Śliski wiąz dla zaparcia i IBS

Śliski wiąz to ziołowy suplement, który był używany przez stulecia jako lek na wiele różnych chorób fizycznych. Anegdotycznie, wiele osób zaleca to jako sposób na złagodzenie objawów przewlekłego zaparcia, przewlekłej biegunki i zespołu jelita drażliwego (IBS). Ten przegląd nauczy Cię, jaki śliski jest wiąz, jaki jest jego użyty, jego rekord bezpieczeństwa i jakie badania mają do powiedzenia na temat jego skuteczności, tak abyś mógł podjąć świadomą decyzję, czy jest to właściwy suplement do ty.

Przegląd

Śliski wiąz to ziołowy preparat wykonany z wewnętrznej kory śliskiego drzewa wiązu. Jego botaniczne nazwy to Ulmus fulva i Ulmus rubra. Śliskie drzewo wiązów można znaleźć głównie w Ameryce Północnej.

Śliski wiąz od dawna był używany przez rdzennych Amerykanów do celów leczniczych. Zastosowano preparaty wykonane z wewnętrznej kory jako miejscowe antyseptyczne leczenie ran, oparzeń i podrażnień skóry, a następnie spożywali je jako leczenie kaszlu i problemów z układem oddechowym.

Śliski wiąz jest dostępny w postaci proszku, kapsułki, nalewki i pastylki w kształcie rombów. Śliski wiąz można znaleźć w złożonych preparatach ziołowych, gdzie jest połączony z ziołami, takimi jak żurawina i ptasie mleczko.

Zaparcie

Nie ma bezpośrednich badań nad skutecznością śliskiego wiązu w łagodzeniu objawów zaparcia. Jednakże, przyjmując doustnie, uważa się, że konsystencja podobna do śluzu ma pozytywny wpływ na tworzenie stolca. Śliski wiąz wydaje się dodawać miękkości i objętości do kału, co może służyć do promowania wygodniejszych ruchów jelit.

Zespół jelita drażliwego

Podobnie jak w przypadku zaparć, nie ma bezpośrednich badań nad skutecznością śliskiego wiązu w łagodzeniu objawów IBS. Uważa się jednak, że ta sama konsystencja przypominająca śluz jest kojąca z podrażnioną tkanką wyściełającą układ trawienny. Co ciekawe, ze względu na wpływ na stolec, śliski wiązy jest uważany za pomocny w przypadku obu zaparć i biegunka, ponieważ zmiękcza i dodaje gładką masę do fekaliów. W związku z tym, oprócz potencjalnej pomocy w zaparciu dominującym IBS (IBS-C) i biegunce z przewagą IBS (IBS-D), to podwójne działanie może sprawić, że będzie dobrym rozwiązaniem, jeśli masz naprzemienny typ IBS (IBS-A), ale to jest całkowicie spekulatywny.

Inne objawy trawienne

Śliski wiąz został również użyty jako lekarstwo na inne problemy trawienne, w tym zapalenie żołądka, zgagę i refluks. Również w tych obszarach niewiele jest badań dotyczących skuteczności śliskiego wiązu w łagodzeniu objawów tych stanów.FDA nie zaleciła tego jako leczenia dla konkretnego stanu zdrowia.

Jak administrować

Śliski wiąz jest dostępny w postaci kapsułki, proszku, nalewki lub pastylki. Rodzice powinni sprawdzić u swojego pediatry odpowiednie dawkowanie dla dzieci. W przypadku dorosłych większość preparatów zaleci:

• Kapsuła: 250 do 1000 mg, trzy do czterech razy dziennie. Pamiętaj, aby towarzyszyć każdej kapsułce pełną szklanką wody.
• Proszek: Wymieszaj dwie filiżanki wrzącej wody z jedną łyżką proszku (następnie schłodzoną) trzy razy dziennie.
• Nalewka lub pastylka:Postępuj zgodnie z informacjami o dawkowaniu.

Często zaleca się, aby osoba zaczęła od jednej dawki dziennie, a następnie powoli pracowała do zalecanej ilości, aby dać czas na dostosowanie się organizmu.

Interakcje leków

Chociaż niewiele wiadomo o tym, jak śliski wiąz działa w twoim ciele, istnieją pewne obawy, że może to zakłócać sposób, w jaki inne leki lub środki ziołowe są wchłaniane przez twoje ciało. Dlatego oprócz sprawdzania z lekarzem, aby upewnić się, że jest w porządku, jeśli bierzesz śliski wiąz, powinieneś również porozmawiać o tym, o której porze najlepiej będzie go przyjąć, aby nie wpływał on na inne leki.

Dolna linia

Chociaż brakuje dowodów badawczych, ogólnie rzecz biorąc, śliski wiąz jest uważany za bezpieczny środek na problemy trawienne u dorosłych i dzieci. Jako suplement można go przyjmować, gdy występują ostre objawy lub przyjmowane regularnie w celu opanowania przewlekłych objawów. Podobnie jak w przypadku suplementów diety lub ziołowych, przed użyciem należy skonsultować się z lekarzem.