IBS i relacje rodzinne

Świadczenie „Rodzina 500+” a aktywność zawodowa kobiet (Listopad 2024)

Zespół jelita drażliwego (IBS) stanowi wyjątkowe wyzwanie dla relacji rodzinnych. Rozmawiałem z dr. Mary-Joan i Charles D. Gerson o badaniach, które przeprowadzili w tej dziedzinie. Dr Mary-Joan Gerson jest psychologiem związanym z New York University, a dr Charles Gerson jest gastroenterologiem w Szkole Medycznej Mount Sinai. Razem ćwiczą w swoim Centrum Treningowym Umysłu i Ciała w Nowym Jorku. Oto, co mieli do powiedzenia na temat wpływu IBS na relacje rodzinne.

Q. Dlaczego relacje rodzinne są ważne, gdy mówimy o IBS?

Od dawna interesuje nas medycyna systemów rodzinnych, perspektywa, która analizuje wpływ, jaki rodzina i inne relacje interpersonalne mają na zdolność jednostki do radzenia sobie z chorobą. W naszej pracy odkryliśmy, że kilka czynników rodzinnych ma wpływ na zdolność pacjenta do zarządzania IBS:

Zdolność rodziny do znalezienia zdrowego sposobu na okazanie troski o pacjenta bez powodowania, że choroba jest głównym celem relacji.
Zdolność rodziny do podkreślenia mocnych stron pacjenta w radzeniu sobie z chorobą.
Przekonania rodziny i przeszłe doświadczenia w radzeniu sobie z chorobą.

Q. Opowiedz mi o swoich badaniach w tej dziedzinie.

Przeprowadziliśmy badanie, które objęło badanie 240 pacjentów z IBS z ośmiu różnych krajów. Byliśmy zainteresowani dowiedzeniem się, czy objawy IBS były związane z przekonaniami na temat połączenia z ciałem / umysłem lub wpływem jakości relacji osobistych. Zastanawialiśmy się również, czy zobaczymy różne wzorce w zależności od kraju, w którym przebywał pacjent.

Mieliśmy pacjentów wypełniających kwestionariusz o nazwie Quality of Relationship Inventory (QRI). Kwestionariusz ten został opracowany w celu ustalenia, czy związek pacjenta z jego znaczącym drugim cechuje się wsparciem, głębokością lub konfliktem. Przekazaliśmy również pacjentom kwestionariusz Mind-Body IBS (MB / IBS), aby sprawdzić, czy pacjenci przypisali swoje objawy czynnikom fizycznym lub emocjonalnym. Następnie porównaliśmy wyniki tych dwóch pomiarów z nasileniem objawów IBS pacjenta.

Q. Jakie były twoje odkrycia?

Jeśli chodzi o relacje interpersonalne, okazało się, że kiedy główny związek pacjenta był wysoki pod względem wsparcia i głębokości, ich objawy wykazywały tendencję do łagodniejszego przebiegu. Kiedy główny związek pacjenta był naznaczony konfliktem, ich objawy były bardziej nasilone.

Stwierdziliśmy również, że pacjenci, którzy przypisują objawy IBS głównie czynnikom fizycznym, mają tendencję do odczuwania objawów, które były cięższe. Pacjenci, którzy przypisali swoje objawy czynnikom psychologicznym, takim jak stres lub lęk, doświadczyli niższych poziomów IBS.

Nasze wyniki były zgodne niezależnie od kraju, w którym przebywali pacjenci.

Q. W twojej praktyce, jakie problemy widziałeś, gdy chodzi o członków rodziny pacjentów z IBS?

Jednym ze schematów, jaki widzieliśmy w naszej praktyce, są członkowie rodziny, którzy są nadmiernie zaangażowani w próbę udzielenia pomocy pacjentowi. Takie podejście może wywołać reakcję zwrotną, ponieważ wywołuje niepokój pacjenta, który następnie nasila objawy. Uważamy, że znacznie lepiej dla pacjenta jest kontrolowanie zarządzania własną chorobą. Z drugiej strony często spotykamy pacjentów, którzy wahają się, czy poprosić członków rodziny o dokonanie zmian, których potrzebuje pacjent, aby zmniejszyć ich niepokój.

Innym częstym problemem jest sytuacja, w której członkowie rodziny obwiniają pacjenta o chorobę. To obwinianie może przybrać formę komentarzy takich jak "to jest sposób, w jaki jesz" lub "po prostu odpocznij". Komentarze zwykle pochodzą z niepokojącego miejsca, ale generalnie prowadzą do frustracji pacjenta, który wie, że nie ma tak łatwych odpowiedzi na problem.

Q. W jaki sposób pacjenci z IBS mogą skorzystać z pomocy ludzi w ich życiu?

Wierzymy, że pomaganie pacjentom z IBS w utrzymywaniu zdrowych relacji z ludźmi w ich życiu jest ważnym aspektem leczenia IBS. Zachęcamy naszych pacjentów do:

Bezpośrednio zająć się obszarami konfliktu w swoich relacjach z innymi w celu zmniejszenia ich ogólnego poziomu stresu.
Niech ludzie w swoim życiu wiedzą, jakie są ich szczególne potrzeby w zakresie radzenia sobie z IBS. Ważne jest, aby dokładnie określić, co członek rodziny może zrobić, aby być pomocnym i jakie sprawy lepiej byłoby pozostawić pacjentowi.
Poinformuj ludzi w swoim życiu o przewlekłym przebiegu IBS, a także naucz się próbować i jak najlepiej zarządzać chorobą. Pacjenci mogą prosić, aby ludzie w ich życiu oferowali wsparcie i zachętę.
Zrozum, że ludzie w swoim życiu dbają o dobre samopoczucie pacjenta i że często niepokój prowadzi do nadmiernego zaangażowania i niechcianych porad. Dobrym pomysłem jest wyrażenie wdzięczności za troskę innych, a jednocześnie edukowanie ich w odniesieniu do specyfiki i wyjątkowości IBS.

Aby uzyskać więcej informacji na temat badań Gersona, zobacz:

Gerson, et.al. "Międzynarodowe badanie zespołu jelita drażliwego: relacje rodzinne i atrybucje ciała umysłu" Nauki społeczne i medycyna 2006 62:2838-2847.