Ukończono ścięgna mięśnia udowego ścięgien

Obrażenia mięśniowe ścięgna udowego są powszechne, szczególnie u sportowców. Najczęściej urazy mięśniowe ścięgna udowego są częściowymi łzami mięśnia. Tego typu urazy, zwane napięciami mięśni, występują, gdy włókna tworzące mięśnie są rozciągnięte poza ich normalne granice. Objawy ścięgna mięśnia uda mogą obejmować ból, zasinienie, obrzęk i trudności związane z pewnymi ruchami, szczególnie sportowymi.

Czasami uszkodzenie ścięgna uda jest poważniejsze. Pełne łzy ścięgna zazwyczaj występują, gdy ścięgno jest oderwane od miednicy w górnej części mięśnia. Kiedy łza jest niekompletna, mięsień ścięgnisty jest po prostu rozciągnięty zbyt daleko, ale nie całkowicie oderwany. Kiedy te łzy staną się kompletne, uraz jest bardziej znaczący, a końce mięśnia nie są już połączone.

Te pełne łzy muszą być uznane za różne obrażenia. Podczas gdy typowe szczepy ścięgna udowego można leczyć prostymi krokami (odpoczynek, lód, leki przeciwzapalne, działania terapeutyczne), pełne łzy ścięgna uda mogą wymagać bardziej inwazyjnych zabiegów.

Jak pojawiają się łzy

Pełne ścięgno udowe występuje zazwyczaj w przypadku nagłego zgięcia stawu biodrowego i wydłużenia stawu kolanowego. Kiedy ścięgno mięśnia ścięgna kurczy się, jest rozciągnięte poza jego granice.

Osoby, które podtrzymują ten typ urazu, zazwyczaj opisują ostry kłujący ból w tylnej części uda, tak jak w udzie.

Uraz może wystąpić u sportowca wysokiego poziomu lub osoby w średnim wieku. Nie każda osoba, która doznaje całkowitego urazu ścięgna udowego, jest elitarnym sportowcem.

Objawy

Ludzie, którzy podtrzymują ten uraz, zwykle doświadczają nagłego ostrego bólu. Poziom bólu może być dość znaczny i zwykle trudno chodzić po urazie.

Niektóre z typowych objawów całkowitej łzy ścięgna uda obejmują:

• Ostry ból na skrzyżowaniu pośladka i uda
• Trudności z chodzeniem
• Skurcze i skurcze w tylnej części uda
• Obrzęk i siniaki w tylnej części uda, a później siniaki przesuwają się dalej w dół nogi
• Drętwienie i osłabienie nogi w wyniku podrażnienia nerwu kulszowego

Objawy mogą być trudne do zauważenia na wcześniejszych etapach, ale po pełnej łezce ścięgna stwierdza się zwykle znaczne obrzęki i siniaki, które rozwijają się w tylnej części uda. Z czasem to siniaczenie będzie migrować w dół do końca kolana i łydki oraz do samej stopy. Siedzenie często może być trudne dla tych osób, ponieważ krawędź krzesła wywiera nacisk bezpośrednio na miejsce urazu.

Diagnoza

Zazwyczaj uzyskiwane jest prześwietlenie biodra lub uda, ale często jest ono normalne. W niektórych sytuacjach fragment kości zostanie zdjęty z miednicy wraz z przyczepieniem mięśnia uda. Częściej, zdjęcia rentgenowskie są normalne. Badanie MRI można wykonać w celu oceny przyczepności ścięgna udowego. MRI może definiować krytyczne cechy pełnej łzy mięśni ścięgna, w tym:

1. Liczba ściętych ścięgien ścięgnistych
2. Całkowite i niepełne łzawienie
3. Wielkość wycofania (jak daleko sięgają ścięgna)

Są to funkcje, które będą pomocne w leczeniu urazu.

Leczenie

Leczenie całkowitego rozdarcia ścięgna uda zależy od kilku różnych czynników. Jak wspomniano powyżej, MRI może dostarczyć cennych informacji na temat ciężkości urazu, a te czynniki mogą pomóc w prowadzeniu leczenia. Drugą zmienną jest pacjent i ich oczekiwania. Leczenie jest zazwyczaj bardziej agresywne u młodszych, wysokopoziomowych sportowców. Leczenie jest zazwyczaj mniej agresywne u osób bardziej osiadłych.

Najczęściej pojedyncze łzy ścięgna udowego można leczyć jako nieoperacyjne. Gdy w grę wchodzi tylko jedno ścięgno, zwykle nie jest ono odciągnięte zbyt daleko od jego normalnego zajęcia i będzie blizna w dobrą pozycję. Z drugiej strony, kiedy trzy ścięgna zostały rozdarte, zwykle są one ciągnięte w odległości większej niż kilka centymetrów od kości i często ci pacjenci osiągają najlepsze wyniki dzięki chirurgicznej naprawie ścięgien.

Istnieje również kontrowersyjny środek, gdy dwa ścięgna są rozdarte. Większość chirurgów wykorzysta cechy pacjenta (sportowiec o wysokim poziomie lub bardziej siedzący tryb życia?), Aby kierować się zaleceniami terapeutycznymi.

Rehabilitacja

Rehabilitacja po operacji jest znacząca i zwykle zajmuje około 8-12 miesięcy, zanim sportowcy powrócą do sportu. Pierwsze sześć tygodni ogranicza się do ograniczonej masy ciała za pomocą kul. Pacjenci noszą klamrę, aby ograniczyć napięcie na naprawionych ścięgnach ścięgnowych.

Po tej wczesnej fazie rehabilitacji ludzie stopniowo zwiększą zakres ruchów. Znaczące wzmocnienie nie zacznie się przed co najmniej trzema miesiącami po operacji, a nawet lekkie czynności do biegania są zwykle opóźnione.

Całkowite wyleczenie z całkowitego urazu mięśnia uda może trwać 8-12 miesięcy. Liczne badania wykazały, że nawet sportowcy na wysokim poziomie są w stanie wznowić sporty wyczynowe po poddaniu się naprawie ostrego uszkodzenia mięśnia uda.

Opóźnione leczenie chirurgiczne może nie prowadzić do optymalnego wyniku. Gdy ścięgno zostanie oderwane od normalnego zajęcia, zacznie ono blizny do otaczających tkanek miękkich. W przypadku opóźnienia dłuższego niż kilka tygodni po początkowym urazie odzyskanie pełnej długości ścięgna i mięśni może być trudne. Może to opóźnić protokoły rehabilitacji, a także może ograniczyć potencjał pełnego odzyskiwania.

Z powodu tego długiego czasu na powrót do zdrowia niektóre osoby, które nie były atletyczne, mogą wybrać leczenie nielecznicze. Jednak czasami ludzie ci skarżą się na objawy dyskomfortu z siedzenia w pewnych pozycjach i mogą wykazywać długotrwałą słabość mięśnia uda.

Słowo od DipHealth

Pełne łzy mięśnia uda są niezwykłe, ale mogą wystąpić zarówno u sportowców, a nie u sportowców. Ustalenie optymalnego leczenia zależy od wielu czynników, w tym od ciężkości zerwania ścięgna oraz od oczekiwań osoby, która doznała urazu. W przypadku cięższych obrażeń, istnieje większe prawdopodobieństwo pełnego wyzdrowienia po naprawie chirurgicznej, ale wiąże się to z długim powrotem do zdrowia i dużym zaangażowaniem w rehabilitację pooperacyjną.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Cohen S, Bradley J. "Ostre zaciśnięcie proksymalnego ścięgna" J Am Acad Orthop Surg. 2007 Jun; 15 (6): 350-5. DOI: 10,1111 / j.1368-504x.2005.00396.x
• Harris JD, Griesser MJ, Best TM, Ellis TJ "Leczenie proksymalnych ścięgien udowych - przegląd systematyczny" Int J Sports Med. 2011 Jul; 32 (7): 490-5. DOI: 10,1055 / s-0031-1273753