Co to jest denga (gorączka przełamania)?

Gorączka denga jest rozprzestrzeniającą się infekcją wirusową Aedes aegypti lub Aedes albopictus komary, które mogą być najpierw podejrzane, jeśli ktoś został ukąszony i nagle nabrzmiewa bardzo wysoką gorączką. Czasami określa się go mianem gorączki z powodu ciężkiego bólu mięśni, kości i stawów, które może powodować. Denga dotyka głównie ludzi żyjących w tropikach i subtropikalnych częściach świata i zwykle rozprzestrzenia się na obszarach miejskich.

Historia i rozpowszechnienie

Choroba ta pochodzi od małp i została przekazana ludziom w Afryce lub Azji Południowo-Wschodniej w okresie od 100 do 800 lat temu, zgodnie z Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Po raz pierwszy rozpoznano go w latach 50. XX w., Kiedy epidemie gorączki denga wystąpiły na Filipinach i w Tajlandii.

Obecnie denga występuje endemicznie w 100 krajach w Azji, Pacyfiku, obu Amerykach, Afryce i na Karaibach, w tym w Portoryko, na Wyspach Dziewiczych Stanów Zjednoczonych, w Samoa Amerykańskim i na Guam (wszystkie terytoria USA).

Denga jest rzadkością w kontynentalnej części Stanów Zjednoczonych, ale doszło do kilku epidemii, w tym jednego w Key West na Florydzie w 2009 roku. Granica USA-Meksyk jest również przedmiotem zainteresowania urzędników zdrowia publicznego, którzy chcą zapobiec infekcji dengi. Amerykanie, którzy leczą dengę, zazwyczaj chorują na tę chorobę podczas podróży do krajów, w których jest ona powszechna.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zauważa, że ​​liczba przypadków dengi na całym świecie ogromnie wzrosła w ciągu ostatnich kilku dekad. Szacuje się, że każdego roku występuje od 50 do 100 milionów przypadków gorączki denga, a około połowa populacji na świecie jest zagrożona.

Objawy i powikłania

Aż połowa wszystkich osób zarażonych jednym z czterech serotypów wirusa dengi nie zachoruje w ogóle, twierdzi CDC. Głównymi objawami gorączki denga są nagła i bardzo wysoka gorączka (do 104 stopni) i co najmniej dwa z następujących:

• Silny ból głowy
• Ciężki ból za oczami
• Ból stawu
• Ból mięśni i / lub kości
• Wysypka skórna, która rozwija się dwa do pięciu dni po wystąpieniu gorączki i składa się z płaskich, czerwonych plamek, które biegną razem. Wysypka może swędzić i obrać, nawet na dłoniach.
• Łagodne krwawienie z nosa, dziąsła; popękane naczynia włosowate, które powodują małe czerwone lub purpurowe plamki na skórze zwane wybroczyny; łatwe siniaczenie
• Niska liczba białych krwinek

Objawy te zwykle rozpoczynają się od czterech do sześciu dni po zakażeniu wirusem i mogą trwać do dwóch tygodni, zanim ustąpią. Bardzo małe dzieci, które nigdy nie były zakażone dengą, mają tendencję do mniej poważnych objawów niż starsze dzieci i dorośli, lub mogą nie mieć żadnych objawów, które nie są typowe dla dengi. W tym samym czasie osoby z upośledzonym układem odpornościowym lub które wcześniej były zakażone dengą mogą mieć bardziej nasilone objawy.

Chociaż gorączka denga zwykle poprawia się sama, zdarzają się przypadki, gdy pogarsza się. Wynik może być jednym z dwóch potencjalnie śmiertelnych objawów choroby:

Gorączka krwotoczna Denguecharakteryzuje się uporczywymi wymiotami, silnym bólem brzucha i trudnościami w oddychaniu po ustąpieniu początkowej gorączki. Przez następne 24 do 48 godzin naczynia krwionośne w całym ciele zaczynają przeciekać. Płynny składnik krwi, który ucieka z tych maleńkich naczyń krwionośnych, wpływa do wyściółki jamy brzusznej (otrzewnej) i jamy opłucnej płuc. Mogą również ulec uszkodzeniu węzły chłonne i powiększeniu wątroby.

Zespół wstrząsu Denguemoże wystąpić, jeśli układ krwionośny załamie się w odpowiedzi na wyciek krwi z naczyń włosowatych. Jeśli to nie zostanie naprawione, a choroba postępuje, może prowadzić do masywnego krwawienia i szoku, charakteryzującego się niskim ciśnieniem krwi, dezorientacją i minimalnym oddawaniem moczu. Zespół wstrząsu Dengue może ostatecznie doprowadzić do śmierci.

Przyczyna

Ludzie zostają zarażeni gorączką denga przez ukąszenie przez komara, który nosi jeden z czterech serotypów wirusa (DENV-1, DENV-2, DENV-3 lub DENV-4). Komary przenoszące wirusa dengi są zakażonymi samicami tego gatunku Aedes aegypti lub Aedes albopictus, który może również ukrywać wirusa Zika.

Przenoszenie wirusa dengi z komara na człowieka działa w następujący sposób: Komar gryzie i karmi osobę, która już nosi wirusa (kostki i szyja są częstymi celami). Po inkubowaniu w ciele komara przez cztery do dziesięciu dni, wirus można przekazać zdrowemu człowiekowi, który gryzie komary. Komar przenoszący wirusa dengi może nadal infekować innych ludzi tak długo, jak długo żyje. Możliwe jest zainfekowanie całej rodziny w ciągu dwóch do trzech dni.

Gorączka denga nie jest zaraźliwa: nie możesz jej złapać bezpośrednio od kogoś, kto jest chory, lub jeśli jesteś zarażony, oddaj ją komuś innemu.

Diagnoza

Objawy gorączki denga są oczywiste i powinny natychmiast doprowadzić do wizyty u lekarza. Jeśli znajdujesz się w części świata, gdzie choroba jest endemiczna i zostałeś ukąszony przez komara, koniecznie zwróć się o pomoc lekarską.

Jeśli pojawią się objawy po podróży do miejsca, w którym rozwija się wirus dengi, należy również podać dane lekarza dotyczące podróży: miejsce pobytu, jak długo i jak ostatnio. Jeśli minęły dwa tygodnie lub dłużej odkąd zostałeś ukąszony przez komara, jest mało prawdopodobne, że masz wirusa dengi.

W celu ostatecznego rozpoznania gorączki denga konieczne będzie badanie krwi. Będzie sprawdzać rzeczywisty wirus lub przeciwciała, które twój system odpornościowy wytworzy w odpowiedzi na infekcję.

Leczenie

Nie ma specjalnego leczenia gorączki denga. Ponieważ jest to spowodowane przez wirus, antybiotyki są bezużyteczne. W przypadku bólu i bardzo wysokiej gorączki może pomóc przyjmować ograniczone dawki Tylenolu (acetaminofenu) zgodnie z zaleceniem lekarza. Jednakże, jeśli masz gorączkę denga, nie przyjmuj aspiryny, Aleve (naproksenu) lub Advil lub Motrin (ibuprofen). Te leki mogą zwiększać krwawienie.

Większość ludzi wraca do zdrowia po gorączce denga po 10 dniach do dwóch tygodni, uzyskując dużo odpoczynku i pozostając dobrze nawodnioną w czasie trwania choroby. Jeśli jednak po wystąpieniu gorączki inne objawy nasilają się lub pojawiają się nowe, ważne jest, aby od razu szukać pomocy medycznej.

Leczenie gorączki krwotocznej denga lub zespołu szoku dengi jest jednak znacznie bardziej agresywne. Zazwyczaj konieczna jest hospitalizacja, ale znowu nie ma konkretnych leków do leczenia tych chorób. Zamiast tego zapewnia się opiekę wspomagającą w leczeniu utraty płynów, krwi i niezbędnych składników odżywczych. Zazwyczaj wiązałoby się to z dożylnymi płynami, produktami krwiopochodnymi (transfuzjami) i elektrolitami. Niektóre osoby mogą również potrzebować wsparcia tlenowego.

Przy szybkim i odpowiednim leczeniu ciężka denga kończy się śmiercią w mniej niż 1 procent przypadków.

Zapobieganie

Istnieje jedna szczepionka zapobiegająca gorączce dengi: Dengvaxia (CYD-TDV), zarejestrowana pod koniec 2015 r. I na początku 2016 r. W kilku krajach. Jest on podawany wyłącznie osobom w wieku od 9 do 45 lat zamieszkującym tereny endemiczne; nie jest dostępny w Stanach Zjednoczonych, nawet dla Amerykanów podróżujących za granicę.

Dlatego najskuteczniejszym sposobem ochrony przed gorączką denga, jak również komplikacjami zagrażającymi jej życiu, jest uczynienie wszystkiego, co możliwe, aby uniknąć ugryzienia przez komary, gdy znajdujesz się w miejscu, w którym wirus się znajduje.

Gdy jesteś w środku, zamykaj drzwi i okna lub korzystaj z ekranów lub klimatyzacji. Kiedy jesteś na zewnątrz, zastosuj repelenty przeciw komarom, które zawierają od 20% do 30% DEET na skórze i ubraniu. Dobrym pomysłem jest noszenie długich rękawów i długich spodni.

Jeśli masz kontrolę nad swoim najbliższym otoczeniem (powiedzmy, że przebywasz w wynajętym domu podczas podróży), usuń lub zakryj wszelkie przedmioty na zewnątrz, które mogą zbierać wodę: samice komarów składają jaja w cokolwiek, co trzyma wodę.

Zwróć uwagę, że jeśli raz miałeś gorączkę denga, rozwiniesz odporność na serotyp, którym zostałeś zakażony. Jednak nadal możesz zostać zainfekowany przez którykolwiek z pozostałych trzech serotypów. Co więcej, druga infekcja może być bardziej dotkliwa i niebezpieczna, dlatego podjęcie wszelkich środków ostrożności w celu zapobieżenia kolejnemu atakowi gorączką denga powinno być priorytetem.