Znaki i ryzyko zagrażającego poronienia

We wczesnych stadiach ciąży mogą pojawić się objawy lub doznania, które nie wydają ci się właściwe. Może to być coś, na co nie możesz położyć palca lub uczucie, że sprawy nie postępują tak, jak powinny. W innych przypadkach może wystąpić krwawienie lub ból brzucha, który w żaden sposób nie wydaje się normalny.

Twoim pierwszym instynktem może być przyjmowanie najgorszego: że doświadczasz wczesnych objawów poronienia.

W takim przypadku są rzeczy, które lekarz może zrobić, aby potwierdzić lub wykluczyć podejrzenia. Jednym z częstszych powikłań we wczesnej ciąży jest stan znany jako poronienie zagrożone.

Zrozumienie grożącego poronienia

Zagrożone poronienie jest terminem używanym do opisania nieprawidłowego krwawienia i bólu brzucha występującego w czasie ciąży. Podczas krwawienia z pochwy występuje często we wczesnej ciąży, wszystko inne niż plamienie w pierwszym trymestrze może być uznane za poronienie zagrożone.

Krwawienie i ból zwykle będą łagodne, podczas gdy otwarcie szyjki macicy (szyjki macicy) będzie idealnie zamknięte. Rozszerzona szyjka macicy natomiast jest oznaką nieuniknionego poronienia.

Zagrożone poronienie występuje w 20 procentach wszystkich ciąż przed 20 tygodniem ciąży. Podczas gdy większość kobiet pójdzie na dostarczanie swoich dzieci bez incydentów, aż jeden na siedmiu doświadcza dalszych komplikacji po grożącym poronieniu.

Przyczyny

Podczas gdy nie zawsze można wiedzieć, co powoduje poronienie zagrożone, istnieją pewne czynniki, które mogą postawić kobietę pod zwiększonym ryzykiem w pierwszym trymestrze:

• Chromosomalne problemy z płodem
• Problemy z łożyskiem
• Starszy wiek (najczęściej u kobiet powyżej 40 lat)
• Otyłość
• Palenie
• Używanie alkoholu w czasie ciąży
• Używanie narkotyków
• Nadmierne spożycie kofeiny (ponad 200 mg dziennie)

Zagrożone poronienie w późniejszym trymestrze ciąży jest częściej związane z niezarządzaną cukrzycą, problemami z nerkami, zaburzeniami tarczycy, wysokim ciśnieniem krwi, zakażeniem lub problemami strukturalnymi związanymi z macicą, szyjką macicy lub jajnikami.

Co się dzieje w zagrażonym poronieniu?

Po rozpoznaniu grożenia poronieniem lekarz zleci wykonanie testu w celu oceny żywotności ciąż. Mogą to być badania ultrasonograficzne i hCG krwi.

• Test krwi hCG jest szczególnie przydatny, ponieważ może nam powiedzieć, ile ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (hCG) znajduje się we krwi. Jest to hormon, który pomaga stymulować produkcję progesteronu podczas pierwszego trymestru i jest kluczem do zdrowej ciąży. We wczesnej ciąży jednak jeden test hGC nie wystarczy. Wymaga co najmniej dwóch testów rozłożonych na dwa dni, aby ocenić, czy poziomy rosną, czy spadają.
• Podobnie, badanie ultrasonograficzne często musi być powtórzone kilka dni lub tydzień później, aby jednoznacznie zdiagnozować wczesne poronienie lub poronienie z powodu nieobecności (gdy płód zmarł, ale ciało jeszcze tego nie rozpoznało).

W obu przypadkach oczekiwanie na odpowiedzi może być bolesne. Mimo to, musisz przejść przez proces, aby uzyskać ostateczną odpowiedź, a najprawdopodobniej Twoja ciąża będzie kontynuowana bez przeszkód.

Radzenie sobie z diagnozą

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie groźne poronienie i musisz poczekać na powtórne testy, oto kilka rzeczy, które możesz zrobić:

• Niektórzy lekarze zalecają odpoczynek w łóżku, czekając na ostateczną odpowiedź. Podczas gdy sam odpoczynek nie zapobiegnie poronieniu, nadmierna koncentracja może niepotrzebnie zwiększać stres.Dotyczy to również nadmiernego wysiłku na siłowni.
• Staraj się nie wmieszać ani nie wkładać niczego (w tym tamponów) do pochwy i unikać stosunków seksualnych, dopóki objawy nie znikną całkowicie przez jeden tydzień.
• Inni lekarze mogą przepisać suplementację progesteronu, co sugerują niektóre badania, może przynieść nominalną korzyść w zapobieganiu poronieniu.
• Zwróć się do swojej sieci wsparcia, jeśli tylko odwrócisz uwagę od ciągłego niepokoju. Ewentualnie znajdź dobrą książkę, wypożycz wideo lub odwiedź znajomych, aby wypełnić lukę między testami.

W większości przypadków twoja ciąża będzie kontynuowana. W niektórych przypadkach można zalecić leczenie podtrzymujące i dostosowanie stylu życia, aby zapobiec dalszym powikłaniom.

Jeśli jednak wynik nie jest dobry, ważne jest, aby pamiętać, że poronienie nie jest twoją winą. Wezwij pomocnych przyjaciół, jeśli chcesz porozmawiać lub dołączyć do grupy wsparcia. Wyodrębnij czas potrzebny na całkowite wyleczenie i staraj się nie racjonalizować swoich uczuć.

Poronienie to bolesne doświadczenie, niezależnie od tego, kiedy to się stało. Pozwól sobie na żałobę i przestrzeń do odzyskania.