Pozwalanie dzieciom wygrać lub grać, aby wygrać?

Mam dziecko w mojej dalszej rodzinie, która jest bardzo konkurencyjna. I nie zawsze jest to dobry sport. Często się budzi, gdy wygrywa, i stara się obwinić wszystkich innych, gdy przegrywa, lub zmienia zasady w ostatniej chwili, aby nie mógł przegrać. Podczas gdy konkurencja jest dobra, podobnie jest z równymi szansami. Wywołuje to odwieczne pytanie do ojców (przynajmniej dla mnie) - czy pozwalamy dziecku wygrywać w zawodach, czy też gramy, aby wygrać, mając nadzieję, że staną się bardziej konkurencyjne, obserwując, jak wygrywamy?

Trzy szkoły myśli

Wydaje się, że eksperci od rodziców dzielą się na trzy różne podejścia do kwestii, czy powinniśmy sztucznie pozwolić dziecku wygrać.

• Tak - pozwól dziecku wygrać, aby zyskał pewność siebie
• Nie - utrzymuj poziom gry na poziomie, ponieważ pozwalanie wygranej wygrywa, gdy rywalizuje z innymi
• Czasami - zachowaj równowagę pomiędzy wygraną sporadyczną a lekcjami, które mogą wynikać z przegranej.

Obóz "Tak" uważa, że ​​na świecie jest wystarczająco dużo presji na poczucie własnej wartości dziecka, że ​​rodzice nie powinni stwarzać więcej uczuć nieadekwatności. "Im więcej dzieci wygra", teoretyzują, "tym lepiej będą się czuć o sobie. To wzmocni ich przed łobuzami i innymi w życiu, ponieważ będą mieli silne poczucie własnej wartości."

Nie zaliczam się do grupy "Tak", ponieważ myślę, że stwarza ona fałszywe poczucie bezpieczeństwa i rodzi poczucie późniejszego prawa, kiedy mogą odkryć, jak niewykwalifikowani są w niektórych sprawach. Jeśli zawsze wygrywają gry, gdy grają z rodzicem, nie czują się zmotywowani do cięższej pracy i wyostrzenia swoich umiejętności do następnej gry lub zawodów.

Wydaje się, że obóz "Nie" wierzy, że zawsze musimy być prawdziwi wobec naszych dzieci i przygotowywać ich do surowej rzeczywistości życia "psa jedzącego psa". Jeśli je rozpropagujemy, konkludują, a następnie będą nieprzygotowani do życia i mogą być bardzo rozczarowani, gdy przegrają lub przegrywają w uczciwej, bezpośredniej rywalizacji. Jeśli są słabe lub niewystarczające, awaria w konkurencji zmotywuje ich do stawania się silniejszym, bardziej wykwalifikowanym i bardziej odpornym. Wcześniejsze

Ale to, co wydaje się ignorować ta grupa, to czynnik zniechęcający. Jeśli dziecko wielokrotnie przegrywa w konkurencji z rodzicem lub starszym rodzeństwem, może po prostu zrezygnować lub przenieść się na coś innego, w którym ma większą szansę na sukces. Dziecko, które przegrywa 10 razy na 10 w konkursie rzutów wolnych, może być zmotywowane na jakiś czas, aby stać się lepszym, ale kiedy staje się ciągiem 20 lub 30 strat, jest bardziej prawdopodobne, że po prostu przestanie próbować.

Mam tendencję do popadania w stronę grupy "Czasów" rodziców, którzy starają się zrównoważyć konkurencyjne doświadczenie, aby dzieci uczyły się przegrywać z wdziękiem, ale od czasu do czasu odczuwały "dreszcz zwycięstwa". Kiedy dziecko ma zarówno doświadczenia, jak i ma nadzieję, że czasami może wyjść na wierzch, będą próbować i pozostać zmotywowani do poprawy.

Utrzymanie bardziej wyrównanego pola gry

Pomysł pozwalający dziecku wygrać - "rzucając grę" - jest całkowicie obcy dla wielu ojców. Uważamy, że nasza praca polega na uczeniu dzieci, jak konfrontować rzeczywistość i stale dążyć do rozwoju. To wymaga od nas utrzymania poziomu gry i "niech wygrywa najlepszy gracz".

Zgadzam się z tym podejściem, ale są wybory, które możemy zrobić, aby utrzymać równe szanse na boisku, a jednocześnie zapewnić szanse na zwycięstwa dla naszych dzieci.

Użyj różnych tees. Na polu golfowym na początku dołka często występują trzy zestawy trójników. Koszulki mistrzowskie są najdalej z tyłu i przeznaczone dla doświadczonych graczy, którzy mają wyższy poziom umiejętności. Tee środkowe, czyli białe koszulki, są przeznaczone dla dobrych golfistów i istnieje inny zestaw koszul (czerwone koszulki) bliżej otworu dla nowszych golfistów lub kobiet, które nie mają siły, aby uderzyć piłkę tak daleko.

Możemy używać tego paradygmatu "różne koszulki" podczas grania w gry z naszymi dziećmi. Możemy dać im krótki start w wyścigu lub pozwolić strzelać do kosza z koszem, który jest mniejszy niż regulacja wysokości 10 '- przynajmniej na chwilę. Jest to dobra strategia na wyrównanie szans pomiędzy nowicjuszami dziecka a umiejętnościami wyższego poziomu rodzica lub starszego rodzeństwa.

Połącz się z rodzicami. Znaleźliśmy bardzo udane podejście do gier bez "pozwalania dziecku na wygraną" - mieć wiele gier w drużynach. Parujemy młodsze dziecko z jednym rodzicem i starszym dzieckiem z drugim rodzicem lub starszym rodzeństwem. Kiedy grają w drużynach, młodsze dziecko ma większą szansę na wygraną. Kluczem jest zrównoważenie poziomu umiejętności drużyn, aby wszyscy mieli mniej więcej równe szanse na wygraną.

Model dobry sport. Podobnie jak mój krewny, jeśli wygrywanie staje się wszystkim, wtedy pojawia się tendencja do bycia obolałym przegranym. Tak więc, jako rodzic, kiedy wygrywasz, bądź łaskawy i uprzejmy. Kiedy przegrasz, bądź łaskawy i gratulacyjny. Niech dzieci wiedzą, że radość sprawia, że ​​inni czują się źle. Jeśli modelujesz dobre zawody w rywalizacji, twoje dzieci poznają wartość wygranej i porażki z klasą i szacunkiem.