Czy można używać Hookworms w leczeniu Celiakii?

Brzmi naprawdę obrzydliwie: połykanie pasożyta jelitowego celowo w celu leczenia choroby trzewnej. Ale badacze w Australii rzeczywiście mają trochę szczęścia, używając ludzkiego tęgoryjca, aby dowiedzieć się, jak pomóc celiakom ponownie tolerować gluten.

Nie jest to jednak dokładnie to, o czym myślisz: tak, badania mogą być obiecujące (choć pozostają bardzo eksperymentalne i nieudowodnione), ale jest całkiem mało prawdopodobne, że lekarz ostatecznie przepisał fiolkę larw tęgoryjców, aby leczyć twój stan.

Zamiast tego, naukowcy mają nadzieję dowiedzieć się dokładnie, co to jest o trzęsiejącym haczyku, który może wywołać pozytywne zmiany w twoim jelicie cienkim, a następnie przekształcić tę wiedzę w lek nieśmieszny.

"Ostatecznym celem jest sklasyfikowanie, jakie konkretne czynniki pochodzące od tęgorogów mogą naśladować te biologiczne efekty u pacjentów z celiakią, które mogłyby być wytwarzane jako leki na bazie pigułek w celu zwiększenia tolerancji na gluten" - mówi dr Paul Giacomin, pracownik naukowy na James Cook University w Australii, gdzie odbywają się studia.

Co to jest Hookworm?

Uwaga: to nie jest dla wrażliwości. Tęgoryjce - które mierzą do pół cala długości i mają otwarte usta pasujące do filmów grozy - zatrzaskują się na podszewce przewodu pokarmowego i piją krew. Żyją przez kilka lat lub nawet dłużej.

Możesz je złapać, gdy chodzisz boso po glebie, która zawiera odchody od kogoś z istniejącą infekcją tęgoryjcem, ponieważ larwa tęgoryjca może przeniknąć ludzką skórę i dotrzeć do przewodu pokarmowego.

Tęgoryjce były częstym problemem w Stanach Zjednoczonych i nadal zarażają ponad pół miliarda ludzi na całym świecie, głównie w miejscach, gdzie obowiązują łagodne normy sanitarne. Większość ludzi z tęgoryjcami nie wykazuje żadnych objawów, ale tęgoryjce potencjalnie mogą powodować problemy trawienne. Poważniejsze inwazje powodują niedokrwistość w wyniku utraty krwi.

Potencjalne korzyści związane z tęgorogami dla celiaków

W tym momencie prawdopodobnie myślisz: "Dobre riddance!" do tęgoryjców, które nie są już powszechne w USA i innych krajach uprzemysłowionych. Ale czy istnieje pluskiew dla tęgoryjców?

Jak się okazuje, może być.

Niektórzy naukowcy uważają, że ogromny wzrost liczby osób cierpiących na choroby takie jak celiakia i alergie może wynikać z faktu, że całe nasze społeczeństwo jest zbyt, dobrze, czysty.

Ta teoria, zwana "hipotezą higieniczną", spekuluje, że nasze wysiłki zmierzające do wyeliminowania pasożytów i chorób oraz do ochrony przed tak wieloma "zarazkami", jak to możliwe (odkażanie rąk, czy ktoś?) Doprowadziły nasz system odpornościowy do miejsca, w którym zaczęli przez pomyłkę atakować nasze własne komórki.

Lekarze badający wykorzystanie tęgoryjców w celiakii wierzą, że wprowadzając tęgoryjce do układu pokarmowego kogoś, kto ma celiakię, możliwe jest "zresetowanie" układu odpornościowego, aby gluten nie powodował reakcji i uszkodzeń jelit.

Badanie tęgoryjców we wstępnych etapach

Zespół badawczy James Cook University przeprowadził do tej pory kilka badań, które dotyczą wszczepiania tęgoryjców u osób chorych na celiakię, z różnymi wynikami.

W jednym z badań, opublikowanym w PLoS One w marcu 2011 r., 10 ochotników z celiakią celowo zarażono tęgoryjcami, a następnie konsumowano pszenicę przez pięć dni. Pięć z 10 doświadczyło tymczasowego - ale bolesnego - zapalenia jelit w wyniku infekcji tęgoryjcem. Jednakże tęgoryjce nie pomagały kontrolować odpowiedzi immunologicznej ochotników, gdy następnie zjadały gluten, ponieważ wyniki testu wskazywały na pogorszenie obrażeń związanych z glutenem.

Wyniki w innym badaniu tęgoryjców również były mieszane. W tym badaniu, opublikowanym na początku 2013 r. W International Journal for Parasitology grupa znalazła więcej ochotników z celiakią, którzy zgodzili się na zarażenie tęgoryjcami. Tęgoryjce wydawały się zmniejszać niektóre stany zapalne, ale nie zapobiegały zanikowi kosmków, uszkodzeniu jelita cienkiego występującego w celiakii.

W trzecim badaniu, zgłoszonym w Journal of Allergy and Clinical Immunology w lutym 2015 r. naukowcy zainfekowali 12 dorosłych larwami 20 tęgoryjców, a następnie karmili je zwiększającymi się ilościami glutenu, których kulminacją były trzy gramy dziennie (w postaci od 60 do 75 nici spaghetti). W tym badaniu tęgoryjce wydawały się promować tolerancję na gluten - u tych z tęgoryjcami, którzy spożywali gluten, wystąpiły lepsze objawy i wyniki testów medycznych.

Najnowsze badanie, opublikowane w Raporty naukowe we wrześniu 2015 r. przyjrzeliśmy się różnym gatunkom bakterii, które zazwyczaj żyją w naszych jelitach, i przyjrzeliśmy się, w jaki sposób wprowadzenie tęgoryjców dotknęło te gatunki u osób chorych na celiakię. Stwierdzono, że infekcja tęgoryjcem wydaje się pomagać osobom z celiakią w zachowaniu wielu różnych gatunków bakterii w ich jelitach, nawet w obliczu prowokacji glutenem.

Ta różnorodność bakterii, jak twierdzą naukowcy, może być kluczem do wykorzystania tęgoryjców - lub wiedzy czerpanej z tęgorników - w leczeniu celiakii. Ta koncepcja może mieć nawet szersze implikacje: inny zespół badawczy badał pasożyty jelitowe w stwardnieniu rozsianym, inną chorobę autoimmunologiczną, z obiecującymi wynikami.

Co jest dalej w przypadku Tęgoryjców i Celiakii?

Stosowanie tęgoryjców w leczeniu celiakii nie jest głównym nurtem, a naukowcy nie wykazali jeszcze, że tęgoryjce mogą pomóc w zapobieganiu lub zmniejszaniu obrażeń, gdy ktoś z celiakią spożywa gluten.

Mimo to, dr Giacomin mówi, że kolejnym krokiem dla jego zespołu jest zbadanie, w jaki sposób tęgoryjce mogą zmienić mikrobiom jelitowy (skład bakterii żyjących w naszych jelitach). Takie podejście może pomóc naukowcom zidentyfikować pewne gatunki bakterii jelitowych, które mają pozytywny wpływ na objawy trzewne i uszkodzenia jelit - mówi.

Ostatecznie, jak mówi, nie spodziewa się zarażenia każdego człowieka celiakią własną kolonią tęgoryjców. Zamiast tego, jego zespół chce ustalić, co to jest o małych tęgoryjcach - i ich interakcjach z naszymi układami odpornościowymi - które mogą prowadzić do polepszonej tolerancji glutenu w celiakii i wykorzystywać te informacje do tworzenia lepszych terapii dla stanu.