Ciąża i lewotyroksyna

W czasie ciąży kobieca gruczoł tarczowy musi znacznie zwiększyć produkcję hormonów, aby zaspokoić potrzeby zarówno matki, jak i rozwijającego się dziecka.

Według 2011 roku Wytyczne Amerykańskiego Towarzystwa ds. Tarczycy w diagnostyce i leczeniu chorób tarczycy w okresie ciąży i po porodzie, niektóre z zachodzących zmian obejmują:

• U kobiet, które nie wykazują niedoboru jodu, tarczycy zwykle wzrastają nawet o 10 procent w czasie ciąży.
• U kobiet z niedoborem jodu gruczoł zazwyczaj zwiększa się od 20 do 40 procent w okresie ciąży.
• Zwykle produkcja tyroksyny (T4) i trijodotyroniny (T3) u kobiet wzrasta o 50 procent w czasie ciąży.
• Kobieta w ciąży zwykle ma 50-procentowy wzrost dziennego zapotrzebowania na jod.

Zgodnie z badaniem zgłoszonym w Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism, kiedy kobieta leczona z powodu niedoczynności tarczycy zaszła w ciążę, powinna natychmiast zwiększyć dawkę lewotyroksyny o dwie tabletki na tydzień, aby utrzymać czynność tarczycy w zakresie normalnym ("eutyreozą").

Wyniki badań

Zgodnie z badaniem, dodanie dwóch dodatkowych dawek na tydzień może znacznie zmniejszyć ryzyko niedoczynności tarczycy u matki i spełnić wymagania, że ​​wczesna ciąża stawia na funkcję tarczycy matki. Niepowodzenie w leczeniu niedoczynności tarczycy u matki we wczesnym okresie ciąży wiąże się ze zwiększonym ryzykiem poronienia, a jeśli ciąża trwa nadal, zwiększa również ryzyko poronienia, przedwczesnego porodu oraz rozwojowych i poznawczych opóźnień i niedoborów u dzieci po urodzeniu.

W badaniu tym kobiety z niedoczynnością tarczycy potwierdziły swoją ciążę i zaczęły zwiększać dawkę leku lewotyroksyny około 5 1/2 tygodnia ciąży lub około 40 dni po zapłodnieniu. Co ciekawe, na tym wczesnym etapie, 27 procent uczestników badania miało już podniesiony poziom TSH powyżej 5,0, co wskazuje na niedoczynność tarczycy i jest poziomem związanym z bardziej negatywnymi skutkami dla ciąży i zdrowia dziecka oraz rozwoju poznawczego, jeśli się urodzi.

Pewna podgrupa kobiet przestała być leczona i przyjmowała nieco zbyt dużą dawkę leku tarczycowego i wymagała dalszej regulacji dawkowania. Naukowcy zasugerowali, że ci, którzy mają większe szanse na nieco przedawkowania, to:

• kobiety bez tarczycy
• kobiety, u których poziom TSH przed zajściem w ciążę był mniejszy niż 1,5
• kobiety, które przed ciążą przyjmują co najmniej 100 mcg / dzień lewotyroksyny.

W badaniu podkreślono znaczenie wykrycia wczesnej ciąży i działania ze strony pacjentów, pisząc: "W praktyce klinicznej kobiety zazwyczaj nie szukają opieki położniczej przed 8-12 tygodniami ciąży, więc sami pacjenci muszą zrozumieć znaczenie początkowego (lewotyroksyna) natychmiast po nieudanym cyklu menstruacyjnym i dodatnim domowym teście ciążowym."

Według naukowców, zwiększenie dawki lewotyroksyny o około 30% -dwa dodatkowych dawek tygodniowo - gdy tylko ciąża zostanie potwierdzona "znacznie zmniejsza ryzyko niedoczynności tarczycy u matki w pierwszym trymestrze ciąży Monitorowanie czynności tarczycy mniej więcej raz w miesiącu jest wymagane w połowie ciąży ponieważ mniejszość pacjentów może wymagać kolejnych modyfikacji dawek L-T4 w celu utrzymania odpowiednich stężeń TSH."

Badania wykazały, że większość kobiet leczonych hormonami zastępczymi tarczycy wymaga aż o 50 procent wzrostu dawki w pierwszym trymestrze ciąży, gdy płód zależy od produkcji własnej matki - lub od leków - na kluczowy hormon tarczycy. Hormon tarczycy jest niezbędny do rozwoju neurologicznego płodu, szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży. Po pierwszym trymestrze tarczyca dziecka staje się zdolna do wytwarzania hormonu tarczycy, a zmniejsza się zależność od podaży hormonu tarczycy matki.