Związek między IBD a depresją

Każdy przewlekły stan zdrowia może w sposób zrozumiały powodować pewną ilość stresu i niepokoju. Choroba zapalna jelit (IBD) nie tylko powoduje ból, ale także objawy, takie jak biegunka i gaz, z którymi trudno sobie poradzić w sytuacjach zawodowych i społecznych. Czy to wszystko prowadzi do zwiększonego ryzyka depresji?

Depresja może być trudnym tematem do dyskusji i zrozumienia. Nikt nie jest odporny na stres, a osoby z IBD z pewnością mają swój sprawiedliwy udział. Zarządzanie stresem jest ważną częścią zarządzania IBD, aby mieć pewność, a niektóre badania wykazały, że zarządzanie stresem może pomóc w objawach. To dobra wiadomość dla osób cierpiących na IBD, ale prowadzi to do nieporozumień dotyczących roli odgrywanej przez stres w IBD. IBD powoduje stres i związane z tym problemy, ale nie wykazano, że czynniki te prowadzą do rozwoju IBD.

Połączenie

Nie jest jasne, czy i jak IBD wiąże się z depresją. Niektóre starsze badania znalazły związek między stanami psychicznymi a stanami IBD, takimi jak choroba Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Ale dokładny charakter tego stowarzyszenia pozostaje kontrowersją.Niektórzy badacze kwestionują słuszność tych odkryć, podczas gdy inni badacze uważają, że link należy udowodnić.

Nowsze badania sugerują, że obniżony nastrój i zwiększony poziom lęku mają negatywny wpływ na przebieg IBD. Pacjenci wykazujący objawy depresji i lęku zgłaszają niższą jakość życia i mogą mieć zwiększone ryzyko nawrotu. Jedno z badań wykazało, że pacjenci z chorobą Leśniowskiego-Crohna, którzy zostali poddani leczeniu psychologicznemu, spędzili mniej dni w szpitalu i mniej chorowali.

Co robić, jeśli myślisz, że masz depresję

Podczas gdy jury nadal nie wie, jak nastrój wpływa na IBD, a jeśli IBD i depresja są ze sobą powiązane, nie ma wątpliwości, że identyfikacja i leczenie depresji i lęku jest ważne dla ogólnego stanu zdrowia.

Diagnozowanie depresji zwykle rozpoczyna się od wykluczenia wszelkich warunków fizycznych, które mogą powodować objawy. Pierwszy krok obejmuje badanie u lekarza pierwszego kontaktu lub internistę lub gastroenterologa. Uwzględniona zostanie pełna historia, z naciskiem na długość i ostrość objawów depresji (opisanych poniżej). Skierowanie do specjalisty zdrowia psychicznego może być konieczne do właściwej diagnozy i leczenia.

Leczenie jest wysoce zindywidualizowane i może obejmować połączenie psychoterapii, leków i terapii uzupełniających.

Objawy depresji

• Uporczywy, przygnębiony, smutny lub niespokojny nastrój
• Zmniejszenie zainteresowania wcześniej przyjemnym hobby lub innymi zajęciami (w tym seksem)
• Zmiany apetytu lub masy ciała (przejadanie się, przybieranie na wadze lub utrata masy ciała)
• Zaburzenia snu, takie jak bezsenność lub zaspanie
• Drażliwość, pobudzenie lub niepokój
• Zmęczenie, zmniejszona energia
• Uczucia bezwartościowości, poczucia winy, beznadziei, bezradności lub pesymizmu
• Trudności w podejmowaniu decyzji, koncentracji i zapamiętywaniu ("mgła mózgu")
• Myśli o śmierci, samobójstwo; lub próby samobójcze