Ustawa o dostępie do toalety lub prawo Ally

Osoby z nieswoistym zapaleniem jelit (IBD) często stwierdzają, że muszą w pośpiechu korzystać z toalety. Fundacja Leśniowskiego-Crohna i Colitis oraz inne grupy rzecznicze i firmy farmaceutyczne opracowały nawet karty, które ludzie z IBD mogą pokazać, gdy potrzebują pośpiechu w toalecie. Często są one nazywane kartami "Nie mogę czekać" lub "Karty dostępu do łazienki".

Mimo to, w miejscach, w których nie ma ogólnodostępnych toalet, osoby z IBD mogą mieć pecha i można odmówić dostępu do toalety. Jest to powszechny problem i nie dotyczy tylko osób z IBD. Chodzenie do łazienki jest podstawową ludzką potrzebą - każda osoba na planecie musi to zrobić w pewnym momencie w ciągu dnia. Małe dzieci, kobiety w ciąży i osoby z innymi chorobami układu trawiennego, takimi jak zespół nadwrażliwości jelita grubego (IBS) lub niepełnosprawne, mogą również potrzebować toalety, gdy nie są załatwione sprawami, nie robią zakupów lub nie przyjmują rozrywki.

Co mogą zrobić ludzie, którzy mają wyraźną potrzebę, jeśli odmówią im dostępu do toalety?

Kobieta za prawem dostępu do toalety

Ustawa o dostępie do toalety to prawo uchwalone w kilku stanach, które wymaga, aby placówki detaliczne, które nie mają publicznych toalet, zapewniły dostęp do toalet tylko dla pracowników swoim potrzebującym. W końcu pracownicy też muszą iść do łazienki, prawda? To nie jest tak, że toaleta musi być dostępna dla wszystkich, ale musi być dostępna, gdy potrzeba jest pilna.

Ustawa znana jest również jako "Prawo Ally", po Allyson Bain. Ally, która cierpi na chorobę Leśniowskiego-Crohna, odmówiono jej dostępu do toalety tylko dla pracowników podczas zakupów z matką, gdy miała 14 lat. Najwyraźniej potrzebowała jej, podwoiła się i bolała, a mimo to zarządzanie sklepem, w którym się znajdowała, odmówiło jej dostępu do toalety. Ally doświadczyło w przeszłości wielu osób z IBD - wypadku w miejscu publicznym. Zdeterminowana, by nie stać w miejscu i pozwolić na to innym osobom, podjęła działania.

Państwo, które ma ustawę o dostępie do toalety

Prawo Ally'ego zaczęło się w rodzinnym stanie Ally w Illinois. Ally podjęła pierwszy krok w kontaktowaniu się ze swoją przedstawicielką rządu, Przedstawicielem stanu Illinois, Kathleen Ryg, i udało jej się rzucić piłkę. Wiele lat później ustawa o dostępie do toalety została przyjęta w kilku stanach: Kolorado, Connecticut, Illinois, Kentucky, Maine, Massachusetts, Michigan, Minnesota, Nowy Jork, Ohio, Oregon, Tennessee, Teksas, Wisconsin i Waszyngton. Ustawa została uchwalona w tych stanach w dużej mierze w wyniku oddolnych starań osób z IBD i ich zwolenników. Wymaga to wielu legen- tów i wytrwałości ze strony osób w tych stanach, aby uzyskać prawo. Istnieje wizja federalnej wersji aktu, a kilka innych państw ma podobne przepisy ustawowe o dostępie do toalety, które są obecnie w trakcie prac.

W niektórych stanach ustawa o dostępie do toalety była zdecydowanie wspierana przez właścicieli firm. Istnieje obawa, że ​​ustawa może zostać wykorzystana, czyszczenie obiektów będzie ciężarem dla pracowników, lub że mogą pojawić się kwestie odpowiedzialności. Obawy te są w dużej mierze bezpodstawne: właściciele firm nie zgłosili żadnych problemów w żadnym z państw, w których ustawa o dostępie do toalety stała się prawem. Zdarzały się jednak przypadki, w których osobom odmówiono toalety i zajęto się sprawą sądową. W rzeczywistości korzystanie z prawa wydaje się rzadkie, a każdy, kto go powołuje, najprawdopodobniej znajdzie się w poważnym niebezpieczeństwie.

Co zrobić, jeśli odmówiono dostępu do toalety

Jeśli mieszkasz w stanie z Ustawą o dostępie do toalety i masz warunek, który jest objęty tym prawem (prawo zależy od warunków pokrytych od stanu do stanu), masz prawo do toalety w sytuacji awaryjnej. Jeśli odmówiono Ci kontaktu, skontaktuj się z lokalną agencją, która może być upoważniona do wydania cytatu. Jeśli lokalne organy ścigania nie egzekwują prawa, skontaktuj się z burmistrzem, przedstawicielem władz lokalnych, lokalnym domem stanowym lub przedstawicielem senatu lub innymi lokalnymi urzędnikami wybieranymi w wyborach. Możesz również rozważyć skontaktowanie się z lokalnymi agencjami informacyjnymi, aby zwrócić uwagę na prawo, gdy nie jest przestrzegane lub egzekwowane.