5 Rodzicielskie błędy, które powodują, że gorszy humor jest gorszy

Chociaż napady złości nie są najgorszym problemem na świecie, te częste i nieprzewidywalne wybuchy mogą zdecydowanie zakłócić twój dzień. A kiedy twoje dziecko rzuca się na podłogę, kopiąc i krzycząc w publicznym otoczeniu, może to być wręcz kłopotliwe.

Próbując powstrzymać napady złości, wielu rodziców stosuje taktykę dyscypliny, która w rzeczywistości powoduje gorszy napad złości. Czasami napady złości zwiększają częstotliwość, aw innych przypadkach stają się bardziej agresywne w przyrodzie.

Jeśli masz do czynienia z napadami złości swojego dziecka, oto pięć błędów rodzicielskich, które mogą go pogorszyć:

1. Zwracając uwagę na hart ducha

Uwaga wzmacnia zachowanie, nawet jeśli jest to negatywna uwaga. Mówienie rzeczy takich jak: "Przestań płakać albo dam ci coś, o co będziesz płakać!" Lub "Przestań zachowywać się jak dziecko", tylko zachęci twoje dziecko do kontynuowania złości.

Podobnie, rodzic, który stara się uzasadnić z dzieckiem napad złości zapewnia wzmocnienie krzyków, aby kontynuować. Mówiąc coś w stylu: "Jutro pójdziemy do parku" lub "Tak mi przykro, że jesteś na mnie zła, że ​​nie możesz mieć ciasteczka. Czy chciałbyś zamiast tego jabłko? "Również nie jest pomocne.

Ignorowanie to najlepsza strategia, aby powstrzymać napad złości. Odwróć oczy, udawaj, że nie słyszysz krzyku, i odejdź, jeśli musisz, ale upewnij się, że nie traktujesz dziecka z żadną uwagą.

2. Pocieszanie dziecka pośród furii

Jeśli twoje dziecko płacze, bo naprawdę jest smutne, uspokój go. Ale jeśli walnie pięściami w podłogę, bo nie chce iść spać, pocieszanie go tylko wzmocni jego złe zachowanie.

Naucz swoje dziecko zdrowych sposobów radzenia sobie z niewygodnymi emocjami. Kiedy twoje dziecko używa społecznie odpowiednich sposobów wyrażania swoich uczuć, zapewnij wzmocnienie.Ale kiedy próbuje zwrócić na siebie uwagę lub kiedy próbuje cię zmanipulować, nie oferuj żadnej pociechy.

3. Poddanie się żądaniom Twojego dziecka

Czasami rodzice wpadają w furię z czystej desperacji, by powstrzymać krzyk. Ale za każdym razem, gdy mówisz: "OK, weź kolejne ciasteczko!", Aby uspokoić twoje dziecko, nauczysz go, że napady złości to doskonały sposób na zdobycie tego, czego chce.

Nauczy się rzucać większe, dłuższe i głośniejsze napady złości w przyszłości. Nawet jeśli tylko raz wpadniesz w furię, twoje dziecko nauczy się, że jego napady złości są potężnym sposobem, by zmanipulować cię, dając mu to, czego chce.

4. Ostrzegaj swoje dziecko wielokrotnie

Czasami rodzice nie są do końca pewni, jak radzić sobie z napadami złości, więc oferują ostrzeżenia, nawet jeśli nie są gotowi pójść w ich ślady. Mówienie: "Przestań krzyczeć lub będziesz musiał siedzieć w samochodzie", w kółko pokazuje dziecku, że nie masz na myśli tego, co mówisz.

Jeśli znajdujesz się w sytuacji, w której ignorowanie nie jest najlepszym sposobem działania - na przykład w trakcie wakacyjnego posiłku z rodziną - możesz dać dziecku konsekwencje. Jeśli to konieczne, umieść dziecko w oddzielnym pomieszczeniu na czas oczekiwania. Zabierz przywileje, jeśli złe zachowanie twojego dziecka przeszkadza innym.

5. Przekupywanie twojego dziecka

Sama desperacja może prowadzić do przekupstwa. Upokorzona matka, która chce, aby jej dziecko wstało z podłogi sklepu spożywczego, może mieć pokusę, by powiedzieć: "Kupię ci zabawkę, jeśli obiecasz wstać". Ale przekupienie twojego dziecka tylko zachęci go do częstszego rzucania napady złości.

Istnieje duża różnica między łapówkami a nagrodami. Oferowanie nagród z przodu może być pomocne. Zanim wejdziesz do sklepu, powiedz: "Jeśli użyjesz wewnętrznego głosu i masz dobry stosunek do sklepu dzisiaj, dam Ci naklejkę". Ale wyjaśnij, że rzucanie złego humoru nie zostanie nagrodzone.

Połóż kres hartownym napadom złości

Jeśli masz skłonność do popełniania któregoś z tych błędów, konieczne jest stosowanie strategii dyscyplinujących, które spowodują szybkie ataki złości. Modyfikacja zachowania jest skutecznym sposobem, aby uniemożliwić dziecku rzucenie ataku, gdy nie dostanie się po swojemu. Ważne jest również, aby nauczyć dziecko odpowiednich społecznie sposobów wyrażania gniewu i pomagać mu w zdobywaniu siły psychicznej, aby w zdrowy sposób radzić sobie z jego uczuciami.