Podstawowe fakty fenomenu Raynauda
Spisu treści:
TRE-Fenomen Drżeń Neurogenicznych- Elżbieta Pakoca (Październik 2024)
Zjawisko Raynauda jest stanem związanym z artretyzmem, który występuje, gdy naczynia krwionośne zwężają się. Zmniejszony przepływ krwi może powodować ból i dyskomfort w dotkniętym obszarze, jak również przebarwienia skóry.
Raynaud może występować jako podstawowy lub wtórny stan. Jako podstawowy warunek nie jest związany z żadną inną chorobą i często jest określany jako choroba Raynauda. Jeśli objawy Raynauda wiążą się z innym stanem zdrowia, nazywa się to fenomenem Raynauda. Pierwotne promieniowanie Raynauda jest bardziej powszechne niż wtórne promieniowanie Raynauda i zazwyczaj mniej poważne.
Przyczyny
Przyczyna zjawiska Raynauda nie jest do końca poznana. Wiadomo, że zwężenie naczyń krwionośnych w dotkniętych obszarach (znane jako skurcz naczyń) może być wywołane przez narażenie na zimno i nadmierny stres, czasowo ograniczając przepływ krwi. Niektórzy badacze badają również, czy genetyka jest powiązana z fenomenem Raynauda.
Warunki i czynniki powodujące wtórne zjawisko Raynauda to:
- Twardzina
- Toczeń
- Reumatoidalne zapalenie stawów
- zespół Sjogrena
- Mieszana tkanka łączna tkanka
- Zapalenie skórno-mięśniowe
- Zapalenie wielomięśniowe
- Powtarzający się stres
- Palenie
- Niektóre lekarstwa
- Niedoczynność tarczycy
Objawy
Skurcz naczyń pojawiający się podczas ataku Raynauda trwa zwykle 15 minut, ale może wynosić od jednej minuty do kilku godzin. Ból, obrzęk, mrowienie, pulsowanie, odrętwienie i odbarwienie mogą wystąpić w dotkniętym obszarze. Palce i palce są najczęstszym miejscem zjawiska Raynauda. W chorobie Raynauda (pierwotnej) często występują obie ręce i obie stopy. Oprócz palców u rąk i nóg, Raynaud może wpływać na uszy, nos, usta, kolana i sutki.
Diagnoza
Fizyczne badanie przeprowadzone przez twojego lekarza będzie szukało fizycznych objawów związanych ze zjawiskiem Raynauda, takich jak błękity lub bladość skóry i owrzodzenia skóry. Badania krwi, w tym szybkość sedymentacji erytrocytów (DNA) i test przeciwciał przeciwjądrowych (ANA), są rutynowo zlecane, aby wykluczyć inne stany związane z zapaleniem stawów. Dwa testy, które służą konkretnie do diagnozowania zjawiska Raynauda, to:
- Kapilaroskopia z użyciem kapsli
- Test na zimną stymulację
Leczenie
Leczenie zjawiska Raynauda koncentruje się na zapobieganiu - zapobieganiu przyszłym atakom Raynauda i zapobieganiu trwałemu uszkodzeniu tkanek. Leczenie może obejmować:
- Utrzymywanie ciepła i ochrona przed zimnem.
- Radzenia sobie ze stresem
- Techniki relaksacyjne
- Rzuć palenie, jeśli jesteś palaczem
- Ćwicz, aby zwiększyć krążenie
- Chirurgia, ale rzadko potrzebna
Leki stosowane w leczeniu objawów Raynauda obejmują blokery kanałów wapniowych, dekapory katecholowe, środki rozszerzające naczynia krwionośne i środki rozluźniające mięśnie gładkie.
Rozpowszechnienie zjawiska Raynauda
Narodowy Instytut Zapalenia Stawów oraz schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego i skóry szacuje, że zjawisko Raynauda dotyka od 5 do 10 procent populacji Stanów Zjednoczonych.
- Siedemdziesiąt pięć procent pierwotnych przypadków Raynauda dotyczy kobiet w wieku od 15 do 40 lat.
- 85 do 95 procent osób ze sklerodermą lub MCTD również ma fenomen Raynauda.
- Jedna trzecia pacjentów z toczniem ma objawy Raynauda.
Punkty szczególne
- Utrzymywanie ciepła jest kluczem do radzenia sobie z fenomenem Raynauda, nawet jeśli oznacza to noszenie rękawiczek, gdy jesteś w domu.
- Prowadzenie ciepłej wody nad dotkniętymi zimnymi obszarami może przynieść ulgę.
- Pozostały spokój jest niezbędny.
- Raynauda można zacząć w każdym wieku.
Poznaj podstawowe fakty na temat diet o niskiej zawartości węglowodanów
Przed rozpoczęciem diety o niskiej zawartości węglowodanów w celu zmniejszenia masy ciała, dowiedz się podstawowych faktów, w tym, co to jest, czy jest bezpieczny i czy są korzyści dla zdrowia.
Podstawowe fakty dotyczące szczepionki Tdap
Szczepionkę Tdap podaje się nastolatkom i niektórym dorosłym w celu ochrony przed tężcem, błonicą i krztuścem. Ucz się więcej.
Zespół Ehlersa-Danlosa - podstawowe fakty
Zespół Ehlersa-Danlosa jest dziedzicznym zaburzeniem tkanki łącznej. Dowiedz się o sześciu głównych typach zespołu Ehlersa-Danlosa.