Co to jest gorączka, przyczyny i kiedy się martwić

Wiele osób ma gorączkę, gdy chorują. Sprawiają, że czujemy się wyczerpani, achy i zmęczeni.Na pierwszy znak wysokiej temperatury możesz czuć się zmuszony do bicia termometru i martwić się o wysoką gorączkę. Ale czy wiesz, co tak naprawdę kwalifikuje się jako gorączka i dlaczego się pojawia? Czy w ogóle naprawdę należy się czymś martwić?

"Normalna" temperatura ciała wynosi 98,6 stopni Celsjusza (lub 37,0 stopni Celsjusza). Ale w rzeczywistości temperatura ciała jest rozpatrywana w normalnym zakresie, jeśli wynosi od 97,0 do 100,3 Fahrenheita. Jeśli twoja temperatura ciała jest wyższa niż 100,3 stopnia, możesz mieć gorączkę. Gorączka oznacza po prostu, że masz podwyższona temperatura ciała. To jest nie choroba.

Co powoduje gorączki?

Najczęściej gorączkę wywołują infekcje. Układ odpornościowy reaguje na obce zarazki, które próbują sprawić, że ciało będzie chore, podnosząc temperaturę ciała, co utrudnia przetrwanie zarazków. Inne przyczyny gorączki obejmują:

• Rak
• Wyczerpanie ciepła (hipertermia)
• Skutki uboczne niektórych leków
• Choroby i choroby autoimmunologiczne
• Przebieranie (wspólne z niemowlętami owiniętymi w koce lub za dużo odzieży)

Jak sprawdzić swoją temperaturę

Istnieje wiele sposobów na sprawdzenie temperatury ciała. Wyniki różnych metod różnią się o około stopień w zależności od części ciała, którą testujesz, ale niezależnie od tego, jaką metodę użyjesz, nadal uzyskasz ogólne pojęcie o swojej temperaturze.

Najczęściej używane termometry sprawdzają temperatury ustnie, tympanicznie (w uchu), czasowo (na czole lub skroni) lub doodbytniczo. Dowiedz się więcej o tym, jak sprawdzić temperaturę we właściwy sposób.

Kiedy powinieneś się martwić

Wiele osób martwi się gorączką i tym, jak wpłynie ona na organizm. Wszyscy chcą wiedzieć: Jak wysoka jest zbyt wysoka? Jest to zrozumiałe, ponieważ odczuwamy okropne gorączki. Odpowiedź niestety nie jest pojedynczą liczbą. Dla większości ludzi gorączka nie zrobi nam krzywdy i nie musimy martwić się o liczbę na termometrze.

Są jednak wyjątki. Małe dzieci powinny uzyskać pomoc lekarską na temperatury w określonych punktach. Jednak to nie dlatego, że gorączka zaszkodzi im; dzieje się tak dlatego, że gorączka jest tak rzadka u małych dzieci, że zwykle wywoływana jest przez bardzo poważne i często zagrażające życiu choroby. Jeśli masz dziecko, są to temperatury, których potrzebujesz:

• Niemowlęta w wieku poniżej 3 miesięcy: Każda temperatura powyżej 100 stopni Fahrenheita. Skontaktuj się z lekarzem lub od razu skontaktuj się z lekarzem.
• Od 3 miesięcy do 3 lat: Każda temperatura powyżej 102,2 stopni Fahrenheita. Zadzwoń do swojego lekarza i zapytaj, czy konieczne jest spotkanie.

W przypadku dzieci zawsze ważne jest, aby patrzeć, jak się zachowują, gdy mają gorączkę. Jeśli termometr mówi 102, ale biegają, grają i zachowują się normalnie, możesz pozwolić im to zrobić. Jeśli leżą i nie uśmiechają się ani nie robią nic, powinieneś rozważyć leczenie ich lekiem zmniejszającym gorączkę. Jeśli to nie pomoże im poczuć się lepiej, zwróć się o pomoc lekarską.

Kiedy leczyć gorączki

Jeśli masz gorączkę i czujesz się okropnie, możesz wziąć leki obniżające gorączkę, aby pomóc w jej obniżeniu. To samo dotyczy dzieci. Jeśli leczysz dziecko z gorączką, musisz pamiętać o kilku ważnych rzeczach:

• Nigdy nie podawaj dziecku aspiryny w wieku poniżej 18 lat - nawet aspiryny dziecięcej. Może powodować poważną chorobę zwaną syndromem Reye'a.
• Dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy nie powinny przyjmować ibuprofenu, tj. Motrin lub Advil.
• Dzieciom w wieku poniżej 2 miesięcy nie należy podawać żadnych leków zmniejszających gorączkę.
• Nigdy nie umieszczaj dziecka ani nikogo innego w łaźni z lodem lub alkoholem, aby obniżyć gorączkę. Jest to niepotrzebne i może być niebezpieczne, powodując zbyt szybkie obniżenie temperatury ciała.

Słowo od DipHealth

Ogólnie rzecz biorąc, gorączka nie jest powodem do niepokoju. Są sposobem na zwalczanie zakażeń. Kiedy patrzysz na nie w ten sposób - zamiast martwić się - łatwiej jest zdecydować, kiedy powinieneś zadzwonić do swojego lekarza, kiedy powinieneś go leczyć samodzielnie, a kiedy powinieneś zostawić go w spokoju.