Choroba Leśniowskiego-Crohna: oznaki i objawy

Choroba Leśniowskiego-Crohna to przewlekła choroba zapalna jelit, która może przede wszystkim wpływać na dowolną część przewodu żołądkowo-jelitowego od jamy ustnej do odbytu. Chociaż może powodować objawy żołądkowo-jelitowe, takie jak wzdęcia, wzdęcia, skurcze biegunki, nudności, wymioty i krew w stolcu, choroba może powodować dodatkowe objawy, gdy wpływa na inne układy w organizmie. Powikłania obejmują niedrożność jelit i pęknięcie jelit, a także może wystąpić zwiększone ryzyko raka jelit u osób z Crohna. Gdy jego działanie wykracza poza przewód pokarmowy, choroba może prowadzić do poważnych powikłań, od zaburzeń widzenia i artretyzmu, do owrzodzeń skóry, osteoporozy, niewydolności wątroby i innych.

Objawy żołądkowo-jelitowe

Przewód pokarmowy (GI) jest układem narządowym, na który wpływa przede wszystkim choroba Leśniowskiego-Crohna. Około 30 procent przypadków dotyczy jelita cienkiego, w szczególności końcowego jelita krętego (połączenie, przez które częściowo strawione pokarmy przemieszczają się z jelita cienkiego do jelita grubego). Kolejne 20 procent obejmuje tylko okrężnicę, a 45 procent obejmuje zarówno jelito cienkie, jak i okrężnicę.

Wśród charakterystycznych objawów choroby Leśniowskiego-Crohna:

• Ból brzucha jest zwykle pierwszym znakiem i często koncentruje się na dolnej prawej stronie brzucha, gdzie znajduje się końcowe jelicie krętym. Boli mogą towarzyszyć skurcze, wzdęcia, wzdęcia i mdłości.
• Biegunka jest również powszechne i może się różnić w zależności od lokalizacji zapalenia. Zapalenie jelita krętego (zapalenie jelita krętego) zwykle powoduje wodniste stolce. Z drugiej strony, zapalenie okrężnicy (zapalenie okrężnicy) zwykle powoduje częstsze ataki o różnej konsystencji.
• Podczas krew w stolcach w mniejszym stopniu z chorobą Leśniowskiego-Crohna niż z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (pokrewne zaburzenie klasyfikowane również jako choroba zapalna jelit), może czasami być obfite, jeśli zapalenie jelit jest poważne.
• Nudności i ból brzucha zazwyczaj prowadzi do złego apetytu i związanej z tym utraty masy ciała. Słabe wchłanianie pokarmu i składników odżywczych może dodatkowo przyspieszyć utratę wagi.

Zapalenie przewodu pokarmowego nie ogranicza się do samych jelit. Nawracające owrzodzenia jamy ustnej (aftowe owrzodzenie) są powszechne u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna, podczas gdy świąd odbytu, przetoki, bruzdy lub ropnie mogą prowadzić do skrajnego dyskomfortu i nietrzymania stolca. Żołądek i przełyk są mniej powszechnie dotknięte.

Komplikacje żołądkowo-jelitowe

Pod ciągłym obciążeniem zapaleniem, ściany jelita ulegną spójnemu, ogólnemu zgrubieniu, gdy zaczną gromadzić się warstwy blizny. Powoduje to nie tylko zwężenie przewodu pokarmowego, zwiększa ogólny stan zapalny i ryzyko powikłań krótko- i długoterminowych.

Pomiędzy nimi:

• Niedrożność jelit jest najczęstszym powikłaniem choroby Leśniowskiego-Crohna i może być łagodne lub ciężkie, w zależności od stopnia niedrożności. Objawy to skurcze, wzdęcia i wymioty.
• Ropnie jelitowe (zlokalizowane kieszenie ropy spowodowane przez bakterie) mogą powodować bóle brzucha, tkliwość i gorączkę.
• Przetoki jelitowe są nieprawidłowymi otworami, przez które mogą wyciekać płyny żołądkowe i powodują infekcję skóry i innych narządów.
• Perforacja jelit (pęknięcie) może wystąpić w wyniku ropnia lub przetoki, co pozwala na rozlanie się treści jelit do jamy brzusznej i powoduje poważne zakażenie (zapalenie otrzewnej).
• Toksyczny megacolon jest rzadkim, ale poważnym powikłaniem choroby Leśniowskiego-Crohna, w której okrężnica nagle rozszerza się i traci zdolność do kurczenia się. Objawy to silne wzdęcia, ból, gorączka, szybkie tętno i krwotok z jelit. Nieleczony nagromadzenie gazu może doprowadzić do pęknięcia, wstrząsu septycznego i śmierci.

Być może najbardziej poważnym problemem jest zwiększone ryzykorak jelita grubego. Trwałe zapalenie jelit może czasami powodować zmiany genetyczne w komórkach, które powodują nieprawidłowe ich podziałanie i rozwój raka. U osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna najczęściej atakuje się jelito cienkie, ale może ono wpływać na jakąkolwiek część jelita cienkiego lub grubego.

Ryzyko raka ma tendencję do zwiększania się, gdy masz już chorobę Leśniowskiego-Crohna. Przegląd badań z 2014 r. Wykazał, że skumulowane ryzyko raka jelita grubego wynosi 2,9 procent po 10 latach, 5,6 procent po 20 latach i 8,3 procent po 30 latach od rozpoznania choroby Leśniowskiego-Crohna. Ta ostatnia stanowi w przybliżeniu dwukrotny wzrost ryzyka w porównaniu z populacją ogólną.

Objawy pozajelitowe

Te pozajelitowe objawy choroby Leśniowskiego-Crohna (występujące poza obszarem przewodu pokarmowego) są dalekosiężne i równie silne, jak te wpływające na jelita. Są one spowodowane przez utrzymujące się zapalenie, które koncentruje się na przewodzie pokarmowym.

Najczęstsze objawy pozajelitowe dotyczą oczu, stawów, skóry, pęcherzyka żółciowego, układu nerwowego, krwi i naczyń krwionośnych.

Oczy

Zapalenie środkowej warstwy oka (zapalenie błony naczyniowej oka) może powodować niewyraźne widzenie, wrażliwość na światło i ból oczu. Kiedy wpływa na biel oka (twardówkę), może prowadzić do zapalenia nadtwardówki. Oba są zwykle łagodnymi stanami, które same ustępują, ale pod ciężarem przewlekłego stanu zapalnego mogą prowadzić do trwałego uszkodzenia i utraty wzroku.

Stawy i tkanka łączna

Choroba Leśniowskiego-Crohna jest związana z grupą chorób nazywanych seronegatywną spondyloartropatią, w których jedno lub więcej stawów jest dotkniętych zapaleniem stawów lub jedno lub więcej przyczepów mięśniowych jest dotkniętych zapaleniem przyczepu ścięgnistego. U osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna występują trzy obszary, na które zwykle wpływa artretyzm:

• Większe, obciążone stawami kolan, bioder, ramion, łokcia i nadgarstka
• Pięć lub więcej mniejszych stawów na rękach lub stopach, występujących symetrycznie (czyli w obu rękach lub obu stopach)
• Kręgosłup prowadzący do zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa

Objawy zapalenia stawów obejmują bolesne, ciepłe, spuchnięte i sztywne stawy, którym towarzyszy utrata ruchomości stawów.

Skóra

Najczęstszym stanem skóry związanym z chorobą Leśniowskiego-Crohna jest rumień guzowaty, który pojawia się jako podniebne, delikatne, czerwone guzki, głównie wokół łydek. Guzki powstają w wyniku zapalenia komórek tłuszczowych w głębszej podskórnej warstwie skóry.

Kolejny, bardziej poważny stan skóry nazywa się piodermą gangrenosum. Ten bolesny stan charakteryzuje się wrzodziejącym bólem, który zwykle zaczyna się na nodze jako maleńki guzek, ale może zwiększać rozmiar, powodując znaczną śmierć tkanki (martwica).

Kości

Osteoporoza, schorzenie charakteryzujące się utratą masy kostnej, występuje często u osób dorosłych z długotrwałą chorobą Crohna. Może to nie tylko powodować ból pleców, ale może znacznie zwiększyć ryzyko złamania. Czasami widuje się też clubbing na palcach.

Dzieci z chorobą Leśniowskiego-Crohna są również skłonne do opóźnionego rozwoju, na ogół związane z opóźnionym rozwojem szkieletu. Ponad 50 procent tych dzieci będzie miało niższy poziom, podczas gdy około 25 procent będzie miało niski wzrost (zdefiniowane jako dwa odchylenia poniżej średniej wysokości dla wieku i płci dziecka). Dojrzewanie jest często również opóźnione.

Woreczek żółciowy

Choroba Leśniowskiego-Crohna zmniejsza zdolność jelita do ponownego wchłonięcia żółci, która została wydzielona przez pęcherzyk żółciowy i wątrobę w celu trawienia. Brak równowagi w wydzielaniu i reabsorpcji może prowadzić do gromadzenia się soli żółciowych w pęcherzyku żółciowym, co powoduje zwiększone ryzyko kamieni żółciowych.

Kamienie żółciowe mogą być niewiarygodnie bolesne i powodować skurcze, niestrawność, nudności, wymioty i ból w prawym lub odwrotnym brzuchu.

Ośrodkowy układ nerwowy

Szacuje się, że jedna na siedem osób z chorobą Crohna doświadcza objawów neurologicznych. Mogą być łagodne lub umiarkowane i obejmować bóle głowy, depresję lub uczucie mrowienia lub drętwienia w dłoniach i stopach (neuropatia). Inne mogą być poważniejsze i obejmują:

• Przednia niedokrwienna neuropatia wzrokowa, nagła utrata widzenia centralnego z powodu zmniejszonego przepływu krwi do nerwu wzrokowego
• Zespół tylnej rewersalnej encefalopatii (PRES), zaburzenie nerwowe charakteryzujące się bólem głowy, dezorientacją, drgawkami i utratą wzroku
• Przewlekła polineuropatia aksonalna, która może objawiać się utratą kontroli motorycznej i czucia

Objawy neurologiczne choroby Leśniowskiego-Crohna są słabo poznane. Uważa się, że ciężkie powikłania wiążą się z ciężką, długotrwałą chorobą nieleczoną.

Układ krwionośny i krążeniowy

Ludzie cierpiący na chorobę Leśniowskiego-Crohna często cierpią na anemię ze względu na słabą absorpcję składników odżywczych w jelitach. Ale istnieje również inny rodzaj, określany jako niedokrwistość hemolityczna autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy atakuje i niszczy własne czerwone krwinki. Objawy mogą obejmować zmęczenie, bladą skórę, zadyszkę, zawroty głowy i szybkie bicie serca.

Choroba Leśniowskiego-Crohna prowadzi również do nieprawidłowego zlepiania się płytek krwi i tworzenia się skrzepów krwi. Może to spowodować zakrzepicę żył głębokich (DVT), niedrożność przepływu krwi do nogi, co może wywołać objawy bólu, obrzęku, ciepła i skurcze.

Jeśli leczenie nie będzie odpowiednio leczone, skrzep krwi może się rozproszyć i przejść od nogi do mózgu, serca i płuc, gdzie może spowodować udar, zawał serca lub zator tętnicy płucnej.

Kiedy zobaczyć lekarza

Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna mogą być tak różnorodne i zmienne, że trudno jest się dowiedzieć, kiedy należy się z lekarzem. Ostatecznie jedynym czynnikiem oddzielającym chorobę Leśniowskiego-Crohna od problemu żołądkowo-jelitowego jest utrzymywanie się objawów.

Dlatego ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem, jeśli masz jakiekolwiek lub wszystkie z następujących czynności:

• Ciągłe napady biegunki, które nie reagują na leki dostępne bez recepty
• Ból brzucha, który jest ciągły lub nawracający
• Krew w stolcu
• Niewyjaśniona utrata masy ciała
• Niewyjaśniona gorączka trwająca dłużej niż kilka dni
• Historia rodzinna zapalnych chorób jelit (IBD), w tym choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego

Dobrą wiadomością jest to, że jeśli odpowiednio traktować, perspektywy dla osób żyjących z chorobą Leśniowskiego-Crohna są bardzo pozytywne. Pomimo wpływu na twoje zdrowie, nie jest to stan związany ze skróconym okresem życia. Dzięki wczesnej diagnostyce i leczeniu można uniknąć wielu długotrwałych powikłań choroby.

Choroba Leśniowskiego-Crohna: przyczyny i czynniki ryzyka Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Baumgart, choroba D. Crohna. Lancet. 2012; 380 (9853): 1590-1605 DOI: 10,1016 / S0140-6736 (12) 60026-9.
• Ha, F. i Khalil, choroba H. Crohna: aktualizacja kliniczna. Therap Adv Gastroenterol. 2015; 8 (6): 352-359. DOI: 10,1177 / 1756283X15592585.
• Kim, E. i Chang, D. Rak jelita grubego w chorobie zapalnej jelit: Ryzyko, patogeneza, zapobieganie i diagnoza. Świat J Gastroenterol. 2014; 20 (29): 9872-81. DOI: 10,3748 / wjg.v20.i29.9872.
• Nemati, R.; Mehdizadeh, S.; Salimipour, H. et al. Neurologiczne objawy związane z chorobą Leśniowskiego-Crohna: dobrodziejstwem dla siły roboczej. Gastroenter Rep. 2017; gox034. DOI: 10,093 / gastro / gox034.