Kultura bakteryjna (rosnąca) i choroby przenoszone drogą płciową

Kultura bakterii jest po prostu fantazyjnym sposobem powiedzenia "rosnące bakterie". Kiedy lekarze próbują ustalić, czy pacjent ma infekcję bakteryjną - czy jest w ranie, jak STD, w gardle - pobierają próbkę z obszaru, który uważają za zainfekowany i umieszczają ją w specjalnym ośrodku, w którym bakterie mogą rosnąć. To medium wybiera się na podstawie tego, z którego miejsca pobrana jest próbka i jakie rodzaje bakterii najprawdopodobniej są obecne.

Ten rodzaj kultury może być wykorzystywany do wykrywania wszystkiego, od paciorkowca do chlamydii, nawet gdy ledwie się rozpoczęło. W rzeczywistości kultura bakterii jest użytecznym narzędziem w arsenale lekarza właśnie z tego powodu. Biorąc pod uwagę komfortowe środowisko, w którym to się robi, bakterie rosną. Oznacza to, że z czasem niewykrywalna liczba bakterii wyizolowanych przez lekarza z wycięcia lub z cewki moczowej pacjenta zostanie szybko przemnożona do liczby, którą można obserwować, identyfikować i leczyć.

Dlaczego to złoty standard

Większość bakteryjnych chorób przenoszonych drogą płciową można wykryć za pomocą hodowli bakteryjnej. Ponieważ kultura może wykryć nawet bardzo małą liczbę bakterii w prosty sposób, od dawna jest uważana za złoty standard testu na chlamydię i rzeżączkę. Jednak kultura bakteryjna wymaga specjalnych zasobów i technik, co oznacza, że ​​nie jest często wykonywana, gdy lekarze mają inne opcje testowania STD. W szczególności został zastąpiony przez LCR i inne testy amplifikacji DNA na próbkach moczu w przypadku chlamydii w rzeżączce.

Ponieważ tego typu testy moczu stały się tańsze i szerzej dostępne, wzrasta również rozpoznawalność ich skuteczności. W rzeczywistości niektórzy ludzie uważają obecnie, że te testy są kolejnym złotym standardowym testem obok kultury bakteryjnej. Mają także tę zaletę, że są w stanie wykryć nieżywotne bakterie, w których kulturę można wykorzystać tylko do wykrycia żywych organizmów.