka zdarzeń niepożądanych.Niższą dawkę można rozważyć w przypadku chorób współistniejących lub czynników ryzyka wystąpienia działań niepożądanych związanych ze stosowaniem glukokortykoidów. Początkowo dawka 7,5 mg / dobę była odradzana warunkowo, a początkowe dawki 30 mg / dobę były zdecydowanie odradzane.
• Silna rekomendacja dla zindywidualizowanych harmonogramów zbierania i regularnego monitorowania. Sugerowany harmonogram wstępnego zmniejszania dawki polega na zmniejszeniu do doustnej dawki 10 mg ekwiwalentu prednizonu na dobę w ciągu 4 do 8 tygodni. W przypadku leczenia nawrotowego prednison doustny należy zwiększyć do dawki, jaką pacjent przyjmował przed nawrotem, a następnie stopniowo zmniejszać się w ciągu 4 do 8 tygodni do dawki, w której wystąpił nawrót. Po uzyskaniu remisji, codziennie doustny prednizon może być zmniejszany o 1 mg co 4 tygodnie lub o 1,25 mg, stosując alternatywny schemat dnia, do momentu przerwania podawania prednizonu, pod warunkiem, że remisja nie zostanie zakłócona.

• Warunkowe zalecenie stosowania zamiast domięśniowego metylprednizolonu lub doustnych glikokortykosteroidów.
• Zalecenia warunkowe dla pojedynczej dawki zamiast podzielonych dziennych dawek doustnych glukokortykoidów.
• Zalecenia warunkowe dotyczące wczesnego stosowania metotreksatu oprócz glikokortykosteroidów, szczególnie u niektórych pacjentów.
• Silne zalecenie przeciwko stosowaniu blokerów TNF.
• Warunkowe zalecenie dla zindywidualizowanego programu ćwiczeń, aby utrzymać masę i funkcję mięśni, a także zmniejszyć ryzyko upadków.
• Silne zalecenie przeciwko stosowaniu chińskich preparatów ziołowych Yanghe i Biqi.