Przyczyny, objawy i leczenie dysfunkcji aorty

Rozwarstwienie aorty następuje wtedy, gdy ściana aorty (główna arteria ciała) rozwija łzę, która pozwala krwi wejść do ściany naczynia, wycinając (lub rozrywając) warstwy ściany. Rozwarstwienie aorty może powodować rozległe uszkodzenia różnych narządów i szybką śmierć, i zawsze powinno być uważane za nagły wypadek medyczny.

Przyczyny

Rozwarstwienie aorty następuje, gdy zewnętrzna warstwa ściany aorty zostaje osłabiona, umożliwiając utworzenie łzy.

To osłabienie związane jest najczęściej z nadciśnieniem. Można to również zaobserwować w przypadku zaburzeń tkanki łącznej, takich jak sklerodermia i zespół Marfana, zespół Turnera, zespół Ehlersa-Danlosa, urazowe uszkodzenia (takie jak u księżnej Diany) oraz zapalenie naczyń krwionośnych. Rozwarstwienie aorty jest również spowodowane używaniem kokainy.

Rozwarstwienie aorty najczęściej występuje u osób w wieku 50-70 lat i częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet.

Co się dzieje z rozcięciem aorty

Kiedy następuje rozwarstwienie aorty, krew poruszająca się pod wysokim ciśnieniem wtłacza się w ścianę aorty, rozrywając warstwy ściany. Bardzo duża objętość krwi może dostać się do ściany aorty i ta krew jest tracona do krążenia - tak, jakby wystąpiło silne krwawienie. Rozcięta krew może przemieszczać się wzdłuż aorty, zamykając naczynia krwionośne powstające z aorty i powodując uszkodzenie narządów dostarczanych przez te naczynia krwionośne.

Rozwarstwienie aorty może prowadzić do niedomykalności aortalnej, wysięku osierdzia, zawału mięśnia sercowego, objawów neurologicznych, niewydolności nerek i krwawienia z przewodu pokarmowego. Co więcej, rozwarstwienie aorty może całkowicie rozerwać aortę, prowadząc do masywnego wewnętrznego krwawienia.

Z tych wszystkich przyczyn śmiertelność z rozwarstwianiem aorty, nawet przy szybkim i agresywnym leczeniu, jest dość wysoka.

Objawy

Najczęściej rozwarstwienie aorty powoduje nagły początek bardzo ostrego, ciężkiego, "rozdzierającego" bólu klatki piersiowej lub pleców, który często promieniuje do brzucha. Bólowi może towarzyszyć omdlenie (utrata przytomności), ciężka duszność lub objawy udaru. Ogólnie rzecz biorąc, objawy z rozwarstwianiem aorty są tak przerażające i tak poważne, że w umyśle ofiary niewiele pozostaje pytanie, czy potrzebna jest natychmiastowa pomoc medyczna.

Leczenie

Leczenie zależy od tego, która część aorty jest zaangażowana, oraz od stanu pacjenta.

We wszystkich przypadkach pacjenci z rozwarstwianiem aorty trafiają na oddział intensywnej opieki medycznej i są natychmiast umieszczani na lekach dożylnych (zwykle z nitroprusydkiem), których celem jest znaczne obniżenie ciśnienia krwi. Obniżenie ciśnienia krwi może spowolnić dalsze rozwarstwienie ściany aorty.

Ci pacjenci otrzymują również dożylnie beta-blokery (propranolol lub labetalol), aby zmniejszyć częstość akcji serca i zmniejszyć siłę każdego tętna. Ten krok ma również na celu ograniczenie dalszego rozbioru.

Po wystarczającym ustabilizowaniu parametrów życiowych pacjenta, wykonywane jest badanie obrazowania (najczęściej badanie TK lub MRI) w celu pełnego określenia, która część aorty jest zaangażowana.

W zależności od jego lokalizacji, sekcja jest oznaczona jako A lub B.

Skrzydła typu A: Rozcięcia typu A obserwowane są w aorcie wstępującej (wczesna część aorty, która dostarcza krew do serca, mózgu i ramion). Rozcięcia typu A są zwykle leczone operacyjnie, co zwykle polega na usunięciu uszkodzonej części aorty i zastąpieniu jej przeszczepem dakronowym. Bez chirurgii ci pacjenci są bardzo narażeni na niedomykalność zastawki aortalnej, zawał mięśnia sercowego lub udar i zazwyczaj umierają z powodu takich powikłań. Chirurgia jest jednak trudna i skomplikowana, a ryzyko zgonu z powodu zabiegu wynosi nawet 35%.

Operacja jest zalecana w przypadku rozcięć typu A, ponieważ śmiertelność jest jeszcze wyższa w przypadku samej terapii.

Typ B: W przypadku typu B rozwarstwienie ogranicza się do aorty zstępującej (części aorty znajdującej się przed kręgosłupem i dostarczającej krew do narządów jamy brzusznej i nóg). W takich przypadkach śmiertelność nie jest mierzalnie lepsza - i może być wyższa - w przypadku operacji niż w przypadku opieki medycznej. Tak więc leczenie najczęściej polega na kontynuowaniu terapii medycznej, czyli kontynuowaniu leczenia ciśnieniem krwi i beta-blokerom. Jeśli pojawią się dowody uszkodzenia nerek, dróg jelitowych lub kończyn dolnych, operacja może stać się konieczna.

Odzyskiwanie z rozwarstwienia aorty

Po leczeniu ostrej aortalnej resekcji, odzyskiwany pacjent musi pozostać na beta-blokerach przez resztę swojego życia, a doskonała kontrola ciśnienia krwi jest koniecznością. Powtórzenie rezonansu magnetycznego wykonuje się przed wypisem ze szpitala, kilka razy w ciągu następnego roku, a następnie co 1-2 lata. Ta ścisła kontrola jest konieczna, ponieważ, niestety, około 25% osób, które przeżyły rozwarstwianie aorty, będzie wymagało powtórnego zabiegu chirurgicznego w celu nawrotu rozwarstwienia w ciągu najbliższych kilku lat.

Ponieważ rozwarstwienie aorty jest co najmniej zmieniające życie, jeśli nie zabójcze, lepiej jest go zapobiegać niż leczyć. Możesz zmniejszyć ryzyko wystąpienia rozwarstwienia aorty, zwracając szczególną uwagę na czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego, szczególnie na nadciśnienie, i pracując agresywnie, aby poprawić swój profil ryzyka.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Hiratzka LF, Bakris GL, Beckman JA, i in.2010 ACCF / AHA / AATS / ACR / ASA / SCA / SCAI / SIR / STS / SVM Wytyczne dotyczące diagnostyki i postępowania z pacjentami cierpiącymi na torakowatą chorobę aortalną: Raport Amerykańskiej Fundacji Kardiologicznej / Task Force for Practice for American Association Wytyczne, American Association for Thoracic Surgery, American College of Radiology, American Stroke Association, Society of Aestezjolodzy sercowo-naczyniowe, Society for Cardivascular Angiography and Interventions, Society of Interventional Radiology, Society of Thoracic Surgeons i Society for Vascular Medicine. Circulation 2010; 121: e266.
• LeMaire SA, Russell L. Epidemiologia wycięcia aorty piersiowej. Nat Rev Cardiol 2011; 8: 103.
• Melvinsdottir IH, Lund SH, Agnarsson BA, i in. Zachorowalność i śmiertelność ostrych przekrojów aorty piersiowej: wyniki z badań całego narodu. Eur J Cardiothorac Surg 2016; 50: 1111.