Czy powinienem powiedzieć dorosłemu "Myślę, że możesz być autystyczny?"

Twój dorosły przyjaciel, krewny lub kolega wydaje się społecznie "wyłączony", niezwykle wrażliwy na gry online, skrajnie ograniczony pod względem odzieży i wyborów żywieniowych. Został przekazany za awans, społecznie wykluczony, a nawet zastraszany.

Dla ciebie powód tego problemu wydaje się oczywisty: twój przyjaciel lub krewny jest prawdopodobnie autystyczny.

Co powinieneś zrobić dalej?

Zacznij od sprawdzenia Twojego zrozumienia autyzmu

Zanim cokolwiek zrobisz, musisz wiedzieć więcej o autyzmie niż to, co jest powszechnie dostępne w mediach lub wśród znajomych.

Aby kwalifikować się do faktycznego rozpoznania spektrum autyzmu, osoba musi mieć wiele objawów - i te objawy muszą być na tyle poważne, aby poważnie wpłynąć na ich zdolność do normalnego życia. Co równie ważne, objawy musiały być obecne od czasu, gdy osoba była bardzo małym dzieckiem.

Jeśli twój przyjaciel lub znajomy ma tylko jedno wyzwanie podobne do autyzmu, ma wyzwania, które nie mają poważnego wpływu na jego życie lub ostatnio nabrał pewnych wyzwań, nie jest autystyczny.

Oto kilka błędnych przekonań na temat tego, jak wygląda autyzm:

• Moja koleżanka stała się bardzo nieśmiała od czasu rozwodu. Ma tylko kilku przyjaciół. Jeśli twój przyjaciel był społeczny i jest nieśmiały, autyzm nie jest problemem. Co więcej, nie wszyscy ludzie z autyzmem są nieśmiali! Osoby z autyzmem mogą być nieśmiałe lub społeczne, ale prawdopodobnie uznają komunikację społeczną za trudną. Mogą nie odbierać sarkazmu, mówić o "właściwych" tematach lub wiedzieć, kiedy dołączyć i kiedy odejść od prywatnej rozmowy.
• Mój dorosły syn ukończył studia i trzyma się pracy - ale kiedy jest w domu, jest tak zafascynowany grami online, że nigdy nie chce opuścić domu. Jeśli dana osoba ukończyła studia, trzyma się pracy i fascynuje ją gra online, jest mało prawdopodobne, że jest autystyczny. Podczas gdy osoby z autyzmem mogą wytrącać (nadmiernie skupiać się) na obszarach o szczególnym znaczeniu, sama perseweracja nie wystarczy, aby kwalifikować się do diagnozy. Co więcej, jeśli problem perseweracji jest nowy, autyzm nie jest problemem.
• Mój brat jest świetny w programowaniu komputerów, ale nigdy nie był w stanie znaleźć dziewczyny. Wiele osób z autyzmem ma talent do programowania, a stosunkowo niewielu potrafi łączyć się romantycznie. Ale można to powiedzieć o wielu, wielu ludzi NIE autystycznych.

• Moja siostra ma takie same procedury, z którymi musi przejść przez cały dzień. Osoby z autyzmem zazwyczaj preferują rutynowe harmonogramy w przeciwieństwie do spontaniczności. Ale potrzeba, na przykład, dotknięcia obiektów w tej samej kolejności w celu zmniejszenia lęku, zwykle nie jest powiązana z autyzmem. Jeśli dana osoba nie ma innych objawów, możliwe, że cierpi na zaburzenie, takie jak zaburzenie obsesyjno-kompulsywne - ale jest mało prawdopodobne, że jest autystyczna.

Co powinieneś zrobić, jeśli nadal myślisz, że ktoś w twoim życiu jest autystyczny?

Na początek, podczas gdy osoba dorosła w twoim życiu może być w rzeczywistości zdolna do rozpoznania z autyzmem o wysokim funkcjonowaniu (zespół Aspergera), nie jest absolutnie konieczne, aby cokolwiek zrobić. Dzieje się tak, ponieważ (1) trudno jest znaleźć specjalistę z doświadczeniem w diagnozowaniu osób dorosłych z dobrze funkcjonującym autyzmem i (2) istnieje niewiele specyficznych dla autyzmu metod leczenia dorosłych.

Zanim cokolwiek powiesz, ważne jest, aby dokonać szybkiej oceny kosztów i korzyści. Zapytaj siebie:

1. Czy to naprawdę moje miejsce, aby cokolwiek powiedzieć? Jeśli jesteś bliskim przyjacielem lub krewnym, odpowiedź może brzmieć "tak", w przeciwnym razie odpowiedź brzmi prawdopodobnie "nie".
2. Czy pomocne będzie mówienie czegokolwiek? Jeśli dana osoba wydaje się zadowolona z życia, w którym żyje - nawet jeśli jest ograniczona - nie może przynosić korzyści w rozmowach. Jeśli jest samotny, sfrustrowany lub czuje się marginalizowany, diagnoza może być pomocna.
3. Jak ta osoba może odpowiedzieć? Niektórzy ludzie są uleczeni diagnozą, podczas gdy inni są zdenerwowani - a jeszcze inni po prostu odmawiają możliwości i rzucają się na posłańca.

Zakładając, że jesteś blisko danej osoby, powinieneś być w stanie dokładnie odpowiedzieć na te pytania i podjąć decyzję.

Jaki rodzaj leczenia jest dostępny dla dorosłych z autyzmem?

Ogólnie rzecz biorąc, dorośli z autyzmem otrzymują leczenie na określone objawy poprzez połączenie terapii kognitywnej (rozmowy), bezpośrednie instruktaż do określonych sytuacji społecznych i odpowiednie leki. Mogą również zwrócić się do terapeuty zajęciowego o pomoc w zakresie problemów sensorycznych: Wiele osób na spektrum autyzmu reaguje na lub reaguje słabo, światłem, bólem i tak dalej.

Najbardziej skutecznym kierunkiem dla autystycznego dorosłego jest:

• Poszukaj psychiatry, który będzie mógł z nim współpracować w kwestii społecznych lęków i nieśmiałości (w niektórych obszarach może być możliwe znalezienie psychiatry z doświadczeniem w pracy z dorosłymi na spektrum autyzmu, ale nie jest to absolutnie krytyczne);
• Zastanów się nad lekami zalecanymi przez psychiatrę;
• Rozważ użycie filmów wideo, książek i innych narzędzi, które zapewniają bezpośrednie instrukcje dotyczące rozwiązywania problemów w pracy lub w społeczności;
• Rozważ połączenie z grupami wsparcia online dla osób dorosłych z zespołem Aspergera i pokrewnymi zaburzeniami.