Chirurgia na raka płuc małych komórek: korzyści i typy

Operacja nie odbywa się tak często u osób z drobnokomórkowym rakiem płuc, jak w niedrobnokomórkowym raku płuca, ale istnieje są razy, gdy może to być opcja. Dla osób z rozległym stadium drobnokomórkowym rakiem płuc, chemioterapia, radioterapia i prawdopodobnie immunoterapia jest lepszym rozwiązaniem. Jednak przy ograniczonej fazie choroby może istnieć niewielka grupa osób, które nie tylko mogą odnieść korzyść, ale również żyć z powodu operacji (choć wyniki są mieszane). Najczęściej obejmuje to nowotwory znajdujące się w zewnętrznych obszarach tylko jednego płuca i nie rozprzestrzenił się na węzły chłonne. Dowiedz się więcej o tym, kto może być kandydatem na tę operację, o rodzajach operacji, które można wykonać i dlaczego, o zabiegach, które mogą być wymagane wraz z operacją i rokowaniem.

Kiedy operacja może być opcją

W przeszłości operacja w kierunku drobnokomórkowego raka płuca nie była tak naprawdę rozważana. Najczęściej, gdy wykryto drobnokomórkowego raka płuca, już rozprzestrzenił się na obszary poza płucami (przerzuty) lub jest obecny w obu płucach. W tych warunkach chemioterapia, radioterapia i immunoterapia są lepszymi opcjami leczenia, ponieważ zabieg chirurgiczny nie przedłużałby życia, ale obniżałby jakość życia.

Istnieje jednak niewielka grupa osób z drobnokomórkowym rakiem płuc, którzy mogą odnieść korzyść i żyć przez długi czas po udanej operacji na drobnokomórkowego raka płuc.

Kiedy operacja nie jest zalecana

Rak drobnokomórkowy stanowi około 15 procent przypadków raka płuca i dzieli się na dwa etapy: stadium ograniczone i stadium rozległe. Jeśli ktoś ma rozległego stadium drobnokomórkowego raka płuca (obecny u około 70 procent osób w chwili rozpoznania), operacja nie poprawia oczekiwanej długości życia. W przypadku rozległego stadium drobnokomórkowego raka płuca połączenie chemioterapii i radioterapii może działać całkiem dobrze, przynajmniej początkowo. Jeśli operacja miałaby zostać wykonana, byłaby nie tylko nieskuteczna, ale mogłaby zakłócać leczenie, które pomaga.

Kiedy operacja może być skuteczna

Operacja może dawać szansę na długoterminowe przeżycie u niektórych osób z drobnokomórkowym rakiem płuc o ograniczonym stadium, ale tylko w podgrupie osób. Obejmuje to osoby z:

• Nowotwór, który występuje, występuje tylko w jednym płucu
• Rak, który nie obejmuje węzłów chłonnych lub jest obecny tylko w pobliskich węzłach chłonnych, takich jak węzły chłonne włóczni. Innymi słowy, zabieg chirurgiczny nie jest dobrą opcją dla osób z N2 na stopień zaawansowania raka płuca TNM, który odnosi się do węzłów chłonnych, które zawierają raka w obszarze między płucami znanymi jako śródpiersie (śródpiersia węzłów chłonnych).

W przypadku drobnokomórkowego raka płuca o ograniczonym stadium operacja jest bardziej prawdopodobna, jeśli rak znajduje się w zewnętrznych częściach płuc.

Rodzaje operacji

Istnieją różne rodzaje operacji, które można wykonać, z wyborem często w zależności od lokalizacji i wielkości guza. Obejmują one:

• Pneumonektomia. Pneumonektomia to operacja polegająca na usunięciu całego płuca. Niektórzy ludzie są zaskoczeni, że ta operacja jest możliwa, ale u osób o dobrej funkcji, wiele osób bardzo dobrze tolerowało tę procedurę.
• Lobektomia. Lektura jest procedurą, w której usuwa się płat płuca. Prawe płuco ma 3 płaty, a lewe płuca - 2.
• Segmentektomia: Płaty płuc są podzielone na segmenty. Segmentektomia obejmuje usunięcie jednego lub więcej z tych segmentów, w tym guza i otaczającej tkanki.
• Resekcja klina: resekcja klina jest operacją, w której usuwa się guz oraz klinowy obszar otaczających tkanek. Powoduje to utratę mniejszej tkanki niż w lobektomii, ale może również wiązać się z większym ryzykiem nawrotu.
• Resekcja rękawów: Resekcja rękawów jest czasami wykonywana jako alternatywa dla pneumonektomii dla nowotworów otaczających drogi oddechowe.

Spośród tych procedur wydaje się, że lobektomia ma najlepsze wyniki ogólne dla osób z drobnokomórkowym rakiem płuc, ale ponownie, wybór zależy od cech charakterystycznych unikalnego guza danej osoby.

Ucz się więcej: Rodzaje raka płuca

Przed operacją

Jeśli rozważana jest operacja, należy przeprowadzić bardzo ostrożną ocenę, w tym mediastinoskopię (zabieg polegający na wykryciu raka w okolicy między płucami), aby upewnić się, że rak nie rozprzestrzenił się na węzły chłonne w tym regionie (N2 węzły chłonne). Skany PET / CT są obecnie alternatywą dla mediastinoskopii dla niektórych osób i są znacznie mniej inwazyjne.

Wykonane zostaną również testy funkcji płucnych, aby upewnić się, że dana osoba będzie tolerować operację i mieć odpowiednią funkcję płuc po operacji.

Ponieważ przeżycie po operacji drobnokomórkowego raka płuca wydaje się lepsze w ośrodkach onkologicznych, które wykonują większe objętości tych zabiegów, ważne jest, aby zbadać raka przed operacją i rozważyć uzyskanie drugiej opinii w większym ośrodku onkologicznym. W niektórych przypadkach ludzie mogą uzyskać zdalną drugą opinię bez konieczności podróżowania do tych ośrodków, aby sprawdzić, czy warto podróżować w celu przeprowadzenia operacji.

Po operacji

Jeśli zabieg zostanie wykonany, ważne jest, aby chemioterapia i najczęściej radioterapia były stosowane po operacji, ponieważ poprawia to przeżycie.

Profilaktyczne napromienianie czaszki (PCI), rodzaj promieniowania zaprojektowanego, aby zapobiegać rozprzestrzenianiu się raka do mózgu, można również stosować w celu zmniejszenia ryzyka rozprzestrzeniania się raka w mózgu po operacji. Ryzyko przerzutów do mózgu pojawiających się trzy lata po zabiegu wzrasta wraz z etapem nowotworu, a jedno badanie wykazało, że ryzyko to wynosi 9,7 procent dla stadium 1, 18,5 procent dla stadium 2 i 35,4 procent dla stadium 3 choroby.

Rehabilitacja pulmonologiczna po operacji raka płuca jest stosunkowo nową dziedziną, ale była korzystna dla wielu osób, u których występują problemy z oddychaniem po operacji.

Skuteczność i rokowanie

Badania sugerują, że u osób z wczesnym stadium (ograniczone stadium) drobnokomórkowym rakiem płuca (T1 lub T2) chirurgia poprawia przeżywalność. W dużym przeglądzie stwierdzono, że przeżycie u osób z lokalną i regionalną chorobą zostało poprawione dzięki operacji.

W przypadku osób z umiejscowioną chorobą, u których wykonano lobektomię, mediana wskaźnika przeżycia wyniosła 65 miesięcy, a ogólny wskaźnik 5-letniego przeżycia wynosił ponad 52 procent. Te liczby mogą brzmieć przerażająco, dopóki nie porównasz ich z odsetkiem przeżycia osób, które nie mają operacji, która obejmowała medianę przeżywalności 25 miesięcy i ogólny wskaźnik przeżycia 5 lat 31,8 procent. Jednak w innych badaniach nie stwierdzono wzrostu przeżycia lub niższego przeżycia po operacji w porównaniu z radioterapią.

Godne uwagi jest to, że leczenie przerzutów do mózgu spowodowanych rakiem płuca się zmienia, a w niektórych przypadkach osoby, które mają tylko kilka przerzutów ("oligometastazy") mogą być leczone z wykorzystaniem metody stereotaktycznej radioterapii ciała (SBRT) lub terapii wiązką protonów.

Słowo od DipHealth

W przeszłości operację rzadko uznawano za opcję leczenia drobnokomórkowego raka płuc. Wydaje się, że zmienia się, ponieważ nowsze badania wykazały przewagę w zakresie przeżycia dla niektórych osób z tą chorobą. W szczególności osoby z ograniczonym stadium raka płuca mają znacząco lepsze 5-letnie przeżycie w porównaniu z samą chemioterapią i radioterapią. Z różnych dostępnych procedur, lobektomia miała najlepsze ogólne wyniki.

Ważne jest, aby pamiętać, że każdy jest inny. Niektóre wczesne stadium (ograniczone stadium) drobnokomórkowe raki płuca mogą być trudne lub niemożliwe do leczenia chirurgicznego z powodu lokalizacji guza. Obecność innych schorzeń może również prowadzić do ryzyka, że ​​zabieg chirurgiczny przeważa nad potencjalnymi korzyściami.

Jeśli żyjesz z rakiem płuc, ważne jest, aby być swoim własnym adwokatem pod twoją opieką. Możliwości leczenia drobnokomórkowego raka płuca ulegają poprawie, a nowe terapie są oceniane w badaniach klinicznych. Niektóre z tych terapii, takie jak te, w których stosuje się nowsze leki immunoterapeutyczne, dają nadzieję na znacznie lepsze wyniki w przyszłości. Podczas gdy wielu ludzi obawia się prób klinicznych, ważne jest, aby pamiętać, że każde dostępne leczenie było kiedyś częścią badania klinicznego.