Terapia walidacyjna a orientacja rzeczywistości w demencji

Jaki jest najlepszy sposób, aby zareagować na kogoś z Alzheimerem lub innego rodzaju demencją, jeśli jest zaniepokojona i krzyczy na swoją matkę, która zmarła wiele lat temu? Krótka, ale prawdziwa odpowiedź brzmi, że zależy to od osoby - od tego, na jakim etapie choroby Alzheimera jest ona, jakie podejścia są zwykle pomocne w jej uspokojeniu i jak wiele cierpienia doświadcza.

Teorie

Dłuższa odpowiedź obejmuje dyskusję na temat kilku teorii: orientacji na rzeczywistość i terapii walidacyjnej. Historycznie, orientacja na rzeczywistość była dość dogmatyczna o ciągłym przypominaniu osobie, że ma 89 lat i że jej matka zmarła 20 lat temu. Rozumowanie z takim podejściem polega na tym, że często przypominając osobie rzeczywistej, korzystne jest jej funkcjonowanie poznawcze. Mamy nadzieję, że to podejście może pobudzić jej pamięć i utrzymać jej funkcjonowanie na wyższym poziomie.

Terapia walidacyjna kładzie jednak większy nacisk na możliwe uczucia i myśli stojące za zachowaniami danej osoby, a zamiast próbować zmusić ją do bycia w naszej rzeczywistości, sugeruje, że łączymy się z osobą w jej rzeczywistości. Terapia walidacyjna zalecałaby, abyśmy pytali ją o jej matkę, na przykład o to, czego najbardziej brakuje jej matce, a która z przepisów na kolację jej mamy była jej ulubioną.

Które użyć?

Jakie jest najlepsze i najbardziej przydatne podejście? A co mówią badania? Wahadło zmieniło się z orientacji na rzeczywistość na terapię walidacyjną i nieco bardziej z powrotem w kierunku łagodniejszej orientacji rzeczywistości. W końcu nie ma jednego uniwersalnego rozwiązania dla reagowania na zamieszanie ludzi.Istnieje jednak kilka wytycznych, które zazwyczaj pozostają niezmienne w kwestii rozmowy z osobami z demencją, na przykład w odpowiedzi na szczerość i współczucie.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy?