Pozatestynowe powikłania choroby Leśniowskiego-Crohna

Niektóre powikłania choroby Leśniowskiego-Crohna nie są bezpośrednio związane ze stanem zapalnym w jelicie cienkim lub grubym i są nazywane "ogólnoustrojowymi" lub "pozajelitowymi" efektami ubocznymi. Powikłania te mogą obejmować zapalenie stawów, utratę masy kostnej, opóźniony wzrost u dzieci, choroby oczu, kamicę żółciową, wysypki lub zmiany skórne i owrzodzenie jamy ustnej.

Nie wiadomo, dlaczego powikłania choroby Leśniowskiego-Crohna mogą wystąpić poza układem pokarmowym, ale w niektórych przypadkach śledzą przebieg choroby: pogarszają się w czasie zaostrzenia i poprawiają się w czasie remisji.

Artretyzm

Ból, obrzęk i sztywność w stawach osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna mogą być spowodowane przez obwodowe zapalenie stawów. Objawy mogą utrzymywać się przez kilka dni lub tygodni i mogą migrować z jednego połączenia do drugiego. Obwodowe zapalenie stawów może się poprawić, gdy leżąca u podstaw choroba Leśniowskiego-Crohna jest skutecznie leczona i nie powoduje trwałego uszkodzenia stawów. Objawy leczy się wilgotnym ciepłem i odpoczynkiem. Ludzie z chorobą Leśniowskiego-Crohna mogą także rozwinąć inne formy zapalenia stawów, albo jako komplikacja albo jako niekorzystny efekt leczenia.

Utrata kości

Ludzie żyjący z chorobą Leśniowskiego-Crohna są narażeni na utratę kości i osteoporozę z kilku powodów. Wapń jest ważny dla zdrowia kości, a witamina D jest niezbędna do wchłaniania wapnia przez organizm. Jednak u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna może występować niedobór witaminy D, zwłaszcza jeśli jelita cienkie mają rozległą chorobę lub zostały częściowo usunięte chirurgicznie.

Ponadto białka o nazwie cytokiny stwierdzono na wyższych poziomach u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna, zwłaszcza gdy choroba jest aktywna. Cytokiny mogą zakłócać usuwanie starej kości i tworzenie nowej kości. Inne czynniki ryzyka utraty kości obejmują niski wskaźnik masy ciała (BMI), płeć żeńską, palenie tytoniu, zażywanie alkoholu i podeszły wiek.

Ogólne zalecenia dotyczące zapobiegania utracie masy kostnej obejmują wysiłek fizyczny, ograniczenie stosowania alkoholu, rzucenie palenia i uzupełnianie o 1500 mg wapnia i 400 jm witaminy D dziennie. Dla osób z nieswoistymi zapaleniami jelit (IBD) pomocne jest również ograniczenie stosowania kortykosteroidów i przyjmowanie bisfosfonianów.

Opóźniony wzrost u dzieci

Choroba Leśniowskiego-Crohna naraża dzieci na ryzyko opóźnionego wzrostu. Kilka czynników wpływa na wzrost u dzieci z chorobą Leśniowskiego-Crohna, w tym brak apetytu, nieodpowiednia dieta, słaba absorpcja składników odżywczych w jelicie cienkim i stosowanie steroidów w leczeniu. Czynniki te mogą mieć negatywny wpływ na wzrost dziecka i powodować jego niski wzrost.

Choroba oczu

Choroby oczu, które mogą wpływać na ludzi z chorobą Leśniowskiego-Crohna obejmują zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie nadtwardówki, keratopatię i suche oczy. Niektóre schorzenia oczu wymagają leczenia, a większość z nich poprawi się, gdy podstawowa choroba Crohna zostanie skutecznie opanowana.

• Suche oczy spowodowane są brakiem łez w oczach. Ten brak wilgoci może prowadzić do podrażnienia oczu i ewentualnej ślepoty. Suche oczy są leczone sztucznymi łzami i suplementami witaminy A. Jeśli suchość powoduje infekcję, może być konieczne leczenie antybiotykami.
• Zapalenie nadtwardówki to stan zapalny białego oka, który powoduje objawy bólu i zaczerwienienia. Zapalenie nadtwardówki jest leczone zwężeniem naczyń krwionośnych lub kortykosteroidem.
• Keratopatia to nieprawidłowość w rogówce, która nie powoduje bólu lub utraty wzroku i dlatego zwykle nie jest leczona.
• Zapalenie błony naczyniowej oka to stan zapalny środkowej warstwy oka, który powoduje objawy wrażliwości na światło, ból, zaczerwienienie, niewyraźne widzenie i ból głowy. Pozostawione bez leczenia zapalenie tęczówki może prowadzić do ślepoty, jaskry lub odłączonej siatkówki. Leczenie odbywa się za pomocą kortykosteroidów.

Kamienie żółciowe

Żółć, która twardnieje w woreczku żółciowym, może powodować kamienie żółciowe. Kamienie żółciowe mogą blokować wyjście żółci z pęcherzyka żółciowego, co powoduje silny ból. Ludzie cierpiący na chorobę Leśniowskiego-Crohna w końcowym odcinku jelita krętego są narażeni na zwiększone ryzyko rozwoju kamicy żółciowej; aż 13% do 34% doświadcza tej komplikacji. Zapalenie w jelicie krętym zapobiega wchłanianiu żółci. Żółć rozpuszcza cholesterol z pożywienia, a jeśli ten cholesterol nie ulega rozkładowi, może spowodować powstanie kamieni żółciowych. Kamienie żółciowe są zwykle leczone przez chirurgiczne usunięcie pęcherzyka żółciowego. Leczenie lekami jest rzadziej stosowane, ponieważ kamienie żółciowe mogą się nawracać.

Usta Wrzody

Małe, płytkie wrzody, które występują w jamie ustnej, nazywane są aftowym zapaleniem jamy ustnej. Do utrzymania czystości jamy ustnej można stosować płyny do płukania na receptę, ale zazwyczaj nie jest wymagane żadne inne leczenie. Łagodne przypadki mogą leczyć się same, ale miejscowe środki przeciwzapalne i środki znieczulające mogą złagodzić uczucie dyskomfortu i promować gojenie.

Choroby skóry

Ludzie z chorobą Leśniowskiego-Crohna w jelicie grubym mogą rozwinąć znaczniki skóry. Skóra wokół hemoroidów w okolicy odbytu staje się pogrubiona i tworzy płaty. Należy zachować ostrożność, aby utrzymać czystość obszaru odbytu, ponieważ znaczniki skóry mogą zatrzymywać stolec i prowadzić do podrażnienia skóry. Obecność znaczników skóry może być pomocna w diagnozowaniu choroby Leśniowskiego-Crohna, ponieważ są one częstsze u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna niż z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego.

Inne schorzenia skóry związane z chorobą Leśniowskiego-Crohna to rumień guzowaty i piodermia zgorzelinowa. Rumień guzowaty to bolesne czerwone guzki, które rozwijają się na ramionach lub podudziach, a ropne zapalenie zgorzelinowe jest pęcherzykiem na nogach lub rękach, które zazwyczaj tworzą się w miejscu niewielkiego urazu, takiego jak cięcie. Oba te schorzenia są mniej powszechne w chorobie Leśniowskiego-Crohna niż w wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego. Rumień guzowaty może dotyczyć 1% do 2% pacjentów z chorobą Crohna okrężnicy, a ropne zapalenie zgorzelinowe może wpływać na 1% osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna.