Jak stosuje się infuzję chemioterapii w przypadku raka piersi

Zastosowanie tlenoterapii hiperbarycznej we wspomaganiu leczenia - dr Scott Scherr (Grudzień 2024)

Infuzje chemioterapii są powszechnie stosowane podczas leczenia raka piersi. Jako skuteczne narzędzia mają również efekty uboczne.

Co to jest infuzja do chemioterapii?

Nazywana również infuzją dożylną (IV), infuzja do chemioterapii jest metodą stosowaną do wprowadzania płynów, w tym soli fizjologicznej i leków, do krwioobiegu, jako ogólnoustrojowy sposób walki z rakiem. Twoja diagnoza raka piersi, inscenizacja, status hormonów i ogólny stan zdrowia zostaną ocenione w celu określenia odpowiedniej ilości leków i pre-leków, takich jak leki zapobiegające nudnościom i wymiotom. Infuzje można podawać w różnych harmonogramach, takich jak schemat wysokodawkowy, w którym infuzję podaje się co trzy tygodnie lub w małej dawce, gdzie podaje się ją co tydzień.

Czego mogę się spodziewać podczas infuzji chemioterapii?

Ponieważ infuzje do chemioterapii podawać leki bezpośrednio do krwi, każda komórka w twoim ciele jest narażona na leki. Może to dotyczyć komórek nowotworowych, jak również niektórych zdrowych komórek. Po każdym zabiegu liczba krwinek może się zmieniać w zależności od podanych leków, więc będziesz mieć test zwany pełną morfologią krwi (CBC), aby sprawdzić krwinki białe i czerwone, a także inne elementy krwi. Jeśli twoja CBC wskazuje na problemy, możesz potrzebować zastrzyków zwiększających liczbę białych lub czerwonych krwinek lub leczenie może być wstrzymane, dopóki nie wyzdrowieją na własną rękę.

Poproś o kopie raportów CBC i zapisz je dla swoich kart zdrowia, aby móc je później wykorzystać.

Kiedy nadejdzie czas na infuzję chemioterapii, zazwyczaj udajesz się do specjalistycznej kliniki raka lub szpitala. Specjalnie przeszkolone pielęgniarki będą zbierać przepisane leki, sprawdzać dawki i umieszczać je w wygodnym fotelu. Twoje leki do chemioterapii będą dostarczane w kroplówce lub wstrzyknięciu dożylnym, w zależności od rodzaju podawanego leku.

Jeśli masz port pod skórą, pielęgniarka użyje specjalnej igły podłączonej do cewnika, długiej smukłej rurki, aby uzyskać dostęp do portu. Jeśli nie masz portu, pielęgniarka uzyska dostęp do żyły bezpośrednio za pomocą igły, która będzie zabezpieczona taśmą lub bandażami. Wszystkie leki będą podawane przez tę igłę i cewnik.

Po uzyskaniu dostępu do żyły lub portu, leki w worku IV będą mogły ściekać z kontrolowaną szybkością do krwioobiegu. Iniekcje i leki wstępne można również podawać za pośrednictwem worka IV. Jeśli podane są zwykłe leki chemioterapeutyczne, takie jak Adriamycin lub Taxol, pielęgniarka może użyć dużej plastikowej strzykawki podłączonej do cewnika, aby ręcznie wprowadzić lek lub można użyć pompy infuzyjnej.

Ponieważ chemioterapia często powoduje działania niepożądane, zespół medyczny poinformuje cię, czego się spodziewać, a lekarz może przepisać kolejne leki, aby pomóc w radzeniu sobie z objawami. Przyjmowanie tych leków zgodnie z zaleceniami i na czas jest kluczowe; jeśli zdejmiesz je z harmonogramu, będą znacznie mniej skuteczne. Zostaniesz poproszony o powrót do kliniki na kolejną CBC po każdym zabiegu, aby można było monitorować stężenie we krwi. Jeśli potrzebujesz pomocy w rehydratacji, możesz otrzymać dodatkową infuzję płynu solnego.

A jeśli masz problemy z nudnościami, wymiotami lub innymi skutkami ubocznymi, poproś o pomoc. Pielęgniarki często mają wskazówki dotyczące sposobów radzenia sobie z efektami ubocznymi związanymi z lekami.

Jak zarządzać efektami ubocznymi?

Przechowywać rejestr reakcji na infuzję, takich jak wymioty, nudności, biegunka, pokrzywka lub zaczerwienienie skóry w pobliżu miejsca wstrzyknięcia. Pamiętaj o zapisaniu daty, czasu, intensywności i szacowanej objętości każdego wystąpienia. Jeśli nie czujesz się wystarczająco dobrze, aby zapisać te informacje w dzienniku, poproś członka rodziny o pomoc. Pomocne jest również zarejestrowanie utraty lub wzrostu wagi. Zabierz ten dziennik ze sobą na spotkania i podziel się nim ze swoimi lekarzami. Informacje te mogą pomóc pielęgniarkom i lekarzowi w zrozumieniu twoich potrzeb i opracowaniu planu leczenia, który ułatwi ci to.

Dawki leków można dostosować, a inne leki można przepisać, aby złagodzić skutki uboczne.