Znaczenie wyników PCOS Lab

Co najmniej 10 procent kobiet w wieku rozrodczym ma zespół policystycznych jajników (PCOS), zaburzenie endokrynologiczne, które ma zarówno skutki reprodukcyjne, jak i metaboliczne. Kobiety z PCOS mają zazwyczaj wyższy poziom insuliny iw związku z tym są narażone na zwiększone ryzyko chorób metabolicznych, takich jak dyslipidemia (wysokie poziomy trójglicerydów i niskie stężenie HDL), cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny. Ponad połowa kobiet z PCOS ma nadwagę lub otyłość, a wiele osób zgłasza zmagania z odchudzaniem pomimo zdrowej diety i trybu ćwiczeń.

Mimo to, pomimo trudności z utratą wagi, pacjentom z PCOS często mówi się, aby schudnąć, a ich PCOS będzie lepszy. Podczas gdy utrata masy ciała może poprawić regularność miesiączki i zmniejszyć ryzyko wystąpienia zaburzeń metabolicznych, nie oznacza to, że PCOS zniknie. Czasami skupienie się na utracie wagi bierze pod uwagę znaczenie zdrowia. Oznacza to, że kobiety z PCOS mogą wprowadzać trwałe zmiany w swojej diecie i stylu życia, aby zoptymalizować swoje zdrowie i poprawić swoje wartości laboratoryjne. Może się to zdarzyć z utratą wagi lub bez niej.

Poniżej znajduje się lista częstych badań krwi wykonywanych często w celu monitorowania PCOS. Inne wyniki i kryteria laboratoryjne mogą być wykorzystane do zdiagnozowania kobiety z PCOS. Aby zapobiec pogorszeniu stanu PCOS i zmniejszyć ryzyko przewlekłych schorzeń, kobiety z PCOS powinny dążyć do utrzymania tych badań we krwi w normalnych granicach. Aby zachować kontrolę nad swoim zdrowiem, monitoruj wyniki krwi i porównuj zmiany z każdym nowym testem.

Insulina

Podczas gdy insulina nie jest częścią kryteriów diagnostycznych dla PCOS, czasami sprawdza się ją pod kątem monitorowania PCOS i sprawdzania, jak odporna jest na insulinę.Idealne poziomy insuliny na czczo powinny wynosić poniżej 10 mg / dl. Wysoki poziom insuliny jest czynnikiem ryzyka dla cukrzycy typu 2. Test insulinowy na czczo jest bardzo czuły i najdokładniejszy, gdy przeprowadza się go w kontrolowanym badaniu. Poza badaniem, test insuliny na czczo jest najbardziej wiarygodny, gdy przeprowadza się go razem z doustnym testem tolerancji glukozy, który jest dokładniejszy i bardziej szczegółowy.

C-reaktywne białko

W porównaniu do kobiet bez PCOS, kobiety z tym schorzeniem wykazują wyższe poziomy markera zapalnego c-reaktywnego białka (CRP). CRP mierzy stan zapalny w ciele. Podwyższone stężenie CRP wiąże się ze zwiększonym ryzykiem choroby wieńcowej (CAD) u niektórych osób. Wysoka czułość CRP (hs-CRP) jest dokładniej stosowana. Poziomy hs-CRP poniżej jednego są uważane za niskie, poziomy od jednego do trzech uważa się za umiarkowanie podwyższone, a poziomy wyższe niż trzy uważa się za wysokie.

Trójglicerydy

Trójglicerydy (TG) to forma tłuszczu gromadząca krew. Idealne poziomy TG na czczo powinny wynosić poniżej 150 mg / dL. Wysoki poziom wskazuje na zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. TG może wzrosnąć ze względu na dietę bogatą w węglowodany, nieaktywność, otyłość i wysoki poziom insuliny (często w PCOS). Oprócz zdrowej diety i stylu życia, TG można zmniejszyć dzięki suplementacji oleju rybnego.

HDL

HDL, czyli "dobry" cholesterol, usuwa nadmiar cholesterolu we krwi i może pomóc w ochronie przed chorobami serca Badania wykazały, że niski poziom HDL jest czynnikiem ryzyka rozwoju choroby sercowo-naczyniowej Normalny poziom cholesterolu HDL wynosi od 40 do 60 mg / dL Niski poziom HDL występuje często u kobiet z PCOS, a niski poziom tego cholesterolu może wynikać z braku aktywności, genetyki, stresu, palenia tytoniu, wysokich triglicerydów i złej diety.

Hemoglobina a1c

Test hemoglobiny A1c, określany również powszechnie jako A1c, jest miarą kontroli stężenia cukru we krwi w ciągu ostatnich dwóch do trzech miesięcy. Test ten służy do diagnozowania stanu przedcukrzycowego lub cukrzycy i sprawdzania, czy zmiany w Twoim stylu życia, diecie oraz lekach lub suplementach diety zmniejszają ryzyko zachorowania na cukrzycę. Poziom HA1c wynoszący 7 procent lub więcej jest wskaźnikiem cukrzycy. Aby być zaklasyfikowanym jako mającym przedcukrzycę, poziom HA1c wynosi zazwyczaj między 5,7 procent a 7 procent.

Enzymy wątrobowe

Testy czynnościowe wątroby lub "LFT" to enzymy wątrobowe aminotransferazy alaninowej (ALT) i aminotransferazy asparaginianowej (AST), które stają się podwyższone, gdy wątroba jest uszkodzona. Mogą one służyć do diagnozowania i monitorowania niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby (NAFLD). NAFLD występuje u 15% do 55% kobiet z PCOS, w zależności od zastosowanych kryteriów diagnostycznych. NAFLD występuje w wyniku nadmiaru trójglicerydów (tłuszczu) przechowywanych w wątrobie, co powoduje uszkodzenia i stany zapalne. Dobrą wiadomością jest to, że stłuszczenie wątroby można odwrócić za pomocą modyfikacji stylu życia. Zmiany w diecie, aktywności i konkretnych suplementach diety mogą poprawić stłuszczenie wątroby.

AMH

Hormon anty Mullerian (AMH) to specjalne białko uwalniane przez komórki, które co miesiąc są odpowiedzialne za wzrost pisklęcia jaja. Poziomy AMH korelują z liczbą pęcherzyków antralnych znalezionych na jajniku każdego miesiąca; im wyższa liczba pęcherzyków antralnych, tym wyższe poziomy AMH. Ponieważ kobiety z PCOS zazwyczaj mają dużą liczbę pęcherzyków antralnych, często obserwuje się wysokie poziomy AMH. AMH jest również stosowany jako wskaźnik rezerwy jajnikowej u starszych kobiet.

Normalny poziom AMH wynosi od 0,7 ng / ml do 3,5 ng / ml. Poziomy poniżej 0,3 ng / ml są uważane za niskie i wskazują, że mniejsza liczba jaj znajduje się w jajniku i zmniejsza płodność. Poziomy powyżej 5,0 sng / ml są wysokie i mogą wskazywać PCOS.

Witamina D

Odwrotna zależność występuje u kobiet z PCOS, które mają niski poziom witaminy D i zwiększone ryzyko problemów ze zdrowiem metabolicznym. Ocena lub status witaminy D jest ważny dla dobrego zdrowia i dobrego samopoczucia. Towarzystwo Endokrynne zaleca poziomy wynoszące co najmniej 30 ng / ml, chociaż niektóre inne organizacje, takie jak Rada Witaminy D, sugerują, że poziomy witaminy D powinny wynosić około 40 ng / ml.

Witamina b12

Jeśli przyjmujesz metforminę, powinieneś mierzyć poziom witaminy B12 co roku, ponieważ metformina może wpływać na wchłanianie tej ważnej witaminy. Optymalne zakresy witaminy B12 powinny wynosić 450 pg / ml lub więcej. Inne badania krwi, które mogą wykrywać status witaminy B12, obejmują homocysteinę i kwas metylomalonowy. W przypadku przyjmowania metforminy zalecana jest suplementacja witaminą B12.