Infekcje związane z chłoniakiem

Wiele drobnoustrojów - w tym bakterie, wirusy (takie jak wirus Epsteina-Barr) i pasożyty - jest związanych z chłoniakiem. W rzeczywistości, około 18 procent zachorowań na raka na całym świecie może być związanych z zarazkami, według jednego szacunku. Jednak ekspozycja na sam materiał bakteryjny nie jest wystarczająca, aby spowodować chorobę nowotworową w większości przypadków. Istnieją inne ważne czynniki indywidualne, w tym geny i indywidualne różnice w odpowiedzi immunologicznej organizmu na te infekcje.

EBV i chłoniak

Wirus Epsteina-Barra (EBV), wirus powodujący zakaźną mononukleozę, zaraża wiele osób na całym świecie. W rzeczywistości, ponad 90 procent całej ludzkiej populacji ostatecznie zostaje zainfekowane EBV, a wirus utrzymuje się przez całe życie, chociaż jego obecność może być dla wielu nieistotna. Większość zakażeń EBV u dzieci przebiega bezobjawowo lub powoduje niespecyficzne objawy, natomiast infekcje, które pojawiają się jako pierwsze w okresie dojrzewania, mogą doprowadzić do mononukleozy zakaźnej u 50% pacjentów.

To, co odróżnia EBV od punktu widzenia chłoniaka, to to, że ma unikalny zestaw genów, który powoduje aktywację wzrostu komórek, które zakaża. EBV głównie infekuje komórki B (rodzaj białych krwinek). Podczas gdy w większości przypadków infekcja powoduje niewielkie uszkodzenia, czasami geny aktywujące wzrost w komórkach B mogą być związane z nowotworami u niektórych osób. Dlatego EBV jest uważany za czynnik ryzyka dla niektórych rodzajów chłoniaka.

Chłoniak po przeszczepie i chłoniak związany z AIDS

EBV jest silnie związany z rozwojem chłoniaka po przeszczepach narządów. Po każdym przeszczepie narządu osoby otrzymujące przeszczep muszą otrzymać leki, które zapobiegają reakcji immunologicznej na obcy materiał. Dzięki temu przeszczepiony narząd może uniknąć odrzucenia immunologicznego przez biorcę, ale leki te, niestety, mogą osłabić układ odpornościowy i sprawić, że organizm będzie podatny na różne infekcje wirusowe, w tym na EBV. Również podczas AIDS dochodzi do utraty kontroli immunologicznej nad infekcjami wirusowymi w organizmie. W pewnych okolicznościach wirusy takie jak EBV mogą powodować nieprawidłowy wzrost zainfekowanych komórek B i pomóc w przekształceniu ich w chłoniaki.

Chłoniak Burkitta i malaria

Chłoniak Burkitta lub BL jest najczęstszym chłoniakiem nieziarniczym u dzieci i młodzieży na całym świecie. W wielu częściach Afryki EBV jest silnie związany z chłoniakiem Burkitta. W szczególności posiadanie wcześnie Infekcja EBV jest powiązana z rozwojem BL. EBV powoduje specyficzne zmiany genetyczne, które pomagają przekształcić komórki B w raka. Powtarzające się zakażenie malarią pomaga również EBV w wywoływaniu chłoniaków.

Choroba została nazwana po dra Denisa Burkitta, irlandzkiego misjonarza i chirurga, który pracował w Afryce. Burkitt i współpracownicy odkryli BL w 1957 roku, gdzie przypadki były skupione w regionach, gdzie malaria była endemiczna - tak zwany pas chłoniaka. Jednak malaria jest pasożytem, ​​który infekuje czerwone krwinki, a nie białymi krwinkami chłoniaka, a więc dokładny mechanizm był tajemnicą przez 50 lat.

Jednak latem 2015 roku pewne światło padło na ten temat, choć w badaniach na zwierzętach. Pracując z myszami naukowcy z Uniwersytetu Rockefellera pod kierownictwem Michela Nussenzweiga odkryli, że ten sam enzym, który pomaga w wytwarzaniu przeciwciał przeciw malarii, powoduje również uszkodzenie DNA, które może prowadzić do chłoniaka Burkitta. Badania zostały opublikowane w sierpniu 2015 r. W czasopiśmie "Cell".

Chłoniak Hodgkina

Chłoniak Hodgkina, inaczej HL, jest innym typem chłoniaka, który jest powiązany z EBV. W krajach zachodnich prawie 40 procent osób z HL jest również zarażonych EBV.Wskaźnik infekcji może być jeszcze wyższy w wielu innych częściach świata. Dokładny mechanizm, dzięki któremu EBV może powodować chłoniaka Hodgkina, nie jest dobrze poznany, ale staje się bardzo oczywiste, że EBV ma ważną rolę do odegrania w rozwoju tego chłoniaka. Chociaż może to być związane z różnymi typami choroby Hodgkina, najczęstsze są mieszane komórki, klasyczny chłoniak Hodgkina. Wykazano, że HL w starszych grupach wiekowych iu dzieci, zwłaszcza u chłopców w wieku poniżej 10 lat, jest bardziej prawdopodobne, że jest związany z EBV niż HL u młodych dorosłych.

EBV-dodatnie rozlany chłoniak dużych komórek B osób w podeszłym wieku

Chociaż rozlany chłoniak z dużych limfocytów B (DLBCL) został rozpoznany przez pewien czas, EBBC-pozytywny DLBCL osób starszych został po raz pierwszy opisany w 2003 r. I jest tymczasowo wymieniony w systemie klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia w 2008 r. - który definiuje go jako "EBV". -pozytywna monoklonalna duża proliferacja limfocytów B, która występuje u pacjentów w wieku> 50 lat iu których nie ma znanego niedoboru odporności lub historii chłoniaka. "Ta złośliwość jest bardziej powszechna w Azji, ale występuje również w Ameryce Północnej i Europie z niską częstotliwością.