Dlaczego mniej rodziców klnie na dzieci

Eksperci ds. Zdrowia i rozwoju dzieci, w tym American Academy of Pediatrics, wystąpili przeciwko stosowaniu kar cielesnych u dzieci. Szeroko zakrojone badania wykazały, że kara fizyczna jest nie tylko szkodliwa dla rozwoju dzieci, jak i relacji między rodzicem i dzieckiem, ale nie jest również skuteczna w perspektywie długoterminowej.

Rodzice, jak się wydaje, dostali przesłanie: "Więcej rodziców wydaje się wybierać niefizyczne formy dyscypliny dziecięcej, takie jak przerwy w lanie i inne formy kar cielesnych", wynika z badań opublikowanych w listopadzie 2016 r. W czasopiśmie Pediatria.

Zrozumienie studium

Badacze przeanalizowali dane z czterech ogólnokrajowych badań nad opiekunami dzieci w wieku przedszkolnym, które przeprowadzono w latach 1988-2011. Okazało się, że stosunek rodziców do używania kar fizycznych do dyscyplinowania dzieci zmienił się w ciągu prawie dwóch dekad, a mniej rodziców twierdzi, że uderzanie jest dopuszczalne oraz więcej rodziców, którzy uważają, że strategie nie-fizycznych dyscyplin są lepsze w korygowaniu zachowań dzieci.

Naukowcy twierdzą, że ta zmiana podejścia, która miała miejsce wśród wszystkich rodziców, niezależnie od poziomu dochodów czy wykształcenia, prawdopodobnie oznacza, że ​​mniej rodziców stosuje karę fizyczną do dyscyplinowania dzieci.

Niektóre punkty badania:

• Od 1988 r. Odsetek matek o średnich dochodach, które uważają, że kara fizyczna jest odpowiedni, spadł z 46 do 21 procent.
• Na wszystkich poziomach dochodów odsetek matek, które zgłosiły, że trafią lub pobili dziecko w wieku przedszkolnym w odpowiedzi na niewłaściwe zachowanie, spadł o 20 do 26 procent w latach 1988-2011.
• Jednocześnie odsetek matek, które powiedziały, że oddadzą dziecku czas lub wyśle ​​go do pokoju w odpowiedzi na złe zachowanie, zwiększył się o 26 do 40 procent na wszystkich poziomach dochodów.
• Odsetki matek, które zgłosiły, że w ciągu ostatniego tygodnia otrzymały lanie lub uderzyły dziecko zmniejszyły się w przypadku wszystkich poziomów dochodu o 26 do 40 procent w latach 1998-2011.

Ale podczas gdy to badanie pokazuje, że poczyniono pewne postępy w nauce i prowadzeniu dzieci do dobrych zachowań, zamiast karać je ucząc, że przemoc jest skuteczna, nadal istnieje potrzeba, aby eksperci ds. Zdrowia dzieci, adwokaci i rodzice nadal mówili o szkodliwe skutki kar cielesnych, takie jak zwiększone ryzyko agresji i aspołecznych zachowań (kłamstwa, kradzieże, oszustwa, zastraszanie itp.) u dzieci i zwiększone ryzyko utraty kontroli nad rodzicem i nadużywania dziecka.

Pomimo zmiany, badanie to wykazało również, że prawie jedna trzecia matek o najniższych dochodach - grupa, która tradycyjnie faworyzowała karę cielesną bardziej niż inne grupy społeczno-ekonomiczne - nadal popiera stosowanie klapsów w odpowiedzi na niewłaściwe zachowania dzieci w wieku przedszkolnym. Aż 25 procent tych matek twierdziło, że w zeszłym tygodniu stosowały kary fizyczne wobec swoich dzieci.

Co powoduje zmianę z dala od klapsów?

Nie jest całkiem jasne, co kryje się za tendencją większej liczby rodziców odchodzących od kary cielesnej - może to być wynik lekarzy i innych specjalistów ds. Zdrowia i opieki społecznej, którzy rozpowszechniają informacje na temat obszernych i dobrze zbadanych dowodów wskazujących na wyraźny związek między karami cielesnymi a negatywnymi wyniki dla dzieci lub może być tak, że ta forma karania dzieci jest mniej akceptowana społecznie niż kiedyś, lub kombinacja obu tych czynników. Celem powinno być dotarcie z informacją i wsparciem do każdego rodzica, który nadal uważa, że ​​kara fizyczna jest akceptowalna lub skuteczna.

Zachęcając tych, którzy wciąż opowiadają się za karami cielesnymi, aby dostrzegli fakty za powodami, dla których dzisiaj rodzice uważają, że kara cielesna działa i niwelując te powody, aby zobaczyć, dlaczego te powody nie są zgodne z faktami i badaniami, możemy chronić najbardziej narażonych członków społeczeństwa: dzieci, które powinny być nauczane, jak prawidłowo zachowywać się samodzielnie i rozwijać umiejętności regulowania własnego zachowania tak, aby nie musiały być stale zdyscyplinowane i które nie powinny być fizycznie ranione, aby były posłuszne w tym konkretnym momencie, bez uczenie się jak regulować się w przyszłości.