Skanery wapniowe tętnic wieńcowych - czy są przydatne?

Przegląd

W chorobie wieńcowej (CAD) miażdżyca powoduje, że gładka, elastyczna wyściółka tętnic wieńcowych staje się utwardzona, usztywniona i opuchnięta z powodu "płytek", które są złogami wapnia, tłuszczów i nieprawidłowych komórek zapalnych. Między innymi oznacza to, że jeśli masz złogi wapnia w tętnicach wieńcowych, masz przynajmniej trochę CAD.

Przez wiele lat lekarze wiedzieli, że niektóre wyrafinowane skany tomografii komputerowej (CT) mogą wykrywać i mierzyć pokłady wapnia w tętnicach wieńcowych. (Nazwy nadawane różnym rodzajom kardiologicznych tomografii komputerowej mogą być mylące, ale każdy skan CT używany do pomiaru tętnicy wieńcowej jest zwykle nazywany "skanem wapnia").

Jak test jest wykonywany

Skanowanie wapnia jest bardzo podobne do wykonania zdjęcia rentgenowskiego. Będziesz leżeć na stole rentgenowskim, przewody będą przymocowane do klatki piersiowej, aby zarejestrować EKG, a stół przesunie się do skanera. Zostaniesz poproszony o wstrzymanie oddechu na minutę, aby uzyskać wyraźny obraz.Powstały skomputeryzowany obraz RTG będzie badany pod kątem charakterystycznych "białych plam" wskazujących złogi wapnia w tętnicach wieńcowych, a ilość wapnia będzie określana ilościowo w punktacji.

Interpretacja oceny Calcium

Ilość wapnia obecnego w tętnicach wieńcowych ocenia się według skali Agatsona, jak następuje:

• 0 - brak rozpoznawalnej choroby
• 1 do 99 - łagodna choroba
• 100 do 399 - umiarkowana choroba
• 400 lub wyższy - ciężka choroba

Stosowanie

Pojawiło się wiele kontrowersji dotyczących tego, kto powinien mieć skany wapnia i jak należy je stosować. Kontrowersje powstały głównie dlatego, że początkowo lekarze używali tych skanów do przesiewowego badania pacjentów w kierunku obturacyjnego CAD; to znaczy, w przypadku częściowych blokad w tętnicach wieńcowych, które mogą wymagać leczenia przez stentowanie. Okazuje się jednak, że skany wapnia nie są szczególnie dobre do tego celu. Wielu pacjentów, którzy mają wysokie wyniki w zakresie wapnia, nie ma znaczących blokad - pomimo znacznego CAD. Wczesne skanowanie wapnia doprowadziło wielu pacjentów do niepotrzebnego cewnikowania serca, a gdy cewniki nie wykazały znaczących blokad, skany wapnia były (błędnie) uważane za "fałszywie pozytywne".

Dzisiaj lekarze zdają sobie sprawę, że główną zaletą skanów wapniowych nie jest znalezienie konkretnych obszarów blokady, ale raczej określenie, czy pacjent ma CAD, a jeśli tak, to oszacowanie jego nasilenia. Informacje te mogą być bardzo przydatne przy podejmowaniu decyzji o tym, jak agresywne jest dążenie do modyfikacji czynników ryzyka.

• Przeczytaj o nowym sposobie myślenia o CAD.

Ryzyka

Jedynym realnym zagrożeniem dla skanowania wapnia jest ekspozycja na promieniowanie, które występuje przy każdym badaniu rentgenowskim. Ilość promieniowania, jaką osoba otrzymuje za pomocą skanowania wapniowego, różni się w zależności od używanego sprzętu i zanim zgodzisz się na test, powinieneś zapytać laboratorium, ile ekspozycji na promieniowanie dostaniesz w tym obiekcie. Rozsądna ilość promieniowania ze skanem wapnia wynosi 2 do 3 mSv (milisievert), co odpowiada około 8 do 12 miesięcy naturalnie występującego promieniowania.

Kandydaci

Przydatność skanów wapnia zależy w dużej mierze od poziomu ryzyka związanego z CAD. Możesz łatwo oszacować swój własny poziom ryzyka (w kategorie niskie, średnie lub wysokie), odpowiadając na kilka prostych pytań. Aby oszacować własne ryzyko chorób serca, przejdź tutaj.

Osoby z kategorii niskiego ryzyka mają tak niskie prawdopodobieństwo pozytywnego skanu, że obecnie zaleca się, aby nie wykonywać skanowania wapniowego.

Osoby z kategorii wysokiego ryzyka mają tak wysokie prawdopodobieństwo uzyskania pozytywnego wyniku badania poziomu wapnia, którego niewiele uzyskuje się, wykonując skan.

To osoby z kategorii pośredniej mogą skorzystać na skanowaniu wapnia. Osoby te często są wyraźnie zdrowe, z wyjątkiem dwóch lub trzech czynników ryzyka, które mogą być jedynie "nieprawidłowe". Podjęcie decyzji o tym, czy prowadzić agresywne zmiany w stylu życia, czy też profilaktycznie przyjmować statyny lub aspirynę, może być trudne dla takich osób. Tutaj skanowanie wapnia może być bardzo pomocne. Jeśli punktacja wapnia jest umiarkowana lub wysoka, wówczas aktywny CAD jest już obecny i osoby te powinny uważać się za wysokie (i nie pośrednie) ryzyko zawału serca. Należy podjąć agresywne kroki w celu modyfikacji czynników ryzyka, często obejmujące statyny i aspirynę. Z drugiej strony, jeśli wynik wapnienia jest niski, wówczas mało prawdopodobne jest wystąpienie CAD lub jego brak, a mniej agresywna zmiana czynnika ryzyka (taka jak poprawa wyboru stylu życia) byłaby uzasadniona. Przeczytaj tutaj, aby uzyskać więcej informacji na temat kontroli czynników ryzyka chorób serca.

Najważniejsze, jak w przypadku każdego testu, jest to, że jeśli wyniki skanowania wapnia będą pomocne w prowadzeniu leczenia lub zachowaniu, dobrym pomysłem jest rozważenie przeprowadzenia tego testu. W przeciwnym razie przepuść to.