W jaki sposób dziecięce systemy sensoryczne wpływają na codzienne czynności

Oto kilka informacji, aby dowiedzieć się, w jaki sposób systemy sensoryczne u dzieci wpływają na udział w codziennych czynnościach. Pediatrzy zajmujący się terapią zawodową są przeszkoleni, aby zrozumieć, w jaki sposób systemy sensoryczne dzieci wpływają na ich zdolność do uczestniczenia w codziennych czynnościach i czynnościach, zwanych "zajęciami". Niektóre przykłady mogą obejmować codzienne czynności, takie jak czas posiłków, higiena, ubieranie, zabawa, spotkania towarzyskie, nauka, a nawet spanie.

Czy wiesz, że mamy więcej zmysłów niż "klasyczne pięć" zmysłów widzenia, słyszenia, wąchania, smakowania i dotykania? Te pięć zmysłów mówi nam, z jakich rodzajów doznań pochodzi na zewnątrz Ciało. Ale co z wrażeniami, które pochodzą w ciągu Ciało?

Istnieją jeszcze dwa "ukryte" zmysły, które również znacząco przyczyniają się do naszej zdolności do uczestniczenia w codziennym życiu. Obejmują one nasze poczucie równowagi i ruchu (system "przedsionkowy") oraz nasze poczucie świadomości ciała (system "proprioceptywny").

Razem wszystkie siedem zmysłów przyczynia się do zdolności dziecka do pomyślnego uczestniczenia w codziennych zajęciach. Dostarczają nam informacji o tym, jak nasze ciało się porusza i co dzieje się w otaczającym nas świecie.

Kiedy odbieramy informacje zmysłowe z naszego ciała iz naszego otoczenia, nasz centralny układ nerwowy (mózg i rdzeń kręgowy) podejmuje się zadania szybkiego organizowania wszystkich tych sensorycznych informacji w mózgu. Mózg może następnie wysyłać sygnały do ​​odpowiednich części ciała, aby aktywować odpowiednie reakcje motoryczne, behawioralne lub emocjonalne (znane jako "reakcja adaptacyjna"). W pewnym sensie nasz mózg działa jak dyrektor ruchu, organizując wrażenia praktyczne. Jest to znane jako "integracja sensoryczna" lub "przetwarzanie sensoryczne". U osób z nietkniętą integracją sensoryczną proces ten następuje automatycznie, nieświadomie i niemal natychmiastowo. Możliwość skutecznego przetwarzania wrażeń, a następnie wydajnych odpowiedzi motorycznych lub behawioralnych (określanych jako "reakcja adaptacyjna") umożliwia dzieciom kontrolę i poczucie pewności.

Teraz, gdy zapoznałeś się z koncepcją integracji sensorycznej, przyjrzyjmy się, jak działa każdy system sensoryczny i jak przyczynia się do sukcesu w codziennym życiu dziecka.

1. System przedsionkowy

Ten system jest odpowiedzialny za nasze poczucie równowagi i ruchu, i jest umieszczony w naszym uchu środkowym. Nasz system przedsionkowy aktywuje się, gdy nasza głowa zmienia pozycję, a także jest ciągle aktywowana przez skierowaną w dół siłę grawitacji (te receptory grawitacji są również aktywowane przez wibracje kości, na przykład podczas używania wibrującej szczoteczki do zębów lub słuchania muzyki z ciężkim basem).Nasz zmysł przedsionkowy jest jak znacznik "jesteś tutaj" i daje nam poczucie, gdzie jesteśmy w trójwymiarowej przestrzeni. Przykłady działań, które wymagają wkładu przedsionkowego obejmują skakanie, wirowanie, toczenie, kołysanie, przechylanie głowy do tyłu, aby umyć włosy, a nawet pochylić się do przodu, aby związać buty. System przedsionkowy jest złożonym, potężnym systemem. Różne rodzaje danych wejściowych do układu przedsionkowego mogą być uspokajające, ostrzegające, organizujące lub dezorganizujące, w zależności od rodzaju ruchu i wrażliwości dziecka na ruch. System przedsionkowy "ma wiele połączeń z prawie każdą inną częścią mózgu" , pozwalając mu wchodzić w interakcje z kilkoma innymi systemami sensorycznymi, a także wpływać na inne czynniki niezwiązane z równowagą, takie jak reakcje emocjonalne, reakcje przewodu pokarmowego i uczenie się akademickie.

Terapeuci zajmujący się terapią sensoryczną wiedzą, jak rozpoznać, jaki rodzaj wkładu przedsionkowego jest potrzebny, aby pomóc dziecku wykazać pożądaną reakcję i poprawić zdolność do uczestniczenia w zadaniach funkcjonalnych. Praktycznie rzecz biorąc, system przedsionkowy pomaga dzieciom wiedzieć, jak szybko się poruszają, w którym kierunku się poruszają i czy są niezrównoważone podczas zabawy, spotkań towarzyskich, uczenia się lub poruszania się po środowisku.

2. The Proprioception Systyem

Ten system odpowiada za nasz zmysł świadomości ciała. Nasze mięśnie i stawy zawierają receptory, które są aktywowane za każdym razem, gdy są rozciągnięte lub ściśnięte (pomyśl o przykładach zawieszenia na barze lub skakaniu na trampolinie). Po aktywacji receptory te wysyłają do mózgu wiadomości o tym, jak poruszają się nasze części ciała. Propriocepcja pozwala nam dowiedzieć się, gdzie nasze części ciała są ze sobą powiązane (tak, że nie musimy stale ich monitorować naszymi oczami) i ile siły używamy (abyśmy mogli odpowiednio współdziałać z naszym środowiskiem). Gdybyśmy mieli mniej propriocepcji, nasze ruchy byłyby "wolniejsze, bardziej niezgrabne i wymagałyby więcej wysiłku". Oprócz pomagania nam w skuteczniejszym poruszaniu się, proprioceptywne dane wejściowe mogą również powodować uspokojenie, organizację lub uziemienie. Praktycznie rzecz biorąc, system proprioceptywny pozwala dzieciom na takie czynności, jak chodzenie, skakanie, wspinanie się, kolorowanie, wycinanie, pisanie, ubierania się i zapinania guzików, bez konieczności świadomego myślenia o tym, gdzie są ich części ciała lub o ile siły potrzebują do użycia aby wykonać to zadanie.

3. System dotykowy

Ten system jest odpowiedzialny za nasz zmysł dotyku. Jest wykrywany przez receptory w naszej skórze i wnętrzu naszych ust. System dotykowy jest największym systemem sensorycznym i jest pierwszym układem sensorycznym, który rozwija się w macicy. Pomaga nam to wiedzieć gdy dotknęliśmy czegoś (wrażenia dotykowe) i co dotknęliśmy (dyskryminacja dotykowa). Oprócz odczuwania i dyskryminacji, system dotykowy dostarcza nam również informacji na temat różnicy między "lekkim dotykiem" (np. Kiedy kot przechodzi i niszczy twoją nogę ogonem) i "głębokim dotykiem" (jak w przypadku mocnego uścisku dłoni lub masażu). Lekki dotyk (w tym pewne tekstury) może być alarmujący lub alarmujący, a głęboki dotyk może być bardziej uspakający lub uporządkowany. Dotyczy to zarówno dotyku dotykowego do skóry, jak i do jamy ustnej (np. Podczas spożywania pokarmów o różnych teksturach). Praktycznie mówiąc, system dotykowy pozwala dzieciom stwierdzić, czy kawałek pizzy jest zbyt gorący lub pikantny, tolerować szczotkowanie zębów lub włosów, wybrać pluszowego misia lub koc, który ich zdaniem jest "najdelikatniejszy", lub sięgnąć w głąb plecaka znaleźć to, czego potrzebują bez patrzenia.

4. System wizualny

Ten system jest odpowiedzialny za nasz zmysł wzroku, ale to znacznie więcej niż tylko możliwość wyraźnego zobaczenia! Wizualne umiejętności percepcyjne pozwalają nam dostrzegać podobieństwa i różnice między obiektami i skupiać się na tym, co musimy zobaczyć, i lekceważyć to, czego nie robimy. Wizualne umiejętności ruchowe pomagają nam w uzyskiwaniu informacji wizualnych, a następnie w razie potrzeby poruszają naszymi rękami i ciałem, na podstawie tych informacji. Wizualne percepcyjne i wzrokowe zdolności motoryczne często polegają na dobrych umiejętnościach kontroli wzroku (znanych jako umiejętności okulomotoryczne), aby skupić się i śledzić wzrokowo wraz z tym, co dzieje się w środowisku wizualnym. Praktycznie rzecz biorąc, system wizualny pomaga dzieciom znaleźć elementy potrzebne do skompletowania łamigłówki, ocenić, jak daleko muszą rzucić piłkę, znaleźć przyjaciela na ruchliwym placu zabaw, śledzić tekst podczas czytania lub wypełniania arkusza roboczego, kopiować z planszy i napisz swoje litery na liniach iz odpowiednim rozmiarem.

5. System słuchowy

Ten system odpowiada za nasz zmysł słuchu, ale znowu jest czymś o wiele więcej niż tylko umiejętnością słyszenia! Nasz system słuchowy współpracuje z naszym mózgiem, aby określić, jakie dźwięki są ważne, a które można "dostroić". Muszą także umieć współpracować, aby zlokalizować, skąd pochodzą dźwięki i co oznaczają, abyśmy mogli odpowiednio działać. Nasz system słuchowy pozwala również na zrozumienie informacji słownych w naszym środowisku. Praktycznie mówiąc, system słuchowy pomaga dzieciom stwierdzić, czy coś jest zbyt głośno, rozpoznać znajome głosy, zwrócić uwagę i dokładnie zinterpretować instrukcje słowne nauczyciela lub rodzica, usłyszeć, czy samochód zbliża się do nich na parkingu sklepu spożywczego i określić, gdzie ich znajomy dzwoni od kiedy jest w zatłoczonym pokoju.

6. System węchowy

Ten system jest odpowiedzialny za nasz zmysł węchu, a także wpływa na nasz zmysł smaku. Zapach jest wyjątkowy, ponieważ jego wiadomości są przetwarzane bezpośrednio przez część mózgu związaną z emocjami i pamięcią emocjonalną, zwaną układem limbicznym.Praktycznie rzecz biorąc, system węchowy pomaga dzieciom określić, czy ciasteczka są spalane, zanim wyjdą z piekarnika, czy ich mama robi swój ulubiony obiad, czy ich mleko ma kwaśny smak, zanim weźmie napój, i czy potrzebują aby założyć dezodorant lub wziąć prysznic.

7. Układ trawienny

Ten system odpowiada za nasz zmysł smaku. Jest odpowiedzialny za wykrywanie różnych rodzajów smaków, które wpływają do jamy ustnej i języka. Praktycznie rzecz biorąc, system smakowy pomaga dzieciom nauczyć się lubić jedzenie, a jednocześnie chronić je przed ciałem, które może być szkodliwe. Praktycznie rzecz biorąc, system smakowy pomaga dzieciom doświadczać i identyfikować różnorodne smaki, jednocześnie rozwijając najbardziej ulubione (ciasteczka!) I najmniej ulubione (brokuły) pokarmy i smaki.

Jeśli masz obawy dotyczące zdolności przetwarzania sensorycznego Twojego dziecka i wydaje się, że wpływają one na jego zdolność do uczestniczenia w pewnych aspektach życia codziennego, proszę omówić te problemy z lekarzem pierwszego kontaktu dziecka, aby ustalić, czy skierowanie do oceny Terapii Zajęciowej jest Zalecana. Terapeuci zajęciowi zajmują się zmysłowymi wyzwaniami dla dzieci, aby mogli pełniej uczestniczyć w codziennych zajęciach, w tym w grze, jedzeniu, spaniu, ubieraniu, pielęgnowaniu, dbaniu o higienę, kąpaniu, uczeniu się, nawiązywaniu kontaktów towarzyskich i uczestnictwie w rodzinie i społeczności.

Źródła:

Christie Kiley MA, OTR / L jest terapeuta zajęciowy, który specjalizuje się w pracy z dziećmi z problemami integracji sensorycznej i niepełnosprawności rozwojowej. Ma doświadczenie we wczesnej interwencji (poród do 3), w zakładach kliniki i w szkołach.