Ramię Dystocja podczas porodu

Słowa dystocja barków wywołują lęk w sercu każdego lekarza i położnej. Oznacza to, że jeden, rzadziej oba ramiona dziecka nie wchodzą do miednicy w czasie porodu, tak jak powinny. Dystocja barkowa występuje w mniej niż 1% wszystkich porodów według niektórych badań. Może to prowadzić do zwiększonych komplikacji dla dziecka i matki.

Znaki ostrzegawcze do dystocji barkowej

Wbrew powszechnej opinii nie ma jednej dokładnej metody przewidywania, kto będzie miał dystocję barkową. Przetestowano wiele różnych teorii, z których każda miała różne wyniki. Przyjrzeliśmy się dużym dzieciom, mamom, które są małymi, skomplikowanymi ciążami, szczególnie w odniesieniu do powikłań, takich jak ciążowa cukrzyca, indukcje, wiek ciążowy, poprzednie dzieci z dystocją ramion i wiele innych. Na przykład, wykorzystując wagę samego dziecka jako czynnik, prawie jedna czwarta przypadków dystocji barkowej zdarza się dzieciom pod rozważaną "wagą niebezpieczeństwa". Najlepszym predyktorem może być kombinacja zaangażowanych czynników.

Co robisz, jeśli ty i twój lekarz uważacie, że jesteście w niebezpieczeństwie dystocji barkowej? Odpowiedź nie jest jasna we wszystkich kwestiach. Wiemy, że niektóre pozycje częściej prowadzą do dystocji barkowej, na przykład pozycja litotomijna (leżąca płasko na plecach) może uniemożliwić prawidłowe poruszanie się kości krzyżowej podczas porodu, a tym samym zmniejszyć ilość miejsca w miednicy na ramiona. Episiotomia, chirurgiczne nacięcie w obszarze skóry między pochwą i odbytem, ​​jest często dyskutowana z jedną stroną mówiącą, że wykonanie hojnej nacięcia krocza umożliwia ćwiczącemu manewrowanie, druga strona twierdzi, że krocze nie jest tym, co trzyma dziecko z powrotem i powinny pozostać nienaruszone. Rutyna cesarskiego odcinka lub indukcja nie jest odpowiedzią dla wszystkich.

Manewry pomagające złagodzić dystocję

Jest kilka rzeczy, które można zrobić, aby rozwiązać problem dystocji barkowej. Ponieważ każdy poród jest inny, nie każdy z nich będzie działał za każdym razem, więc wiele manewrów prawdopodobnie będzie próbowanych w bardzo szybkim tempie, aby pomóc rozwiązać sytuację w pozytywny sposób. Oto niektóre z sugerowanych technik:

• Ciśnienie nadłonowe: To ciśnienie występuje w kości łonowej, a nie w górnej części macicy. To może pozwolić barkowi na wystarczająco dużo miejsca, by poruszać się pod spojeniem łonowym.
• Gaskin Manewr: Postaw kobietę w pozycji na ręce i kolana. Zmieni to również średnicę miednicy, choć nie zawsze jest to możliwe ze znieczuleniem zewnątrzoponowym.
• Manewr McRobert'a: Przyłóż nogi matki do jej ramion, kładąc ją na plecach, rozszerzając w ten sposób wylot miednicy. Jedno z badań wykazało, że złagodziło to 42% wszystkich przypadków dystocji barków.
• Manewr Woodsa: Jest to również znane jako korkociąg, a osoba obsługująca próbuje obrócić ramię dziecka, umieszczając palce za ramieniem i naciskając w 180 stopniach.
• Rubin Manewr: Podobnie jak manewr Woodsa, dwa palce są umieszczone za ramieniem dziecka, i tym razem przesuwają się w kierunku oczu dziecka, aby wyrównać ramiona.
• Zavanelli Manewr: Wepchnięcie głowy dziecka z powrotem do pochwy i wykonanie cesarskiego cięcia. Jest to najczęściej zadawane pytanie o metodę, ale także jedna z najniebezpieczniejszych.

Po narodzinach

Po gorączkowym porodzie, które obejmuje dystocję barkową, mogą być dodatkowe rzeczy, które lekarz lub położna będą chciały obserwować u Ciebie i Twojego dziecka, w tym:

• Dziecko, które zaczyna się powoli i może wymagać pomocy w oddychaniu.
• Złamania kości obojczyka (obojczyka) lub kości ramiennej.
• Uraz splotu ramiennego płodu.
• Naprawy nacięcia krocza lub porodu podczas porodu.
• Krwotok matczyny.
• Pęknięcie macicy.

Podczas gdy dystocja barkowa nie jest częstym zjawiskiem, wiedząc, jakie potencjalne czynniki ryzyka są dla ciebie i twojego dziecka, możesz pomóc ci dokonać mądrych wyborów dotyczących porodu i pracy.