Zapadnięcie na kolana - leczenie problemów z bliznami

Operacja wymiany stawu kolanowego jest jedną z najczęstszych metod leczenia ciężkiego zapalenia stawów stawu kolanowego. Leczenie nacięcia chirurgicznego jest problemem dla wielu osób poddawanych tej operacji. Powszechnie wiadomo, że infekcja wymiany stawu kolanowego jest poważnym powikłaniem, a wykonanie nacięcia, które dobrze leczy, jest problemem, z którym wielu pacjentów ma obawy. Oto niektóre oznaki problemów z leczeniem, w jaki sposób można im zapobiegać i co może wymagać leczenia.

Prawdopodobieństwo problemów z gojeniem po wymianie stawu kolanowego zależy od różnych badań, ale w większości raportów wynosi od 1 do 10 procent. Oznacza to, że istnieje niewielka szansa na problem z leczeniem, ale nie jest to rzadkie powikłanie, a osoba, która przechodzi operację wymiany stawu kolanowego, musi zrozumieć i rozpoznać.

Szczególnie niepokojące jest to, że prawdopodobieństwo poważnego zakażenia stawu kolanowego u osób bez problemów związanych z gojeniem się nacięcia jest mniejsze niż 1 procent, ale u osób mających problemy z leczeniem szansa na poważną infekcję w pierwszym roku po operacji wynosi ponad 10 lat. procent! Dlatego my, jako chirurdzy, chcemy mieć pewność, że robimy wszystko, co możliwe, aby pomóc Ci wyleczyć się prawidłowo i natychmiast zarządzić każdą ranę, która nie wydaje się być leczeniem.

Uzdrowienie nacięć

Uzdrowienie skóry i tkanek miękkich to kluczowe kroki, aby zapobiec przedostawaniu się bakterii z powierzchni skóry i środowiska zewnętrznego. Dopóki ta bariera nie zostanie wyleczona, istnieje potencjalne ryzyko wejścia bakterii i zakażenia implantu stawu kolanowego - potencjalnie poważne powikłanie. Z tego powodu zapewnienie szybkiego gojenia się nacięć ma kluczowe znaczenie dla sukcesu operacji wymiany stawu kolanowego.

Istnieje kilka etapów gojenia, które występują po wymianie stawu kolanowego (lub nacięciu chirurgicznym):

1. Pierwszy etap to zapalenie; ten etap zaczyna się natychmiast po zamknięciu nacięcia. W pierwszym etapie rana zakrzepuje się przez tak zwaną kaskadę krzepnięcia, a sygnały są przesyłane przez ciało, które przyciąga leczące komórki do miejsca nacięcia. Stan zapalny trwa kilka pierwszych tygodni po operacji.
2. Drugi etap to proliferacja; ten etap rozpoczyna się około tygodnia po operacji i nakłada się na stan zapalny gojenia. Stadium proliferacji jest ważne, aby rozwinąć niezbędne zaopatrzenie naczyń i tkanki gojące wokół nacięcia.
3. Ostatnim etapem uzdrawiania jest dojrzewanie; ten etap rozpoczyna się po 3 tygodniach i może trwać do roku. Podczas dojrzewania rany, gojąca się tkanka staje się silniejsza i bardziej przypomina normalną skórę. Wygojona blizna jest bardzo słaba we wczesnych stadiach i ostatecznie odzyskuje około 80 procent normalnej siły skóry w ciągu 3 miesięcy. Blizna nigdy nie jest tak silna jak normalna skóra.

Przyczyny Niektóre nacięcia nie leczyć

Wiele schorzeń może znacząco wpłynąć na etapy gojenia i siłę ostatecznej blizny. Niektórym z tych warunków można zapobiec lub przynajmniej zminimalizować, podczas gdy inne mogą nie być tak łatwe do modyfikacji. Kilka typowych warunków, które wpływają na gojenie się ran i siłę, to:

• Niedożywienie
• Cukrzyca
• Reumatoidalne zapalenie stawów
• Otyłość
• Palenie

Z tych powodów większość programów wymiany stawów doradza osobom, które mają jakiekolwiek operacje wymiany stawów, aby zoptymalizować te schorzenia przed operacją. Na przykład, zapewnienie prawidłowego odżywiania, kontrolowanie poziomu cukru we krwi (hemoglobiny A1C poniżej 8,0), zarządzanie lekami reumatoidalnymi, utrata masy ciała i zaprzestanie palenia tytoniu są krokami, które ludzie mogą podjąć, aby zmniejszyć ryzyko powikłań gojenia się ran po operacji wymiany stawu kolanowego.

Ponadto niektórzy chirurdzy mogą zalecać, aby nie wykonywać operacji wymiany stawu kolanowego u osób szczególnie narażonych na wysokie ryzyko. Podczas gdy każdy chce uwierzyć, że ich operacja przebiegnie dobrze i bez komplikacji, są osoby, które mogą być lepiej i bezpieczniej zarządzane przy użyciu nieoperacyjnych metod leczenia, szczególnie jeśli są narażone na wysokie ryzyko powikłań po operacji wymiany stawu kolanowego.

Innym czynnikiem, który może powodować problemy z gojeniem się ran, są uprzednie nacięcia chirurgiczne w obrębie stawu kolanowego. Jest to szczególnie problematyczne, gdy wcześniejsze nacięcie jest usytuowane w taki sposób, że nie można go ponownie użyć i trzeba nałożyć nowe nacięcie na staw kolanowy. Każde nacięcie powoduje przerwanie normalnego zaopatrzenia naczyń w tkankę skórną, a wielokrotne nacięcia mogą opuścić obszary skóry bez dostatecznego dopływu krwi. Jeśli tak się stanie, może dojść do martwicy tkanek (obszaru martwej tkanki skóry), pozostawiając obszar, który może wymagać przeszczepów skóry lub tkanek miękkich.

Jak wykryć problem

Znaki, na które należy zwrócić uwagę podczas inspekcji nacięcia podejrzewanego o problem z leczeniem, obejmują:

• Trwałe lub pogarszające drenaż z nacięcia
• Luki lub dziury w nacięciu
• Szare lub ciemne tkanki wokół nacięcia
• Złamane szwy lub zszywki skórne, które wyszły z obszaru blizn

Najczęstsze objawy problemu gojenia się ran to uporczywy lub pogarszający się drenaż po operacji. Jest rzeczą normalną, że rana po operacji ma jakiś drenaż bezpośrednio po operacji, ale drenaż po upływie 72 godzin po zamknięciu rany nie jest uważany za prawidłowy. Podczas gdy niektóre plamy na bandażu po tym czasie mogą nie być powodem do niepokoju, ponad 2 centymetry drenażu na bandażu z gazy nie jest uważane za normalne i powinno być monitorowane przez chirurga.

Twój chirurg będzie musiał określić, czy drenaż pochodzi z okolic nacięcia, czy z głębiej położonego implantu kolanowego. Ponadto, będzie musiał ustalić, czy drenaż wykazuje oznaki infekcji. Jeśli drenaż pochodzi z głębszej części rany lub może być potencjalnie zakaźny, operacja będzie prawdopodobnie konieczna do leczenia.

Co robić, gdy nacięcie nie leczy się

Jeśli masz nie leczącą się ranę, musisz zaangażować swojego chirurga tak szybko, jak to możliwe. Jeśli nacięcie chirurgiczne opróżnia się ponad 72 godziny po zabiegu chirurgicznym, ludzie powinni pozostać w szpitalu na obserwację lub bardzo blisko pacjenta, aby upewnić się, że rana nadal się goi. W sytuacjach, gdy drenaż zmniejsza się i nie ma innych oznak infekcji, rany te mogą powoli się goić. Wymagają jednak ścisłej kontroli, ponieważ zmiana kierunku powinna sygnalizować bardziej agresywną interwencję.

Często terapia fizyczna będzie ograniczona u tych pacjentów, a zginanie kolana powyżej około 45 stopni może odbywać się przez kilka dni. Zagięcie kolana zwiększa nacisk na tkanki wokół blizny, a także może obniżyć natlenienie tych tkanek. Utrzymywanie prostopadłej nogi może pomóc w wysuszeniu nacięcia w niektórych przypadkach. Leki rozrzedzające krew mogą również przyczyniać się do opróżniania rany, dlatego też antykoagulacja będzie przez jakiś czas utrzymywana u kogoś, kto ma uporczywie drenujące nacięcie chirurgiczne.

Jeśli rana opróżnia się ponad tydzień po operacji, należy wykonać zabieg chirurgiczny, aby upewnić się, że nie ma oznak głębszego zakażenia i zapobiec infekcji. Nie ma roli podawania antybiotyków w przypadku braku leczenia chirurgicznego dla tego typu problemów.

Jeśli istnieją dowody na martwicę rany lub powstawanie szczeliny w nacięciu, możliwe jest, że dodatkowa zdrowa tkanka, albo w postaci przeszczepu skóry, albo bardziej stabilnego transferu tkanki miękkiej, może być konieczna, aby zapewnić odpowiednie pokrycie rany. W takich sytuacjach należy również zwrócić się o poradę do chirurga plastycznego, który może współpracować z ortopedą po to, aby doradzić najlepszy sposób uzyskania dobrze przykrytej, leczącej chirurgicznej blizny.

Słowo od DipHealth

Istotną częścią udanej operacji wymiany stawu kolanowego jest dobrze wyleczone nacięcie chirurgiczne. Jeśli nacięcie nie zostanie całkowicie wyleczone, infekcja może dostać się ze skóry do implantu kolanowego, powodując obawy o poważne komplikacje. Jeśli istnieją obawy dotyczące uzdrowienia skóry, niech natychmiast powiadomi o tym swojego chirurga. Agresywne i wczesne leczenie problemów związanych z gojeniem się skóry ma kluczowe znaczenie w zapobieganiu poważniejszym powikłaniom.