Przegląd antagonistów GnRH i IVF

Antagoniści GnRH to leki iniekcyjne, które są stosowane podczas leczenia IVF. Zapobiegają przedwczesnej owulacji, więc lekarz będzie mógł pobrać jaja z jajników, zanim zostaną wypuszczone i "utracone".

Nie należy mylić agonistów GnRH, takich jak Lupron, z antagonistami GnRH.Agoniści GnRH powodują wzrost hormonów płciowych, a następnie, po kilku dniach, wyłączają te hormony. Przy stosowaniu podczas leczenia IVF należy rozpocząć co najmniej kilka tygodni przed rozpoczęciem cyklu leczenia IVF.

Antagoniści GnRH nie wytwarzają początkowego wzrostu hormonów. Są one uruchamiane po rozpoczęciu cyklu IVF i można je przyjmować raz lub codziennie przez kilka dni. Ponieważ są one przyjmowane przez krótszy okres, powodują mniej skutków ubocznych, przez krótszy okres czasu.

Ważna uwaga! Nie wszystkie możliwe działania niepożądane i zagrożenia wymieniono poniżej. Jeśli u pacjenta występują ciężkie działania niepożądane, nietypowe objawy lub niepokojące z jakiegokolwiek powodu, należy skontaktować się z lekarzem. Informacje zawarte w tym artykule nie zastępują konsultacji z lekarzem.

Jakie leki są antagonistami GnRH?

Na rynku są dwa podstawowe antagoniści GnRH: octan ganireliksu i octan cetroreliksu.

Nazwy dla octanu ganireliksu obejmują Antagon, Ganirelix i Orgalutran.

Cetrotide jest marką octanu cetroreliksu.

Te leki są przyjmowane przez wstrzyknięcie. Leczenie może obejmować jedno wstrzyknięcie, codzienne wstrzyknięcia przez kilka dni lub pojedyncze wstrzyknięcia w odstępie kilku dni. Wszystko zależy od konkretnego planu leczenia IVF.

Antagoniści GnRH są nieco drożsi od agonistów GnRH, ale dodatkowy koszt może nie mieć dużego wpływu, ponieważ antagoniści są przyjmowani przez krótszy okres czasu. Ponadto, niektóre kobiety uważają, że mniej skutków ubocznych są warte dodatkowych kosztów.

Podczas gdy niektórzy lekarze zajmujący się płodnością preferują agonistów GnRH, ponieważ byli już w pobliżu, badania nie wykazały różnicy w skuteczności powodzenia ciąży pomiędzy agonistami i antagonistami. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli chcesz rozważyć zastosowanie antagonistów GnRH zamiast agonisty GnRH.

Skutki uboczne antagonistów GnRH

Zarówno octan cetroreliksu, jak i octan ganireliksu działają poprzez wyłączanie zdolności przysadki do wytwarzania i uwalniania FSH i LH. To powoduje tymczasową menopauzę, która prowadzi do skutków ubocznych. Ile efektów ubocznych możesz doświadczyć, zależy od tego, jak długo przyjmujesz lek.

Typowe działania niepożądane octanu cetroreliksu (Cetrotide) obejmują:

• Ból i tkliwość brzucha (4,4% w przypadku codziennego stosowania, 2,1% w przypadku podawania pojedynczej dawki)
• Ból głowy (1,3% w przypadku dawki dobowej, 0% w przypadku podania pojedynczej dawki)
• Nudności (1,3% przy dawce dziennej, 1,1% po podaniu pojedynczej dawki)

Często występującymi działaniami niepożądanymi octanu ganireliksu (Antagon, Ganirelix, Orgalutran) są:

• Tkliwość jamy brzusznej przez jajniki (4,8%)
• Ból głowy (3%)
• Krwawienie z pochwy (1,8%)
• Ból w miejscu wstrzyknięcia lub siniak (1,1%)
• Nudności (1,1%)
• Ból brzucha (1%)

Zagrożenia antagonistów GnRH

Śmierć płodu: Podczas badań klinicznych, 3,7% ciąż poczętych w trakcie przyjmowania octanu ganireliksu kończyło się śmiercią płodów lub nadal narodzinami. Nie wiadomo, czy jest to związane z konkretnymi antagonistami GnRH, czy z innymi lekami podawanymi dożylnie, IVF lub z niepłodnością.

Wady wrodzone: Badania wykazały nieco wyższe ryzyko wad wrodzonych w ciąży poczętych podczas stosowania octanu ganireliksu. Nie wiadomo, czy jest to związane z tym konkretnym lekiem, innymi lekami dożylnymi, procedurami IVF, czy z niepłodnością.

Zespół hiperstymulacji jajników (OHSS): Występowało u 2,4% kobiet leczonych octanem ganireliksu. OHSS nie jest tak naprawdę spowodowany przez antagonistów GnRH, ale przez gonadotropiny pobrane w tym samym czasie.

Badania wykazały, że ryzyko rozwoju OHSS jest nieco niższe w przypadku antagonistów GnRN w porównaniu do leczenia agonistami GnRH.

Ciężki OHSS występuje u mniej niż 1% pacjentów. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią wymioty, silny ból brzucha lub miednicy, nagły wzrost masy ciała lub silne wzdęcia.