Jak leczy się zapalenie stawu łokciowego

Zapalenie stawu łokciowego jest częstym stanem, który powoduje ból i obrzęk w tylnej części łokcia. Nazywany również zapaleniem kaletki olekranowej, zapalenie stawu łokciowego zazwyczaj reaguje na proste etapy leczenia, chociaż zakażone kaletki lub przewlekłe zapalenie kaletki mogą wymagać bardziej inwazyjnych metod leczenia.

Zabiegi domowe

• Reszta
  • Pacjenci z zapaleniem kaletki łokieć powinien odpocząć i chronić ich łokieć, aż zapalenie stawu łokciowego całkowicie ustąpi. Zwykle nie jest potrzebna żadna specjalna ochrona ani wzmacnianie, a po prostu unikanie forsownej aktywności i nacisk na łokieć pozwolą zapaleniu ustąpić.
• Aplikacja lodu
  • Aplikacja Lód może również pomóc w ograniczeniu obrzęku kaletki łokcia. Zwykle wystarczające będzie nakładanie lodu kilka razy dziennie, przez około 15 minut za każdym razem.
• Kompresja
  • Delikatna kompresja z owijaniem lub neoprenowym ochraniaczem łokciowym może zapobiegać powracaniu obrzęku. Jest to szczególnie przydatne, gdy aktywna, delikatna kompresja jest również dobrym sposobem, aby przypomnieć sobie, aby utrzymać nacisk z tyłu łokcia.
• Leki przeciwzapalne
  • Często przepisywany jest również doustny lek przeciwzapalny. Te leki mogą pomóc kontrolować objawy zapalenia.

Więcej zabiegów inwazyjnych

Jeżeli te zabiegi nie przynoszą ulgi w objawach, można rozważyć zastosowanie bardziej inwazyjnych metod leczenia.

• Opróżnianie Bursy
  • Spuszczanie płynu z kaletki może pomóc w bardziej trwałych przypadkach zapalenia kaletki łokcia. Zazwyczaj igłę wkłada się do torebki i wyciąga przez strzykawkę. Jeśli istnieje jakakolwiek kwestia przyczyny zapalenia kaletki (infekcja, dna moczanowa, itp.), Płyn może być analizowany w celu ustalenia przyczyny.
• Wstrzykiwanie kortyzonu
  • Po usunięciu nadmiaru płynu lekarz może podać zastrzyk kortyzonu do torebki. Kortyzon będzie tłumił reakcję zapalną, aby, miejmy nadzieję, zapobiec nawrotowi obrzęku. Przeprowadzono kilka badań, które wskazują na możliwość wprowadzenia infekcji lub wywołania innych działań niepożądanych kortyzonu, dlatego często wystarczające jest jedynie spuszczenie płynu.
• Leczenie chirurgiczne
  • Jeśli zapalenie kaletki nie reaguje na te terapie, można rozważyć operację usunięcia worka. Istnieje kilka różnych procedur chirurgicznych, które zostały opisane, ale tradycyjnie worek jest usuwany w całości poprzez nacięcie bezpośrednio nad grzbietem łokcia. Głównym problemem związanym z zabiegiem chirurgicznym jest to, że nacięcia gojące się z tyłu łokcia mogą prowadzić do problemów z gojeniem się ran i zakażeniem. Większość chirurgów zaleca, jeśli to możliwe, unikanie operacji w przypadku tego schorzenia.

Leczenie zakażeń zapaleniem kaletki łokciowej

Leczenie zakażonego zapalenia kaletki wymaga wielokrotnego drenażu płynów, leczenia antybiotykami, a czasami zabiegu chirurgicznego w celu usunięcia zainfekowanej kaletki.Kiedy zapalenie kaletki obejmuje infekcję, leczenie staje się bardziej naglące.

Objawy zakażenia obejmują:

• Gorączki, dreszcze i poty
• Zaczerwienienie wokół kaletki
• Pus w bursie

Z powodu tego konkretnego leczenia, wszystkie przypadki zapalenia kaletki łokcia powinny być ocenione przez lekarza, aby upewnić się, że nie ma dowodów na zakażenie.

Słowo od DipHealth

Zapalenie stawu łokciowego może powrócić, ale zazwyczaj wraz z upływem czasu i kilkoma prostymi etapami leczenia stan zapalny ustępuje, a problem ustępuje. Jeśli zapalenie kaletki powraca w sposób ciągły, torebkę można usunąć chirurgicznie, ale rzadko jest to konieczne. Często pacjenci odczują marmurowy guzek pogrubionej torebki nawet miesiąc po epizodzie zapalenia kaletki łokcia. To jest pogrubiona blizna, która była zapalną kaletą.

Pacjenci, u których występuje zapalenie stawu łokciowego, najczęściej są tymi, którzy przez dłuższy czas wywierają nacisk na punkt łokcia. U tych pacjentów, ochraniacze na łokcie mogą chronić łokieć i zapobiegać zapaleniu kaletki łokciowej, a wysiłki mające na celu zapobieganie zapaleniu kaletki łokcia są znacznie lepsze niż zabiegi, które mogą powodować działania niepożądane i powikłania. Z tego powodu skupienie się na zapobieganiu stanowi prawdopodobnie najważniejszy etap leczenia.