Przewodnik po anatomii pamięci

Czym bylibyśmy bez naszych wspomnień? Jeśli nie pamiętasz, gdzie byłeś, lub tych, na których ci zależy, czy nadal byłbyś tym, kim teraz jesteś? Co jeśli zapomnisz, jak zwykle reagujesz na innych, wszystko, czego nauczyłeś się w szkole lub czego nauczyłeś się przez całe życie?

Nasza umiejętność zapamiętywania i uczenia się należy do najbardziej fundamentalnych i znaczących zdolności naszego mózgu. Mózg nie tylko pozwala nam doświadczyć wszystkiego, co nas otacza, ale pozwala nam ponownie przeżyć naszą przeszłość. Co więcej, robi to na kilka sposobów, używając różnych typów pamięci.

Jaka była najlepsza rzecz, jaka ci się dziś przydarzyła? Jest to przykład pamięci autobiograficznej lub epizodycznej, gdy pamiętamy coś w kontekście, jak na przykład pamiętanie porannej kawy. Odróżnia się od pamięci ejdetycznej, pamięci faktów odłączonych od doświadczenia, takich jak wiedza, że ​​Paryż jest stolicą Francji.Twoja umiejętność czytania tego jest oparta na innym rodzaju pamięci zwanej pamięcią proceduralną - rodzaj pamięci, która sprawia, że ​​pamiętanie, jak zrobić coś "jak jazda na rowerze".

Pamięć można jeszcze dalej dzielić - na przykład pamięć robocza pozwala na przytrzymanie czegoś przez kilka sekund za jednym razem, a następnie zwolnienie, tak jak numer telefonu, który należy wybrać natychmiast i nigdy więcej. Pamięć krótkotrwała trwa dłużej, może około godziny, a pamięć długotrwała może trwać całe życie.

Podziały tych wspomnień często zatarcia w rzeczywistości, ale zapewniają ramy dla zrozumienia, jak mózg pamięta.

Formacja hipokampu i system limbiczny

Słynny wypadek chirurgiczny z lat 50. ubiegłego wieku pobudził dużą wiedzę na temat tworzenia pamięci. H.M. był młodym mężczyzną, u którego napady padały z jego przyśrodkowych płatów skroniowych, które doprowadziły lekarzy do usunięcia ich obu. Rezultatem było coś podobnego do filmu "Memento", w którym bohater może przypomnieć sobie tylko kilka minut na raz. Wspomnienia H.M. przed operacją pozostały nienaruszone aż do śmierci, mimo że lekarze, z którymi pracował po wypadku, koniecznie pojawili się setki razy.

Przyśrodkowe płaty skroniowe zawierają hipokamp, ​​strukturę mózgu o skomplikowanej krzywej w kształcie litery S, która inspirowała patologów wyobrażających sobie nazwać ją po grecku jako "konik morski". W zakrzywieniu hipokampu są różne neurony złożone na siebie nawzajem, pracujące razem, aby cementować fundamenty nowych wspomnień.

Podczas gdy rola hipokampa w pamięci jest dobrze znana, jest to tylko część sieci, która rozciąga się na praktycznie cały mózg. Zarówno bardzo długie, jak i bardzo krótkotrwałe wspomnienia mogą istnieć całkiem dobrze bez hipokampa i pobliskich struktur, o czym świadczą niektóre z zachowanych zdolności H.M. Jednak bez hipokampa i powiązanych struktur większość nowych wspomnień nie może przetrwać.

Hipokamp nie działa sam, ale jako część sieci neuronowej, dobrze zbadanej przez studentów medycyny, zwanej obwodem Papieża. Dotyczy to hipokampa, ciał ssących (dwóch małych struktur w pobliżu pnia mózgu), części wzgórza i kory obręczy. Inne części mózgu, takie jak podstawa przodomózgowia, odgrywają rolę w pamięci. Podstawowy przodomózgowie wysyła acetylocholinę do kory mózgowej. Te projekcje są uszkodzone w chorobie Alzheimera - leki takie jak Aricept działają poprzez zwiększenie poziomu acetylocholiny.

Kora mózgowa

Podczas gdy hipokamp i układ limbiczny mają krytyczne znaczenie w tworzeniu pamięci, wspomnienia te są ostatecznie przechowywane w korze mózgowej. Ponadto reszta mózgu jest zaangażowana w strategie uczenia się i przywoływania, a także uwagi, z których wszystkie są kluczowe dla skutecznego uczenia się i zapamiętywania.

Pamięć robocza to forma pamięci przechowująca informacje na tyle długo, aby móc z niej korzystać lub przechowywać ją na później. Wykazano, że zależy to od zespołu obwodów obejmujących płaty czołowe i ciemieniowe. Uszkodzenie tych regionów może prowadzić do trudności w utrzymywaniu czegoś na głowie wystarczająco długo, aby rozpocząć początkowy etap zapamiętywania, znany jako kodowanie. Kodowanie polega na pracy z hipokampem, aby zorganizować i wybrać, które informacje powinny być przechowywane trwalej.

Oprócz kodowania, kora może być zaangażowana w wyciąganie pamięci z pamięci w procesie zwanym odzyskiwaniem. Możliwe jest, że ktoś ma problemy z odczytywaniem pamięci, nawet jeśli kodowanie zostało wykonane prawidłowo. Na przykład, większość z nas doświadczyła zmagań, by pamiętać o czymś tylko po to, aby wskoczył do naszych umysłów później. Czasami można odzyskać błędne informacje, np. W konfabulacji, gdzie wydaje się, że ktoś kłamie na temat swojej przeszłości, choć szczerze wierzą w fałszywą pamięć.

Zaburzenia pamięci

Różne zaburzenia pamięci wpływają na różne obszary mózgu. Choroba Alzheimera, na przykład, klasycznie uszkadza hipokamp, ​​powodując trudności w tworzeniu nowych wspomnień, ale bez początkowego problemu ze wspomnieniami, które zostały już zapisane. Uszkodzenie przedniego urazu mózgu może powodować trudności z pamięcią operacyjną, co oznacza, że ​​trudno jest przechowywać informacje na tyle długo, aby można było je zakodować. Jednak raz zapamiętane informacje są bardziej prawdopodobne, ale mogą również występować pewne trudności z odzyskiwaniem danych.